Верш Я стаю на муру
Я стаю на муру,
А на перадзе мроіцца Рай…
Чыйсці голас звініць,
Нібы калакольчык.
Зрабі крок наперад,
У шчасцьлівы край.
Што рабіць?
Гэта сам выбірай, –
Ледзьве што –
Падхопіць Анёльчык.
Але мур трывалы
Пад маёю нагой.
Тое шчасце туманна,
А спераду бездань.
Далячу, ці загіну?
Ці вярнуцца дамоў?
І маўчыць у самоце
Анёл мой ахоўнік.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Я стаю на скрыжаванні шляхоў Я стаю на скрыжаванні шляхоў, Што вядуць да гарызонтаў жыцця. За спіной маёю вопыт вякоў, А душою прагну я забыцця… […]...
- Чаму стаю, як паралітык? Чаму стаю, як паралітык? Перада мною цэлы свет. Ужо ад’ехаў і палітык, І бізнесовец, і паэт!.. Чаму, як перуном працяты, […]...
- Стаю вясной на ўскрайку вёскі Стаю вясной на ўскрайку вёскі. З бяроз салодкі сок цячэ. Чуваць тужлівых кропель плёскі, а думка галаву пячэ. Вось дрэва […]...
- Стаю і з пачуццём неўтаймаваным Стаю і з пачуццём неўтаймаваным Гляджу на след блакітны за кармой, Як быццам я плыву не акіянам, А Бесяддзю – […]...
- Зніякавелы, стаю Зніякавелы, стаю пад купаламі Храма Паэзіі. Пазіраюць на мяне з абразоў прасветленыя і мудрыя твары. Кленчу перад імі – перад […]...
- Ну вось стаю з працягнутай рукою Ну вось стаю з працягнутай рукою з рахунку збіўся, ловячы каменні, ляцяць яны няспынна прада мною. бязладна ў нашым свеце […]...
- Мне ганарыцца маёю зямлёю Мне ганарыцца маёю зямлёю Наканаваў лёс Вялікіх Князёў: Мужнасьць народа часінай ліхою, Кроў неадступных Літвы ваяроў. Мне ганарыцца маёю зямлёю […]...
- Што ж так да зорак * * * Што ж так да зорак прыцягвае нас? Можа, і праўда: мы – дзеці нябёсаў? Прагна і пругка […]...
- Ноч, аўтобус, Шабаны Ноч, аўтобус, Шабаны, Радам чыйсьці твар памяты. Дзень прасіжваў я штаны, Зараз еду ўжо дахаты. Шмат чаго паспеў зрабіць, Шмат […]...
- Трэба пажыць Хопіць мне стрэлаў у спіну, Досыць асечак ужо, Я не ўпаду, не загіну. Стрэльба (іначай – ружжо) Ведае, хто чаго […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА ЖЫЛКІ (27.05.1900-1.03.1933) “Не плач, не плач па сыну, маці…”- Твой першы верш і ўздых апошні. Ёсць Беларусь, а значыць шчасце Таксама […]...
- Антысвет Гэта ён, запрыкмецце яго, Ён забраўмае мары і смех, Ён з вяртлявай, кароткай нагой, Ён жыве, калі дзейсніцца грэх Ён […]...
- Госць Жывуць у небе змалку На лецішчы вятроў – Сястра мая маланка I сумны брат мой гром. Там холад і пустэча, […]...
- За пяці хвілін Пакуль трымаўся незалежна ў часе і часу новы не прабіў адлік, пакуль з табой сустрэча не збылася, я мог спакойна […]...
- Ноч і раніца 1 Стаю адзін над папялішчам, Не мною спаленых надзей, Стаю, Як лішні, Што ў схіме доўга сірацеў. Мне аплявух мой […]...
- Думкі маладога салдата Рэжа вочы чорны дым, я праз слезы бачу неба. Я загіну маладым, не жадаю, не, не трэба… Не паспеў яшчэ […]...
- Я хачу вярнуцца да цябе Я хачу вярнуцца да цябе Краскай ціхай ля ўтравелай сцежкі, Засланіць зямлю сваёю ўсмешкай – Я хачу вярнуцца да цябе. […]...
- Поплаў Сярод высокай травы і красак вядзе мяне маці па поплаве Гэта смолкі, паказвае яна. А гэта зязюльчыны слёзкі. А вось […]...
- БАЛАДА АЛЕСЯ АСТАШОНКА (1.06.1954-6.09.2004) Учора-бяздоннае мора, Куды адплываем штохвілі. І нельга вярнуцца з Учора, Калі човен твой разбурылі, Спалілі ў самотнай далечы. Твой […]...
