Верш Я прашу – не паліце вы смецце
Я прашу – не паліце вы смецце
Каля вёсачкі роднай маёй
Я такога не бачыў у свеце
А пабачыў ў старонцы сваёй
Дзе калісьці грыбы мы збіралі
Дзе шумеў саснячок малады
Дзе ў дзіцячыя гульні гулялі
Зараз сцелецца жудасны дым
Дзе сунічны й чаборавы водар
У паветры заўсёды стаяў
Нехта руку падняў на прыроду
Нехта смецце паліць загадаў
Не паліце – крычу ўва весь голас
Грэх на душу і так вы ўзялі
Хай ізнову падымецца колас
Ад знявечанай гэтай зямлі
Не паліце – пабойцеся Бога
Не схаваецесь вы ад яго
Я прытулку не маю другога
А каб меў – не пакінуў б свайго
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Смецце Можа так атрымацца, Што ўсіх праблем у свеце Ня трэба вельмі баяцца Таму што гэта толькі смецце Усе тыя цяжкія […]...
- Прашу цябе вяльможна, развітанне Прашу цябе вяльможна, развітанне, Не падганяй, шляхі не караці. Яшчэ не падрасло маё каханне, Яно яшчэ разгубіцца ў жыцці. Цябе […]...
- Мая віна Мая віна, што я жанчынай У гэты дзіўны свет прыйшла, Што на высокай аблачыне Жыццё сваё я пражыла. Чыя віна, […]...
- Памочнікі – Пагаворым сёння, дзеткі, Што вы ўмееце рабіць? Даглядаць у садзе кветкі, Мыць падлогу, цацкі шыць?.. – Градку я магу […]...
- Нехта гукае Марна гушчар Цераблю непралазны, Выйсця ў святло шукаю, Чую ў сябе За спіною выразна – Нехта гукае… Хмары аблогам, Сячэ […]...
- Свет падзялiўся надвая Свет падзялiўся надвая: Свет ДА ЦЯБЕ i свет З ТАБОЮ. Той свет, дзе iснавала я, Быў акрамешнаю iмглою. Свет падзялiўся […]...
- Я прашу, не маўчыце, сняжынкі Я прашу, не маўчыце, сняжынкі, Супыніце палёт на зямлі, Адкажыце, чаму да сцяжынкі Толькі гора, нянавісць вялі; Калі мы ўбачым […]...
- Нічога не прашу я ў неба Нічога не прашу я ў неба: Я ў гэтым свеце толькі госць. Мне, Божа, лішняга не трэба- Не адбірай таго, […]...
- Прашу ў цябе прабачэння! Калі пакрыўджу: забі як маскаля! Каханая, давай пачнем з нуля! Ну так. Паводзіў як вар’ят. Я сам сабе уласны кат. […]...
- Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць Час праз сваю педантычнасьць нашмат мудрэйшы за памяць, бо ўсё пакідае на ўласных месцах, і, як гаспадар кватэры, якую здымаеш, […]...
- Адразу прашу прабачэння за мову Адразу прашу прабачэння за мову – З вас большасць яе да вясковай адносяць. Ды маю надзею, што нейкія словы Раз-пораз […]...
- Прашу спагады ў Вашае рукі Прашу спагады ў Вашае рукі, Вяселле мы згуляем баравое. Заручаць нас у небе жаўрукі I срэбны ложак нам засцелюць хвоі. […]...
- У вераснёўскім лесе У вераснёўскім лесе Ветрык лісцём церусіў, Як летуценнем імпрэсій Музыка Дэбюсі. Ціха было і ўтульна… Ды раптам – той голас […]...
- Залатое лісцце. Дождж. Хачу імжы Залатое лісцце. Дождж. Хачу імжы. Калі ўжо восень нешта замуцІць? Са зьмьямі ў глебу…Дарога для душы. Ці мо яна у […]...
- Нішто не можа быць адвечным пад Луной Нішто не можа быць адвечным пад Луной, Ўсё гэта мы ўжо праходзілі не раз. Часам складана шчырым быць нават перад […]...
- Балада Цячэ з рассечыны бярозавай гаркавы, нібы матчыныя слёзы, празрысты, як бруістая крыніца, сок-крывіца. Мяне даймае стынню вечаровай. …Здаецца, нехта стогне, […]...
- Мірскі замак У КРАІНЕ ЗАМКАЎ – БЕЛАРУСІ, Есць той адзін, к яму я сэрцам рвуся. То МІРСКІ ЗАМАК… Вакол яго паданьні, таямніцы […]...
