Верш Арфа

Яна на арфе ў маладосьці грала…
У шапіку цяпер (каля вакзала)
Гандлюе цацкамі… Я самалёцік “ЯК”
Купляю і пытаюся: “Ну як
Жывеш?..”
(Яна): “Ды ўсяк бывала…
Перажыла…”

(Сям’я… І муж байбак
І п’яніца… І дзеці…)
– Колькі?
– Двое.

Ды нешта ў ёй скразное, незямное,
Як арфы гук!..
– Ты знакаміты стаў…
Я не чакала…
– Сам я не чакаў…
Шыкоўна выглядаеш…
– Што ты!.. Што ты!..

Па ўсёй размове…
Соль… До, рэ… Фа, мі…
Глядзім у неба. Бачым самалёты,
Хоць там ляцяць анёлы з арфамі.

(2 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

НА МОВЕ АРФЫ ГАВАРЫЦЬ На мове арфы гаварыць Не кожны, мабыць, можа. Але калi душа балiць, На мове арфы гаварыць – Дапамагае Божа. На […]...

Яна… Яе вачэй зялёных зьзяньне Яна… Яе вачэй зялёных зьзяньне. А ён… Ён проста быў яе анёлам. Яны сустрэліся. Было сьвітаньне, Сьпявалі ў небе арфы […]...

Назвы няма *** Радкі на паперы лягуць слязьмі блакітных літар. Соль іх не кожнаму бачна – папера белая і соль – таксама… Не […]...

Проста я цябе чакала …Проста я цябе чакала. Хай няўмела і няўдала. Сто дарог-расчараванняў. Сто грахоў без пакаяння. І капрызнай музы дотык. І густое […]...

Антылюбоўнае Ты чакала прынца на белым кані. Гэта быў прынцып! Адзін на дваіх. Ты чакала яго, а ён – цябе. Ён […]...

Ты пайшла Ты пайшла, ты чамусьці пайшла, і я стаў калодзежам без вады, стаў вясновым кустом без лісця, але болей за ўсё […]...

А я чакала й верыла табе А я чакала й верыла табе. І уначы за нас малілась зорам. А гэта – проста грушы на вярбе, Сарваныя […]...

Вышкальнцоўна Прыйшла ў думках – вышкальнцоўна, Ня віртуальна, а ў рэальным сне. Сказала ціхенька: -Цудоўна… А я сказаў: -Люблю! Даверся мне! […]...

Мёртвая вада Навошта робяць камплімент? Даволі дзіўнае пытанне?) Калі занадта добрых мэт, не застаецца месца ганьбе. А ганьба соль усіх марэй, або […]...

Стаў Басанож прайду па пожні Да мяжы, дзе цёмны стаў… Так настане дзень апошні, Як і кожны наставаў. I ў замежнай […]...

НАСТАЎНiКАМ Калi ўжо лёс наканаваў Настаўнiчаць у школе, Жадаю – каб не сумаваў Нiхто з вас тут нiколi. Расцiце парасткi святла, […]...

Паны і халопы Зарасла даўніной памяць нашага рабства, дзе быў пан, быў бяспраўны халоп. Дзе халопскія рукі не ў галіне мастацтва, а пад […]...

Дзяўчыначка мая Дзяўчыначка мая Паслухай салаў’я Як добра ён пяе Як песня салаў’я Як родная зямля Ты спадабалась мне Дазволь табе сказаць […]...

Самалячэнне САМАЛЯЧЭННЕ Дзе было, адкуль узялося Бэбах выперла ў Антося Ў пудах ён стаў за восем Бядака надзьмуў бы хтосьці Ходзіць […]...

Я казала Я казала ‘ люблю! ‘ Гэта значыць, прызнала Чалавека ў табе І ў сэрцы сваім. Тваіх пісем чакала, Вельмі доўга […]...

CАЛIГОРСК Пабывайце у нас ў Салiгорску! Вы не бачылi цудаў такiх. Ў неба горад узнёсся шахцёрскi Мiж балотаў i пустак былых. […]...

Школа ў Навасёлках Светлы дзень прыгожы, сонца свеціць ярка Па-над роднай вёскай, рэчкаю Панаркай. Зіхаціць настрой наш краскамі вясёлкі, І званок склікае ў […]...

Адзіная Адзіная… На ўсёй зямлі адзіная. Яна, як радасць у салодкім сне, З’яўляецца і мроіцца гадзінамі, Калі начуе месяц на акне. […]...