- Раздарожжа Хлешча ў твары дожджык. Небу трэба бліскавіцы. Што там, потым? Дзесьці выйдзем. Камень. Надпіс. Скрыжаванне. Тры напрамкі — тры жаданні. […]...
- Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў, У той любімы, пракураны бэзамі горад, Дзе нязграбны цягнік не ў час пастрэў, […]...
- Балада пра беленькія чаравічкі На Старым Мясце ў Варшаве Склепік стаяў невялічкі, На непрыкметнай выставе – Беленькія чаравічкі. Элька прасіла тату: “Тата, вазьмі пазычку, […]...
- Аб чым маўчыць розум П. Натальлі С. Аб чым маўчыць розум. Зачым маё сэрца птахам трапеча Калі сустракаешся ты, Мабыць яму тое ведама нешта […]...
- Свiтае. Свiтак промнеў Свiтае. Свiтак промнеў Гняздо звiў на застрэшку. Такiм дзень i запомню – Нiбы тваю усмешку. Ля цiхае затокi – Стаю […]...
- Прайшло *Прайшло* Мне б хацелась вярнуцца ў дзяцінства, Дзе кожны дзень радасць, І дзе кожны дзень спакой, Дзе не бывае бязвыхадных […]...
- Бо Спадар наш зацята маўчыць Бо Спадар наш зацята маўчыць. Мы, бадай, між сабой, людзі добрые, Роўны ўсе каб кахаць ды любіць, Але ж, дзеяй […]...
- У заробкі У заробкі Папрасіла: звані, не маўчы, Бо спакой так нялёгка даецца. Удалячынь хоць глядзі, хоць крычы, Толькі з рытму збіваецца […]...
- Мялеюць рэкі, сохнуць травы, дрэвы Мялеюць рэкі, сохнуць травы, дрэвы. I стала маласнежнаю зіма. Здаецца, пацішэлі птушак спевы. Маўчыць зязюля, быццам і няма. Хто вінаваты […]...
- Зімовыя забавы Па снезе, па снезе снягірык скок-скок. Скаваў рэчку ўзімку трывалы лядок. Зусім не чуваць нічога наўкола… Але тут на рэчку […]...
- Расце атава Расце атава. Укос другі Касцоў пакліча неўзабаве. Буслоў бясконцыя кругі, У сэрцы большае тугі, Як на бязлюднай пераправе. Як на […]...
- Дзень пакрысе дагарае Дзень пакрысе дагарае, Так, як і думкі мае. Вецер ціха галіны хістае, Дрэвам сумныя песні пяе. Месяц у небе вісіць […]...
- Як хачу я вярнуцца ў той вечар лiпнёвы на Вiцебшчыне Як хачу я вярнуцца ў той вечар лiпнёвы на Вiцебшчыне, У той водсвет маланак, пад гулкi захлёбiсты лiвень, У той […]...
- З кнігамі Васіля Быкава Як доўжыцца грымотная дарога Паміж крыжоў і спапялёных хат. Яшчэ й дасюль гукае Вас трывога, Таварыш маладзенькі лейтэнант. Там небасхіл […]...
- Там, дзе клёкат буслоў урываецца ў ціш …Іх гоніць з дому подых маразоў, Ды адлятаюць з думкаю адною, Каб хутчэй вярнуцца зноў дамоў, Прынёсшы вестку пра вясну […]...
- У гэтым свеце У гэтым свеце, даволі брыдкім дзеля прыгожага памірання, я не зраблюся самазабойцай, не захлынуся агіднай тванню. Я буду ўпарта наперад […]...
- У праменьні зорнай цішыні У праменьні зорнай цішыні Горад за вакном Даўно маўчыць. І, забыўшы стомленыя дні, Любая заснула на плячы. У імгненьнях мройна-залатых […]...
- Бітва Любові Цякуць гады, натужна круціцца Зямля – А мы заўжды ў цянётах подласці і зла. Цякуць гады… Зямля стамілася чакаць! І […]...
- Ночцы К табе, мая ночанька цёмная, І к вам, мае зоранькі-кветкі, З паклонам іду, непрытомны я, І клічу вас, клічу за […]...
- БАЛАДА СЯРГЕЯ ПАЛУЯНА (19.10.1890-24.04.1910) Змяёй сціскае горла адзінота І кожны дзень усё мацней, мацней І так, што жыць на свеце не ахвота Сярод […]...
- Не спіцца Ну вось і Спас прайшоў арэхавы… Туман хусцінкай над вадой, А неба зоркамі-прарэхамі Ізноў спрачаецца з імглой. Гуляе месяц па-над […]...