- У з’яднанай сям’і Стынуць у полі слупы, Дрэмле аціхлая просінь. Нехта – у лес па грыбы, Я ж у яго – па восень. […]...
- Жарт Адыходзячы на працу Мне сказала маці: -Спачатку у печы выпалі, А скончыўшы паліць Ты чыста грады выпалі І не забудзь […]...
- Мая мова Нехта скажа: – Забыла? Зраклася Роднай мовы? На зьдзек аддала! Не! Яна ж з маім сэрцам зраслася, Ў ім чароўнаю […]...
- Вочы каханых Калі ты захочаш Спавядацца нябёсам За свой грэх патаемны, За крыўду ці боль, Якімі знячэўку параніў Чужую ці блізкую душу, […]...
- На бясконцай дарозе На бясконцай дарозе 1 Нехта злізвае дні. Нехта тыдні глытае. Нехта месяц за месяцам, Як скарачае. І гады хтось штурхае: […]...
- Грэх Вуснаў дзявочых гарачы давер… Тут не ўладарыць каханне. “Божа, прабач, не хацеў я, павер…” – Звычная споведзь пад ранне. Хтосьці […]...
- Мае сэнс жыць на Зямлі Мае сэнс жыць на Зямлі, Мае сэнс і наша гора. Бо з нябёс нас саскраблі, І душу ўзялі з мора. […]...
- У жніўні збяруся ў поле У жніўні збяруся ў поле, там жытні загон вятрыска кідае мне ў твар прыбоем, узняўшы зярнятаў пырскі. З узмежжа, нібы […]...
- Жарсьць Мой грэх сьмяротны – гэта ты. Я так кахаў цябе аддана – да першароднай яснаты на дне сьвітальнага тумана. Мой […]...
- Ляля Цябе прывабнай, маладою, Багіня, уяўляю, ты Растопіш лёд сваёй хадою, Жыццё абудзіш з нематы, І надасі жывую сілу Крынічкам чыстым, […]...
- Паэту сатырыку Можа учуеце што памер Не кідаюць хай слоу на вецер Проста ен адышоу у прастор Весь у вершах сваіх праверце […]...
- Падала зорка Падала зорка з неба, – Я загадаў жаданне. І мне жаданне гэта Марай вялікай стала. Бог за маё старанне Узнагароду […]...
- Без руля і тормаз нам не трэба У горадзе паблізу ад Тарыфы Клуб для гольфу сябра мой знайшоў, Дзе былі паніжаны тарыфы, І сабраў туды ўсіх сяброў. […]...
- АДНАКЛАСНiКАМ Птушка моцная, мабыць, крыламi, Звер – iнстынктам за дваiх… Моцны я – сябрамi мiлымi i малiтвамi за iх. Разляцелiся па […]...
- Кажуць, час наш вада Кажуць, час наш вада, Уляціць у забыццё, Але пройдуць тыя, хто дораг нам, Праз наша жыццё. У паўдзённы пакой Сон […]...
- Вы ўсе ў палоне Вы ўсе ў палоне, Вы ўсе – наскрозь! Паціху знікае ваша развага, Вы людзі – ” да что ты, брось”, […]...
- Зніякавелы, стаю Зніякавелы, стаю пад купаламі Храма Паэзіі. Пазіраюць на мяне з абразоў прасветленыя і мудрыя твары. Кленчу перад імі – перад […]...
- Мадонна з нябыту Мастаку А. Кузьмічу У нябеснай жанчыны блакітная кроў і з валокнаў сінечы сатканае сэрца. Яна любіць гуляць на руінах муроў […]...
- Рэчка Труба І мроіць зноўку прад вачыма; Чыгунка, лес, ускрай лагчыны, Труба, што рэчкай не назваць І водар траў, дзе сенажаць, І […]...
- Лявоніха А Лявоніху Лявон палюбіў, Лявонісе чаравічкі купіў; Лявоніха, душа ласкавая, Чаравічкамі палясківала. Як я молада ў матулькі была, Як вішэнька […]...
- Пра загубленае Не шкадуй, калі нешта губляеш, Якой ні была б тая рэч! Да свайго заўжды прывыкаеш! Шкадаванне, ідзі адсюль прэч! З […]...
- Жнівень томіць духатою Жнівень томіць духатою, Сонца… Блін спячэш на сцежцы… Імартэлі пад рукою Ледзь жывыя, жальба ў сэрцы… Прыдалося мне: дажджынкай Нейкай […]...
- Першаму снегу Заўсёды першы белы снег, І так было ад веку, Нібы здымае нейкі грэх Любому чалавеку. І лёгка на душы тады, […]...