Ліст да каханай Наша сустрэча не за гарамі He за лясамі твой пачастунак. He за палямі мой пацалунак. Наша пяшчота не за марамі. […]...

Жыцьцё А мне ня трэба шлях, дзе скрозь падковы, І ў сьветлы дзень я словы прыгублю, І ў злыбяду суцешуся высновай: […]...

На арэлях памяці Кастры майго юнацтва дагарэлі, На расцяробах выраслі лясы, А успамінаў хісткія арэлі Яшчэ плывуць у даўнія часы. Гайдаюся то нізка, […]...

На апошні паверх На апошні паверх – Горад, цемра. І не тое, каб смех, Ці памерла. Холад, восень ідзе, Не жартуе І люстэрка […]...

Мы марылі Мы марылі аб тым, каб свой жыццёвы шлях прайсці без слёз і засені пустэчы. Мы марылі аб тым, каб з-за […]...

Там, дзе спеюць туманы Там, дзе спеюць туманы. За далёкай вярстой, Ў садзе цёткі Ліксаны Густа б’е лістабой. Ў садзе цёткі Ліксаны Ветры спаць […]...

Віталіне Не чакаў я, выяджаючы, Жа гэткую сустрэну я Здалося, ўсе пра цябе кажуць, ты Гэтак ладная й няпэўная Тое ймя […]...

САЛОДКІ СОН САЛОДКІ СОН Ты да мяне прыйшла, праз доўгае растанне, З часоў, калі была не ў марах, і не ў сне, […]...

АЙЧЫНА Мая Айчына – стог саломы i куст шыпшыны ля шашы, Дарога сталая дадому i – вершы, вершы для душы!.. Мая […]...

Жонка Калісьці самаю прыгожай З усіх дзяўчат яна была, I ты за ёю асцярожна Хадзіў па вуліцах сяла. Здавалася, у цэлым […]...

Як хутка верціцца Зямля Як хутка верціцца Зямля ў спрадвечнай зорнай завірусе. Чым адраджуся я пасля, з нябыту цёмнага? Калі травінкай,- хай на тым […]...

Досыць -Ты пацалуй мяне, мой мілы, Бо нешта я засумавала,- Жанчына любага прасіла, Пяшчоты мужавай чакала,- Пагавары са мной, каханы І […]...

Адуванчык Адуванчык, Дзьмухавец, Кучаравы маладзец. Стаў ён Пры дарожцы На даўжэзнай ножцы. Дзьмухнуў вецер – Адуванчык Стаў нібыта Абарванчык. Адуванчык, Дзьмухавец, […]...

Араты Калі на досвітку віднець Распачынаў абшар спрасоння: – Хлеб наш насущный даждь нам днесь, Хлеб наш штодзённы дай нам сёння, […]...

БАЛАДА АДОЛЬФА ЯНУШКЕВІЧА (9.06.1803-18.06.1857) Заручальны пярсцёнак вяртаеш нявесце, Каб цябе не чакала з далёкіх зямель, Дзе, нібыта па моры, па стэпе, па свеце […]...

Малады салавей Вясною маладзенькі Салавей, Што толькі летась апярыўся, Пачаў спяваць усё гучней I добрым спеваком зрабіўся. Размоў нямала пра яго было, […]...

Званы – Марына Влада-Верасень Колокола Марина Влада-Верасень Колокола – Автор неизвестен пераклад на родную мову А сення не прыйшла да мяне зноў! А я […]...

ЗА “ПАГОДУ” Ў ХАЦЕ Тост Сястрычцы Надзі і яе мужу Аляксандру У дзень народзін каб сказаць Сапраўднае для тоста слова, Мінуласць з вечнасцю звязаць […]...

Свет мой – Беларусь мая! Мой свет, у якім заўжды жыву, Не супадае з іншым светам Яго, таемна, назаву Пакутнай думкаю паэта. Мой свет гучыць […]...

Унукам пра дзеда Не “зломкам” рос. Мог збудаваць шпакоўню, Быў з аднагодкамі і мір і лад. І не сакрэт, яшчэ па сёння помню […]...

ПРЫЛЯЦЕЛi ШПАКi Абудзiўся блакiт, Ён святочны сягоння – Прыляцелi шпакi З афрыканскага поўдня. I пакiнуў я скiт, Непатрэбныя рэчы – i iду […]...

Маленькі сынок Маленькі сынок… *************************** Што зрабілася, брат? Стаў зусім ты чужы… Мы ж стаялі ў рад На бацькоўскай мяжы. Ты малодшанькі […]...