Верш Гуртуймася, сябры!
Гуртуймася, сябры, у адзіны, загартаваны, дужы Чын,
каб спраўдзіць мары аб Радзіме, сваё жыццё аддаючы!
Яно ня вартае нічога, яно як пыл на бальшаку,
калі бяз Бацькаўшчыны, Бога, калі бяз Справы на вяку.
А нашай Справай ёсьць – адзіны, загартаваны, дужы Чын.
Гуртуймася, сябры! Ня згінем, сваё жыццё аддаючы!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Сябры мае, выдатны наш саюз! “Сябры мае, выдатны наш саюз!” Сказаў калісьці класік – Пушкін Саша. Мы скінулі праблем надзённых груз І вырваліся да прыроды […]...
- Сябры Сябры зайшлі па памяці старой – Праведаць хочуць нас – мяне і жонку. Гадзінай шарай, шараю парой Сядзім, спяваем і […]...
- Сябры франтавыя Маўчаць кулямёты, I міны не выюць. Гарматы сваё адгулі. Хлапцы баявыя, Сябры франтавыя, Мы ўсе з перамогай прыйшлі. З баямі […]...
- Студэнцкія сяброўкі і сябры Студэнцкія сяброўкі і сябры… Якая асалода ад сустрэчы! А колькі ж год мінула з той пары, Калі нас разлучыў расстання […]...
- Мяне сябры пытаюць Мяне сябры пытаюць: “Скажы, сярдзіты друг, Навошта табе тая Нянавісць да хапуг? Усё пра злыдняў пішаш… А ты ідзі у […]...
- ДОБРАЙ РАНІЦЫ, СЯБРЫ! Летнім ранкам васільковым, Па сябрам, старым і новым, Думкамі я прабягуся, Бы жывой вады нап’юся… Людзі добрыя, прыгожыя, Ідзеце вы […]...
- Жонкі, сябры, палюбоўнікі, пары Жонкі, сябры, палюбоўнікі, пары. Кпіны, усьмешкі і трукі. Каб дакрануцца рукамі да мары, Трэба мець чыстыя рукі. Сьветлыя думкі і […]...
- Жыццё даецца, каб жыццё тварыць Жыццё даецца, каб жыццё тварыць. Каб светла-залатую яго ніць віць і далей – любоўю, справай дзейнай ды словам, што ад […]...
- Бяда, сябры мае! Бяда! Бяда, сябры мае! Бяда! Хварэе ўсё: зямля і нетры. У нас усё брудней вада І ўсё задушлівей паветра. Вакол дымліва […]...
- Вуснаў цёплых рух прыемны Вуснаў цёплых рух прыемны Ціха шэпча мне: “Павер…” Ды, напэўна, недарэмна Адбылося ўсё ў чацвер. Я адзіны з тых маўклівых […]...
- Звярніся да Бога Калі ты страціўся, Знікла перад табой дарога І не ведаеш куды ісці – Звярніся да Бога! Калі табе балюча, Бачыш, […]...
- Як добра, што Ты ёсьць Як добра, што Ты ёсьць. Малітва, радасьць, сьлёзы I сонца, і вясна Зьліліся ў адно. Як добра, што Ты ёсьць. […]...
- Я ўбачыў бязьмежнасьць учора Я ўбачыў бязьмежнасьць учора Я ўчора зірнуў за мяжу За мяжою імгеньне і мора За мяжою я ўбачыў душу. Спрабаваў […]...
- Якая цемрадзь навокал Якая цемрадзь навокал Вярэдзіць, свідруе вока. А мне яшчэ так далёка Да святла. Мой лёс-гэта лёс адзіны, Адзіны з маёй […]...
- Жыццё маё Жыццё маё, адзіны мой, каханы! Я памятаю горкіх дзён усмешку і святло. Гарыць душа вагнём стваральна-незгасальным і лашчыцца ў руках […]...
- Калючкі К А Л Ю Ч К І ****************************** У кожнага часу ёсьць рысы свае, Свае знамянальныя даты : Пазіцыі Брэжнеў […]...
- А навошта жыццё Развітанне з радзімай… І зацвіў глупы бэз. Я такі не адзіны… Агінскага паланэз. Развітанне з каханнем… Абрываю тугу. Сам сабе […]...
- Сябры назаўжды …Барадулін памёр… І сустрэўся з сябрамі нарэшце. Над Дняпром каля вогнішча ціха гаворка цячэ. – Зачакаліся, братка, – з усьмешкай […]...
- Ёсьць у бясконцым сусьвеце Ёсьць у бясконцым сусьвеце Галактыка чорная. Ёсьць Хаосу бяззорнага вецер, Дзе нават сам Бог – рэдкі госьць. Бяздушна даіснага вочы […]...
