Верш Шаўчына злосць
Буланы Конь за дзень папрацаваў,
Цяпер адпачываў і скуб траву увечары ля саду.
А Шаўка, – не было з ёй зладу, –
Ну так і залівалася, – гаў! гаў! –
Свой нос прасунуўшы праз агароджу.
Як збоку паглядзець, дык проста жах!
Звязацца з гэтай сучкаю – крый божа, –
Адразу ж захрусціш на Шаўчыных зубах,
А Конь на Шаўку ўвагі не звяртае,
Нібыта да яе і спраў яму няма, –
Скубе ды камароў хвастом сцябае.
“Не гаўкай ты дарма,
Дурная! –
Параіў з даху Шэры кот. –
Калі ў цябе такая сіла,
Ты б скокнула адважна цераз плот
Ды за нагу яго ўкусіла”.
“Дарэмна не пляці лухты, –
Азваўся Лыска, – ведай межы:
Адважся, укусі, – ён так у пысу ўрэжа,
Што й зубы не збярэш ніколі ты.
Адно – брахаць,
Другое – за нагу Каня хапаць…
Не трэба забываць і пра падковы”.
Два словы
Мне хочацца агрэсарам сказаць:
Брашыце, калі хочаце брахаць,
Кусацца ж будзеце, – мы даць адпор гатовы.
Ещё вершы:
- Баран Баран брахаць наўчыўся, як сабака, Дзе толькі ні ідзе, усё – гаў! ды – гаў! “Ого! – здзівіўся Конь, – […]...
- Конь сябруе са сланом Конь iржэ, смяецца слон. Застучыць конь капытамi, Слонiк хлопае вушамi. Заiграе слон трубою, Конь кiвае галавою. Конiк весела гарцуе, А […]...
- Кіруе злосць на свеце белым Кіруе злосць на свеце белым. Кіруе намі, як сляпымі… І ў сэрцы шчыра набалелым Ідуць дажджы слязьмі гаркімі. А нам […]...
- Жыццё – не тлен! Не думай так! *** Жыццё – не тлен! Не думай так! Адкінь благія думкі! Бо свайго лёсу ты мастак І ты ў сілах […]...
- Балонка і павага Сабака – чалавеку друг. Што так яно, – даведзена вякамі. Заўжды ён быў у чалавека пад рукамі: Нязменны следапыт і […]...
- Памяць пра бацьку Калі ўзгадаю бацьку я – У памяці ўзнікае поле І конь, і свежая ралля, А навакол – вясны раздолле. Умеў […]...
- Цені ў кутках, як блакітная варта Цені ў кутках, як блакітная варта… Сёння мы ў шчасця ў гасцях. Можа, адзіна цяпер мы і варты Жыцця. Сёння, […]...
- Белы конь На дарозе маёй конь, белы, Падабраўся да яго я, смела. Майго дзяцінства гэты конь, успамінаў, Такім цудоўным чынам, паўстаў прычынай. […]...
- Індык Вось нешта раз на птушкаферме Індык, пад’еўшы добра зерня, Пачаў між птушак выхваляцца: – Са мной хто можа параўнацца?! Ну […]...
- Не хацела табе гаварыць Не хацела табе гаварыць, Напалохаць цябе не хацела, Лепш не ведай, як цяжка любіць Толькі сутнасць, не прагнучы цела. Толькі […]...
- Чалавекачас Час адчыняе нас калі скончыцца сказ – ставіць кропку прастора па кроплі пераносіць у твор што не мае наз- вы- […]...
- Зварот да братоў-украйнцаў Зварот да братоў-украйнцаў, ці: ,, Ведай, браце… ,, Бласлаўленьне даюць на жыцьцё, Без віны шлюць праклёны між кратаў, Моліць Бога […]...
- Перадлетняя Калі розум цягнецца ў лета і віруе, нібы вулкан, пачастуйце яго цыгарэтай і адпраўце яго ў канкан. дабівайце праклятую сцюжу […]...
- На кірмаш На кірмаш (байка) Дзядзька меўся на кірмаш… З-пад паветкі колы выгнаў… Воз той, Бог прабач, Пеўню на смех – кволы. […]...
- Ты ведай, – у час няпраўды і бязвер’я Ты ведай, – у час няпраўды і бязвер’я, Калі пануе злоба. Цяжэй ў сьвеце заставацца, У душэўнай раўнавазе. Ты добра […]...
- Калі мне надакучаць ролі Калі мне надакучаць ролі, я проста знікну з гэтай сцэны і ціха перайду ў суцэльнасць нірванна-неабсяжнай волі. Перакуліўшы рэчаіснасць, змяню […]...
- Цяпло Калі змяшаюцца гады, Калі наступіць цішыня, Я буду помніць, што ёсць ты, Ты будзеш помніць, што ёсць я. Калі Зямля […]...
