Верш Нас усіх аб’ядноўваюць вершы

Ещё вершы:

1. Моўныя вершы Моўныя вершы Нас усіх аб’ядноўваюць вершы – Гэта цяга да мовы бацькоў. Паспрабуй прачытаць толькі першы – Закахаешся ў шчырасць […]...
2. Мова I няма раднейшага слова За прасцейшае гэта “мова”. Гэта слова гучыць у хаце, Дзе мая засталася мацi, Гэта слова гучыць […]...
3. Як ні страшна Як нi страшна, а самi забылi, Адцуралiся Роднае мовы, Хоць суседзi на гэта стварылi Нам спрыяльныя, зручныя ўмовы. Адцуралiся за […]...
4. БАЛАДА ІГНАТА БУЙНІЦКАГА (22.08.1861–22.09.1917) Ад роднай вёскі ў Вільню доўгая дарога, Але дарога гэта– быццам бы да Бога, І ты па ёй ідзеш […]...
5. Неўміручасці казка нас усіх забаўляе бясконца Неўміручасці казка нас усіх забаўляе бясконца, А ў адны і тыя ж воды ўсё роўна не трапім мы двойчы… Параўнаць […]...
6. Сярод усіх імёнаў на зямлі Сярод усіх імёнаў на зямлі У нашых сэрцах назаўсёды застануцца Імёны тых, што не вярнуліся з вайны, Герояў, што салдатамі […]...
7. Давай збяжым ад усіх людзей Давай збяжым ад усіх людзей Не пакідаючы слядоў Не будзем заўважаць падзей І не лічыць чужых гадоў Давай збяжым ад […]...
8. Чорныя вершы Дрэнная назва стылістыкі – белыя вершы, Бо вершы ніколі не могуць быць белымі. Ня белы апошні радок і ня першы. […]...
9. Я б мог перапісаць былыя вершы Я б мог перапісаць былыя вершы: Усё шчэ больш, мацней, наноў, Ды ведаю, што я даўно ня першы, Хто для […]...
10. Наша родная мова Наш бясценны скарб- гэта родная мова. калі б яе не было, не было б і народу. калі нарадзіуся ты выдау […]...
11. А раптам, магчыма А раптам, магчыма… Між сёння і ўчора, між сёння і заўтра адвечнае нашае шэсце. Растанне – бы прорва… І зараз, […]...
12. Настаўнікам Не цурайцеся роднага слова. Гэта – ваш абавязак і хлеб, Гэта – душаў дзяціных аснова, Гэта – наша з галоўных […]...
13. Колісь я па руску ўсё пісаў Колісь я па руску ўсё пісаў, Баючыся матчынага слова, Бо казалі, кожны гэта знаў, Што не трэба больш другая мова. […]...
14. Прабачце мяне, мае вершы Прабачце мяне, мае вершы, Што я вас чужым прысвячаю. Здаецца мне: я мільянерша, Па колькасці зла і адчаю. Чытае вас […]...
15. Спачатку было Слова Спачатку было Слова. І Слова было ў Бога. І Слова было Бог. У цемры жылі людзі. У іх не было […]...
16. Кажуць, сёння на вершы – не мода Кажуць, сёння на вершы – не мода. Ды я надта аб тым не тужу. Бо яны мне – выток асалоды […]...
17. ПЕРШАСЬНЕЖКА А калі ўжо здаецца, што выйсьця – ніякага, і што шэраю фарбай запэцканы лёс, – Раптам бачыш, як белае, чыстае, […]...
18. Я не валодаю мовай Я не валодаю мовай – Мова валодае мной. Чую, здаецца, па новай Гукаў абуджаных строй. Мова мяне вывучае: Хто я, […]...
19. Я вярнуся Мяне не клічуць, я прыходжу так, Складаю словы, адымаю смутак. Я дум, табой народжаных, мастак, Я спрэчка ад любой гадзіны […]...
20. Вершы пра вёску Пра вёску вершаў многа – Папрокі маладым – Пра поле, лес, дарогу, Пра вогнішча, пра дым. Дык гэта ж цень […]...
