Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Цешчына помста

Цешчына помста

Зяць да цешчы завітаў,
Ды абняў, пацалаваў.
Цешча з прыпеку гаршчок,
– Снедай любенькі зяцек!
У гаршчок як глянуў ен,
Мух там плавае з мільен.
Ціха кажа цешчы-не,
– Той сняданак не па мне!.
– Не? дык падскару падбялю,
– Тым свінню і пакармлю.!

А цяпер мяне паслухай,
– Калі зяць бываў пад мухай,
– Даставала жонка ў вуха.
– Калі быў у куражах,
– Цешчу моцна абражаў.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Цешчына помста - Уладзімір Гайдук