- Далікатныя замалёўкі Знаёмыя на курорце. -Я з язвай тут ізноў, вядома. -А жонку я сваю пакінуў дома. *** Чаму? -Чаму ты развялася […]...
- Балотам снежным праз сасоннік Балотам снежным праз сасоннік, Які смаловым пахам вабіць, Прастор балот зімою соннай Люблю санямі разухабіць. Люблю, як кусцік нізкарослы, Калі […]...
- Вясковы пенсіянер Марнее мой сусед – Скрозь мала цяглай справы. Збягае пакрысе Народ да слоў і славы. На весніцах вісіць Зрання ў […]...
- Мімалётны анёл Прашу цябе: пакінь мяне ў спакоі!.. Вяртайся ў свой халодны шэры дом: Табе няёмка у маім спакоі, Дзе сьцены не […]...
- Сабакі Паважныя, ляныя, ля двара Яны снуюць, паснедаўшы нядрэнна. Палац уласніка-гаспадара Вартуюць дзень і ноч яны нядрэмна. Ледзь выйдзе, як яны […]...
- Конь і Жаба На станцыю калгасны старшыня На Вараным імчаўся: Спазніцца на цягнік баяўся, Таму і паганяў каня, Хоць Вараны і сам стараўся […]...
- Ёсць каханне! Дзень, калі мы будзем побач, ноч, калі мы будзем разам – адрадзіць каханне спроба (чалавек кахае часам). Памыляецца часова, ці […]...
- Я не баяўся, браце, сцюжы Я не баяўся, браце, сцюжы, Але ўцякаў ад мітусні, Калі зайшоў к табе, мой дружа, Паціху дзверы расчыніў. Мне, ведай, […]...
- Сябру Сябру… Развітаемся мы калі-небудзь, І шляхі разбягуцца па свету Пойдзеш зноў штурмаваць ты неба. Я – шукаць недзе вечнае лета. […]...
- Рум Дзіўная шыльда – плён маіх дум – Тут, каля рэчкі, з надпісам: “Рум”. Чуцен прыбою сцішаны шум: Ўзняўся мой ветразь, […]...
- Папялушка Магчыма праўда – нос у сажы. Пра гэта ўжо дзясяты кажа. А ты паціху мне на вушка Ласкава шэпчаш: “Папялушка”. […]...
- Лютаўская вясна Лютаўская вясна Шчыра ўводзіць ў зман. Захопваўчы ў брудны капкан Тры з чатырох калёс. Калі панавала зіма, Мяне ты цішком […]...
- Верш для Юліі Вось і ты, маладая, молада пакідаеш мяне на прэч, наталіўшыся ўзахап з голаду спрытам рук маіх, сілай плеч. Пакідаеш, а […]...
- Занадта Няма пра што і гаварыць. Усё такое, як павінна. Усё, усё…Як мае быць. Нідзе залішняга палыну. Не зводзіць сківіцы журба. […]...
- Хутка распачнецца лета Паклаўшы галаву на мяккія калены, З табою кайф сапраўдны адчуваю. А калі пальцы валасы цярэбяць, Аж птушкі недзе ўнутры спяваюць. […]...
- Хвалілася бура Хвалілася бура: “Брат вецер!.. Я – самая моцная ў свеце: асілкі-дубы вырву з коранем… І ты – захачу – мне […]...
- Ты для мяне – галаваломка Ты для мяне – галаваломка, Паталагічны неспакой: І без цябе вярэдзіць ломка, І з табой… Чым я глыбей праводжу межы, […]...
- У АЛЬБОМ Т. А У росах купаецца ранiцы i твой салавей на свiтаннi. Паслухаў яго я з радасцю i вось што скажу ў хваляваннi: […]...
- Ахова працы Паедзем адсель, адпачыць. І хутчэй! Навошта работа, калі не гульнуць? Навошта над кожным радочкам карпець? Здаецца аднолькава будзе згарнуць Ці […]...
- З сумленьнем трэба размаўляць З сумленьнем трэба размаўляць, Не пакідаць яго сам-насам З душой, што прагне вышыні, Не пакарыўшыся абразам, Што сьвет няспынна пасылае, […]...
- Дык ведай ісьціну Дык ведай ісьціну, бадзяка – З часоў “батыяў-тахтамышаў” – Што маскалю ідзе “во благо” – З таго заўсёды блага іншым. […]...
- Наш лёс вызначаюць людзi! Ведай родная! Наш лёс вызначаюць людзі! Заручаць і развядуць – ўсё як мае быць! Бо без плётак іх жыццё нецікавым […]...
- Салодкі прысмак на вільготных губах Салодкі прысмак на вільготных губах Прымусіў забыцца аб зямлі пад нагамі Адначасова адчуў я і шчасце, і жах З-за таго, […]...