21. Бывае ноччу жызнь замрэ Бывае ноччу жызнь замрэ калодзеж апусцее, замолкнуць птушкі над ракой, у сэрцы цемна стане На раніцу прачнецца ўсе і птушкі […]...
22. Мова як подых Мова як подых, як асалода, Мова як слодыч жаданняў і мар. Як памяць, надзея, жаданні народа, Мова – святло паміж […]...
23. Вершы Украіне. Адстрэл украінцаў на Майдане Украінска-крамлёўская мафія Загадала: “Страляйце людзей!” Бо для іх украінцы не людзі- А ніжэй нат за гмыз на вадзе. І ляцяць […]...
24. Мы, магчыма, вернемся ў пару Мы, магчыма, вернемся ў пару Спелых траў i разважанняў смелых, А пакуль – прашу, чытач, даруй За маўчання позняга прабелы!.. […]...
25. Барбара Палонская. Згода i здрада Згода i здрада Гэта вельмi адказна – быць любiмай. Нiбы вершы складаць – як сабе – другому: Усячэннi радкоў, марфем […]...
26. Мае вершы – маё жыццё Мае вершы – маё жыццё, У іх усё: радасць, боль, горач згубы, У іх уся я: ад вуснаў да касцей, […]...
27. Я пішу беларускія вершы Я пішу беларускія вершы Бо расейцам я так і не стаў Я не буду другім – толькі першым Уздымусь я […]...
28. Вазьмi ў рукi вершы гэтыя Вазьмi ў рукi вершы гэтыя У iх сапраўднае жыццё Затым з’яўляюцца паэты Каб перадаць вам пачуццё Каб перадаць, што адляцела […]...
29. Краскі ў лесе над Хатынню Лес заснаваў надоўга сны, Старым нічога не забыта. Гараць агеньчыкі вясны Балючым полымем блакіту. А неба чыстае ўгары, Як васількі. […]...
30. Чым ты надыхаўся, паэт? Чым ты надыхаўся, паэт, Што ў мітусні надзённых спраў Перакуліў на сэрца свет І на паперу пераклаў? Ці чым упіўся, […]...
31. Я чытаю ЮНЭСКА вердыкт у здзіўленні Я чытаю ЮНЭСКА вердыкт у здзіўленні. Ад бязлітасных слоў загараецца кроў: Беларуская мова – на грані знішчэння!!! Нат уключана ў […]...
32. Паслухай, як б’ецца Называеш сябе беларусам? Ганарышся крыві чысцінёй? Насамрэч трэба зваць цябе трусам, Раз саромешся мовы сваёй. Ты не чуеш? Кукуе зязюля. […]...
33. Абмовіўшыся Толькі адное мы чуем у мове – Не ахвяруйце сябе і людзей. Мова нас просіць праз кожнае слова- Я буду […]...
34. Белыя вершы – зімовыя чары і мроі Белыя вершы – зімовыя чары і мроі. Белую песню спявае завея сівая. Тут, у гэтых вулках, я сёння згублюся, зблукаю. […]...
35. Беларуская мова – святая Беларуская мова – святая, Хоць пакрыўджаная яна. Не гучыць яна часта з экранаў, Успрымаецца – бы не свая. А паслухаўшы […]...
36. Злятаюць вершы ў галаву Злятаюць вершы ў галаву – Нібы музЫка песню грае. У гэтым стане я жыву І смагай шалу патураю. І не […]...
37. Акаляючае асяродзе Акаляемы вершам прыватны сусьвет. Мой прытулак — сузор’е чароўных кабет. Нетаропкая раніца з водарам кавы паляпшае мне верш мой нязвыклаю […]...
38. У слова – свая вага У слова – свая вага, Слова – розуму рэха. Слова – мая туга, Слова – мая ўцеха. Можа, нябесную высь, […]...
39. Мова родная… Беларуская Мова родная… Беларуская… Ты – мая назаўсёды любоў. Не ў лясочку – сцяжыначка вузкая, А – прасторы жытнёвых палёў. Ахіне […]...
40. Памятаеш, мы пісалі вершы на паперы Памятаеш, мы пісалі вершы на паперы? калі яшчэ не існавала сымбаля новай веры – планшэта, калі мы не губляліся ў […]...