Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Стаіш на парозе

Стаіш на парозе, а я ўсе не веру.
Няўжо ты, каханне, пастукала ў дзверы?
Няўжо ты прыйшло да мяне нечакана?
Хлушу, бо цябе ўсе жыцце я чакала.

А мо, заблукала ў тумане і золку,
Шукаючы ў небе сястру сваю зорку,
Красуню-Венеру, багіню спаткання?
Ці гэта не так? Што ж маўчыш ты, каханне?

Руку працягнула яно ў прывітанні-
“Прыйшло да цябе,-адказала каханне.
“Да сэрца твайго шлях у мяне быў няпросты,
Памножаны ен на гады і на версты”

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Стаіш на парозе - Валянціна Владава