Верш ***Далёкае і такое блізкае

Ещё вершы:

1. Далёкае места плавае Далёкае места плавае У моры цёмнага піва. Нам – ноч, Птушкам – ніву. Далёкае места плавае У моры замежных моў. […]...
2. У душы такое адчуванне У душы такое адчуванне: Ад мяне яшчэ хаваюць штосьці, Кінуць і глядзяць з замілаваннем, Як лаўлю абгрызеныя косці. У душы […]...
3. Далёкае, забытае жаданне Далёкае, забытае жаданне Аднойчы нечакана усплыве. А мы сабе шукаем апраўданні, Каб не хадзіць па скошанай траве. Спрачаемся. Адкладваем на […]...
4. У вас было такое У вас было такое: Праб’ецца сонца з хмары, Кругом шчаслівасць твараў, А ў сэрцы змрок трывогі, Нібы твая дарога Заўжды […]...
5. Самае блізкае Блінцовы пах дымоў. Рабіна каля плота. Пажухлых палыноў Знямелая гаркота. Пары мядовай дні. Стары дзядусь патрошку Глянцуе ў цішыні За […]...
6. А што такое жыццё А што такое жыццё, Калі не хвалі, Які гайдаюць Нібы каралі Лёс на вятрах і агні? А што такое жыццё, […]...
7. Што такое канец сьвету? Што такое канец свету, Хто сябры яго пакажа? Можа атакуе чорт планету, Ці вайна сатрэ ўсіх у сажу? Што такое […]...
8. Як такое магло са мной стацца? Як такое магло са мной стацца? Павянчаная я з адзінотаю. Сіл не маю я з ёю расстацца: На паперы гучым […]...
9. Магло б здарыцца і такое Магло б здарыцца і такое, Што ў час спаткання на зямлі, Мы б размінуліся з табою І крочыць побач не […]...
10. Што такое каханне Што такое КАХАННЕ? Гэта значыць – жыццё, Гэта радасць спатканняў, Аб усім забыццё, Гэта – містыка, чары І касмічны палёт, […]...
11. Абветраныя далягляды Я люблю пазіраць, як раніцай Сонца ўсім раздае нарад, У празрыстай расе купаецца, Белым воблачкам уціраецца, Аглядае свой далягляд. На […]...
12. Першае каханне… Што гэта такое? Першае каханне… Што гэта такое? Гэта радасць, шчасце, казка, мрыя, сон, Гэта тваё фота, сэрцу дарагое, Гэта песня лiецца – […]...
13. ПРАБАЧ МЯНЕ, НЕБА, ПРАБАЧ Я чую – Ты плачаш, не плач, Далёкае блізкае Неба… Спадаюць слязінкі… Крумкач Ірве набрынялую глебу. Я чую Твой стогн… […]...
14. Цёмныя ночы восені (Паводле аповесці У. Караткевіча “Дзікае паляванне караля Стаха”) Дзяўчына з дзівоснымі косамі Маукліва глядзіць у камін. За вокнамі – ночы […]...
15. Пад нагамі снег рыпіць У грудзях трапеча сэрца, Пад нагамі снег рыпіць. Ў перамогу праўды верыць – Нібыта вар’ятам быць. Разрываецца свядомасць Ад жадання […]...
16. У АПОШНІ РАЗ Засмяглі вочы ў стомленым чаканні, Палынна-горкім позіркам лаўлю Тваё такое блізкае дыханне, Тваё “Мая на ўсё жыццё. Люблю…” І стоена, […]...
17. Колькі ж? Ля мяжы Глыбокага з Паставамі Спіць маё далёкае Хрыстова… У бацькоўскай хаце па-над лаваю Абразы глядзяцца ў ноч бязмоўную. Я […]...
18. *** Спеюць у прыцемках зоры Спеюць у прыцемках зоры. Месяц дрыготка блішчыць. Смехам срабрыстым азорыш крылы збалелай душы. Глянеш паглядам чароўным – сэрца пазбавіш тугі… […]...
19. ШТО ТАКОЕ ШЧАСЦЕ? Што шчасце ёсць для беларуса, Не думаю, што памылюся, Калі скажу – напэўна воля, Свой дом, сям’я, кавалак поля, Дзіцячы […]...
20. Цытаты мяне. Вучнёўскія дзённікі. Дамініканская катэдра Цытаты мяне. Месяц сакавік. Дзённікі. ” Твой Дом – таксама мой, …і толькі Тваё Сэрца- маё сэрца”. Калі не чутнае…калі […]...
