Верш Безнадзейна адчайна

Ещё вершы:

1. Зіма ў Менску І яркае неба, і яркае сонца, І дымам з трубы курыцца. Снег чорны – снег белы – Снег брудны – […]...
2. Шэрае Намалюю я твой партрэт – Будзе ў ім толькі шэры колер, Як той дах і той змрочны склеп, Як кастрычніцкі […]...
3. Непрыкметна падступіла восень Непрыкметна падступіла восень – Хутка пацямнела неба просінь, Выстылі маўклівыя прасторы, He гарыць касцёр на касагоры I плывуць ад лесу […]...
4. Як адчайна рыдае гітара Як адчайна рыдае гітара! Я такога не чула ніколі! Бы аплаквае ўсе мае мары: Аб каханні, аб шчасці, аб долі. […]...
5. Ялінка Снег сыпаў ноч, пасля другую- Пад цяжарам сагнуўся бор. Шкада ялінку мне малую – Не можа скінуць снег на дол. […]...
6. ЗіМА ДЭКАРУЕ САМА На снежным полі – чорныя кусты, Здзёр вецер вопратку з галінак. Цяпер яны стаяць маўкліва, Там-сям вісяць счарнеўшыя лісты. Навошта […]...
7. БАЛАДА ТОДАРА КЛЯШТОРНАГА (11.03.1903-30.10.1937) Трамваі зноў разбудзяць горад шэры, Засвецяцца, нібыта ліхтары, Лістотай трапяткою клёны ў скверы Жаўцюткія і чорныя ў нутры. І […]...
8. Яшчэ імгненне Крок вызначае шлях, кірунак падкажа пытанне ў вачах. пішуць паўсюль: гэта жах – бачу ў снах. цемра ў маім вакне. […]...
9. БАЛАДА ЯСЬКІ ШНІПА (1866-1914) Як павуціна, чорныя акопы У мёртвым снезе пасярод Еўропы. І прад табой і за табой вайна, Нібы з агню […]...
10. Цяжка сыплецца з шэрых нябёсаў Цяжка сыплецца з шэрых нябёсаў, Быццам у іх адвалілася дно Зазлую і крычу:”Хопіць! Досыць!” Шэры снег ты ідзеш усё адно… […]...
11. Неба снегам зямлю кранае Неба снегам зямлю кранае Дзе мiж iмi мяжа – не пайму Ў якi бок мне iсцi – не знаю Свае […]...
12. Бездапаможнасьць Чаму ня згасла сонца? Чаму не пераапранулася неба У чорныя хмары? Чаму ня змоўк сьмех? Чаму не перасталі гуляць дзеці […]...
13. Балада снегу Падае снег на сэрца, He баючыся растаць, Бо сэрца на песню бярэцца – На цэлы свет спяваць. Куды ж ты, […]...
14. Толькі неба Час зьмяняе пачуцьці, словы, Яркасьць фарбаў, усе размовы. І кожны сон наш каляровы, Адзіны вечны негатыў. Рэфрэн Больш ілжывых слоў […]...
15. Пасля ціхіх перастрэлак Пасля ціхіх перастрэлак I налётаў штурмавых На плацдармах абгарэлых Усё менш і менш жывых. Пад зямлёй сышліся цені Неданесеных штыкоў. […]...
16. Вясна ідзе Вясна ідзе Адтаў каля дарогі снег, Вясна зрабіла крокі, І першы ручаек пабег, Як першыя ўрокі. Бяжыць вяселы ручаек, Ен […]...
17. Хвалюе вецер голле дрэў Хвалюе вецер голле дрэў, Страсае з іх апошні снег. Я не сталела-час старэў І ўсё кудысці бег і бег. А […]...
18. Гарачае жаданне Ноч. Усе спяць. Я гляджу ў акно. Зоркі маўчаць, як мае вусны, У параненай душы няма слоў – Дзе ты? […]...
19. Аvе Mаrіа Звон кафедральны кліча на Аvе. З цесных завулкаў злева і справа Гуртам манашкі ў чорным адзенні Цягнуцца, быццам сумныя цені. […]...
20. Нечакана падкоціць зіма Нечакана падкоціць зіма і пабеліць маю галаву. А прыпынку яшчэ няма, ды й калі да яго даплыву? Адгучаў маладосці смех, […]...
21. А. С. Самагонаў Калі коні крылатыя п’юць “Добры кум”, А музы таксама бухаюць, То чэрці рагатыя йдуць у мой чум І іх яны […]...