- Не магу я безь яе Ёсьць у жыцьці маім дзяўчына, Я бачу сьвет у вачах яе. Ня ёсьць яна проста сябрынай, А ёсьць каханай для […]...
- Сяргею Есеніну Калі правы свае “качала” Пасрэднасць і замоднасць, Крычала кнігаўка адчаю Твайго самотна. Душа спагады не прасіла. Хоць і было астрожна […]...
- Ёсць тыпаў некалькі дамаў Есць тыпаў некалькі дамаў: што цягнуць плен жыццёвых драмаў, бясконцы непад’емны клопат дзен, аддаючы ўсю цяплыню, надзею, сон- І проста […]...
- Засцярога Даверлівыя вочы Бога На ўласны свет глядзяць з нябёс, Дзе сын яго калісьці ўзрос – Пайшоў з бацькоўскага парога; Дзе […]...
- КІРАЎНІК Камусьці трэба працаваць… І ўсе працоўныя павінны Работаць і адпачываць, Амаль не разагнуўшы спіны. Ўтрая ж працуе кіраўнік, На ўсіх […]...
- Сцяг мой Сцяг мой бела-чырвона-белы, лунай над нівамі, над дахамі дамоў! Сімвал свабоды, сімвал нашай веры, пранесены ў душы цягам вякоў. Цябе […]...
- АХВЯРА Маліся ж, бабулька, да Бога, Каб я панам ніколі ня быў: Не жадаў бы ніколі чужога, Сваё дзела як трэба […]...
- З хмарамі і з навальніцай З хмарамі і з навальніцай, Ўночы і ўдзень Употай: “Слабаму ёсьць, за што біцца – За згоду!” Зь вечара й […]...
- Разьвітаньне Колькі гора навогул, як быццам усе зьехалі з глузду. Расставаньне адно за адным, немагчыма спыніць. Ад’язджаюць сябры ад жыцьця ў […]...
- Уваходзячы ў мора Ах ты, мора, бяскрайняе мора, Столькі хваль – не злічыць на вяку. Я ж пазнаць хачу ў хвалі каторай Свае […]...
- Мары чалавека Нехта марыць аб прыгожым, Любым, мілым, дарагім Чалавеку, што прахожым Ён не будзе, а адным У жыцці надзейным сябрам, І […]...
- Давай ніяк ня будзем зваць Давай ніяк ня будзем зваць Таго, што зараз паміж намі, Пра тое цяжка мне казаць, Як вежу зруйнаваць вятрамі. Жыві, […]...
- Апасля кары Да 75-годзьдзя растрэлу юдэеў на Будакашалёўшчыне. Апасьля кары. Дзе шчырасьць ёсьць – Там ёсьць і сквапнасьць, Што блазнуе ўпоплеч катам, […]...
- К чорту гарэлку, шэйкі і твісты К чорту гарэлку, шэйкі і твісты, Юную голаў хлусьнёю кружыць! У сэрца народу скірованы выстрал, Жыць яму заўтра, альбо ня […]...
- Кайданы, Койданава Кайданы, Койданава, Хан Кайдан, – Звычайны слоўнік беларускай мовы? – У кожным слове першапачатковы Існуе сэнс, які дастаўся нам З […]...
- Справы Мне сягоння неяк не па сабе: Імжыць на душы дажджом несунятым. Нешта закінута і сэрца рве Сваім складніком угору узнятым. […]...
- БАЛАДА АДАМА КІРКОРА (21.01.1818-23.11.1886) Па ціхіх вулках Вільні да цябе ізноў Прыйшлі сябры агучыць музыку і вершы. А ў музыцы і ў вершах, […]...
- БАЛАДНЫ МАНАЛОГ КАЗІМІРА ЛЫШЧЫНСКАГА (3.03.1634-30.03.1689) Разбурылі мой дом, як прытулак вар’ята, І спалілі мяне, абакралі мой край. Мог чыноўнікам стаць, нават быць дыпламатам, Стаў […]...
- Каб чалавек знайшоў сабе ў жыцьці Я ня ведаю, кім хачу быць, стаць, Я ня бачу мары ў сваёй галаве. Як быццам не хачу свае рукі […]...
- Шыпшыньнік Шыпшыньнік. Не енчу дзіцяткам малым, Што прагне пернікаў і цукра, З жаданьня кімсьці быць любым, З самоты горкае атруты. Бо […]...
- Сыны Беларусі Скразьняк, агеньчыкам на елцы, зьдзімае шэрасьць гадавін: сухім сьняданкам па талерцы распэцканы дачка і сын. Нібы праклён ці напамін. Мілёдый […]...