Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Фінансіст

ФІНАНСІСТ

Сядзіць бязногі ля царквы.
Сляпы, нямы усе – ы-ды – ы.
А люд успрымае так – шкада,
Трэба чырвонцау пару даць.
А круцізна – дык сто і двесце,
Калецы зычаць бы паднесці.
А ен – убогасць той бяды,
Пад дурня косіць – ы – ды – ы.
Сам жа у патолю той бядзе,
Рублі за пазуху кладзе.
І ужо пад вечар, бы і трэба,
У сляпога вырас бэбах.
Тут падруліу у акулярах
Сябрук-з кім чаліуся на нарах.
-Ну хопіць дурня калаціць,
-Пойла кісне пайдзем піць,
-Усе на мазі – кафэ таксі,
-У праблеме толькі фінансіст.
Нямы у здзіуленні – а дзяучаты….?
Сябрук – параска, еука і агата.
Ты хоць бабла зрубіу багата?
Сляпы-ці есць праблема з хатай….?
-З баблом то проста гумар,
-І асабісты нават нумар.
Сляпы – падзелім як траіх?
Сябрук – мне пойла, а табе усіх.
Падпрыгнуу з радасці бязногі
Бег не шукаючы дарогі

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Фінансіст - Уладзімір Гайдук