22. Зімна Холадна. Ціснецца шчыльна да ног, Быццам сабака бяздомны і сіры, брудны салоны па гораду снег. Можа то бруд местачковы са […]...
23. БАЛАДА СЯРГЕЯ ДАРОЖНАГА (25.02.1909-19.07.1943) Беларусь больш не стане крыжам Пры дарозе з Хрыстом распятым. С. Дарожны Палымнее касцёр у турэмным двары- Гэта проза […]...
24. Зноў закружыўся снег Зноў закружыўся снег. I на зялёнае голле, I на ажыўшае поле Сыплецца, сыплецца снег. Шэры, маркотны дзень, Хоць бы расінка […]...
25. Разам Праз узгоркі уласнай волі, міма ножак мясцовых модніц я з ружовай півоняй ў далоні завітаў да цябе з цёмных вуліц. […]...
26. Неспадзявана рыпнуць дзверы Неспадзявана рыпнуць дзверы I моўчкі выпусцяць мяне. Марозны ранак, ранак шэры Мяне за плечы ахіне. Раскоціцца абрус-дарога: Ідзі, ступай у […]...
27. Сонныя цені Мелкі дробат дажджу за акном Будзіць сонныя цені ў пакоі, Па халоднай падлозе паўзком Лезуць ціха сляпыя настроі. Горад моўчкі […]...
28. Ноч на снезе Празрысты снежны бляск У цемрачнай начы Парушыць крок сабак Паўночнай цішыні. Люстэркам ліхтары На снезе зіхацяць. І моўчкі трактары У […]...
29. У вокны глянеш – снег навокал У вокны глянеш – снег навокал, Галінкі дрэў у задуменні белым, І птушкі прытуліліся да вокнаў, Як да далоні чалавечай […]...
30. Пакрысе, пакрысе Пакрысе, пакрысе Снег бялюткі, Чысты снег Запалоніў сцежкі ўсе, Запаволіў чыйсці бег. Пакрысе, пакрысе Знойдзе ён Да неба шлях. Толькі […]...
31. Асенняе раўнадзенства Стаю між дрэў, узняўшы галаву, I цішыня нябёс на мокры твар спадае, З лістамі жоўтымі планіруе ў траву, А ў […]...
32. Успамін пра Свята Успамін пра Свята Калі вечар зімовы заўзята Шчэрыць чорныя зубы праз шкло, Ўспамінаецца Боскае Свята, Што ў далёкім дзяцінстве было. […]...
33. ЗМЯРКАННЕ ЗМЯРКАННЕ Заблукаліся вечарам думак цені, Не знаходзячы выйсця ў калыханнях галін. Позірк марыць паўз дрэў у закатных трымценнях Ад зямлі […]...
34. БАЛАДА ЦЁТКІ (15.07.1876-17.02.1916) Ратуючы людзей, сябе не ўратавала Ад тыфусу, нібы ад чорнага агню… Да хаты сцежкі злая ноч пазамятала, І небакрай […]...
35. Павіліка Ясналікая павіліка пазірае з густой травы, быццам зорачкамі шматлікімі пазасыпала паплавы. Усміхаюцца радасна кветкі, са здзіўленнем цягнуцца ў свет, быццам […]...
36. Цёмна за вакном і вые вецер Цёмна за вакном, і вые вецер, дрэвы так галінкамі снуюць, што імпэт у небе цені квеціць, ліхтары падсвятленне даюць. Восеньскае […]...
37. Вясною Жылы дрэў напоўніліся сокам, Ручаі імкнуцца да ракі. Неба стала чыстым і высокім, I пяюць вясёлыя шпакі. Ўсё вясна старанна […]...
38. Верш “Страчаным душам Верш: Кажаш: свет вакол брудны. І я такі. Але хіба ж ты з цемры? І на душы тваёй д’ябла ланцуг, […]...
39. Дождж. Аблокi. Цішыня Дождж. Аблокi. Цішыня. Словы не патрэбныя. Ластаўчына мітусня. З неба кроплі срэбныя Моўчкі падаюць уніз. Кветкам падабаецца Свежасць летніх навальніц. […]...
40. Менскi малюнак …а машын брудна-шэрыя шэрагі, павуціннем заблыталі горад. Пашарэла ад жаху паветра і прыдбала мазутавы водар… А на ходніках снег закарэлы, […]...