21. БАЛАДА КАНСТАНЦЫІ БУЙЛО (2.01.1893– 4.06.1986) Жыццё на чужыне, нібы– у палоне, Дзе ты прывыкаеш да сонца, якое Халодна-далёкае, як нежывое, У воблаках, нібы […]...
22. Прабач мяне, мой сябар Прабач мяне, мой сябар! За ліст, што не дайшоў За слова, што так доўга спала У цемры думак нязлічоных мной. […]...
23. ***Празрыстая ціша, як шкло Празрыстая ціша, як шкло, і чуйная, быццам бяздонне. Дрыготкае рэха сэрца сцяло, як сцінаецца сонцам сутонне. І голас лясоў… і […]...
24. Ліпень, ліпень Ліпень, ліпень… Незабыўны ліпень! Мне развітанне сэрца апякло. Твой позірк – як балючы кіпень, Спаткання закаханага крыло. Разлукі смутак салаўіным […]...
25. За акном запацелым За акном запацелым Вечар мокры і цёмны, Ты любуешся целам І паглядам князёўны. Ў гюту ноч будзем разам Мы з […]...
26. Зоркі на небе агністыя Зоркі на небе агністыя, Промні здалёку мігцяць, Сузор’і раськіданы пырскамі, Ад Векавечча ляцяць. Крабам расьцят Арыён, Спадарожнік паўзе, вокам бліскае… […]...
27. Будуць вечна сады расцвітаць Будуць вечна сады расцвітаць, Белагрудыя ластаўкі лётаць I дзявочыя ногі таптаць Залатую лотаць. Але гэткай вясны і снам Не прыдумаць […]...
28. Зязюля, кажаш? Зязюля, кажаш? Не, не сустракаў, Хадзіў па лесе доўга і гукаў, Але дарэмна ўсё, такія птушкі: Хоць погляду не бачныя […]...
29. Акраверш Над зямлёю неба просінь. Астываюць, меркнуць росы. Ты паглядам мілым просіш: “Ах, хутчэй, хутчэй бы восень!..” Шчодры водар думных сосен… […]...
30. Забінтуй ты мне ногі абдымкамі жарсці Забінтуй ты мне ногі абдымкамі жарсці, Заручы нашы вочы даўкай палёгкай Пацалункам шляхетнага ў росах світанка Забінтуй маё сэрца чаканай […]...
31. Ля звонкага сэрца Ля звонкага сэрца, Ля вострых грудзей Не чуў снегаверці Начны кругавей. Здалося – ля вокан Вясну салаўі На крылах высока, […]...
32. Бес сэрца Паслухай мяне, паслухай! З душы табе рвуцца ў вуха, Праз вусны табе ў валасы – Галасы. Адтуль, з пустога пакою, […]...
33. Павінны жыць Мароз падсцёгівае папругай Не крочу, а амаль лячу Зямлі не чую пад сабою Ўсё будзе так, як я хачу! І […]...
34. А рэха, як мячык, дакоціцца снежнем А рэха, як мячык, дакоціцца снежнем З-за лугавінаў пакінутых дзён… Як водулле нашых нясмела-няспешных Забавак ў любошчы, мілосцяў як скон. […]...
35. Хатынь Калі іду па хатыні Камінамі званамі Нешта цяжка нахлыне Нібы скрозь сэрца камень Нібы скрозь сэрца кулі Куляметныя чэргі Што […]...
36. ***…Прылятае ў сне …Прылятае ў сне груган да мяне і, знямоглы, пытаецца: “Ці даўно ты быў на пагосце? Чаму ж не прыходзяць у […]...
37. Калыханка чалавеку Калыханка чалавеку Спі, чалавеча, табе нагадаю Вобраз вясёлкавы весняга раю. Вось зніклі клопаты, зніклі слязінкі, Граюць з калыскаю яблынь галінкі. […]...
38. Вецер гуляе ў тваіх валасах Вецер гуляе ў тваіх валасах, Бледны твой твар прыгажосцю ззяе. Але не бачу жыцця ў вачах, Чаму любоў твая мяне […]...
39. Вярба Чырвонае неба. Многагалоссе. І дум метуслівых вітая чарга. Аб кім клапачуся, куды я імкнуся Не ведае нават старая вярба. Яна […]...
40. Азірніся Азірніся, спыніся, пакліч, запытайся аб шчасці і бедах, ты адчула душы маёй кліч, за табою пакрочыў я следам. Я пакрочыў […]...