Верш Элегія

Ещё вершы:

1. Мінская элегія О, Свіслач – вэлюмная стужка Паміж адвечным і жыццём! Спявае калыханку птушка Табе, самотніцы, на вушка, Як маці над грудным […]...
2. Залатая мяцеліца Неяк проста не верыцца Ў чарадзейства без слоў. Залатая мяцеліца Ад бяроз і дубоў. Зноў за хмаркаю лёгкаю Цень плыве […]...
3. Вечаровая элегія Ты плануй, не плануй – вырашае заўсёды Бог. І крыўдуй, не крыўдуй – мае рацыю ён, не ты. Вось і […]...
4. Гомельская элегія князю Паскевічу ГОМЕЛЬСКАЯ ЭЛЕГIЯ КНЯЗЮ ПАСКЕВIЧУ Белагаловы вал зімы Растаў і плынню вадаспада Iмкліва рухнуў, як прынада Для крумкачынае гурмы. I падавалася […]...
5. На сцежку маленства ступіў басанож На сцежку маленства ступіў басанож, Ды, мабыць, абуцца мне прыйдзецца ўсё ж: Ад вёскі да рэчкі яе замяло Бутэлек патрушчаных […]...
6. Спагада – Нібы той конь у пене, Імчыць шалёны час. Чаканне і цярпенне Пакінулі ўжо нас. Ніхто чакаць не хоча: Хутчэй, […]...
7. Не судзіце “Не судзіце” Не трэба думаць пра ліхое Не трэба марна траціць час Няма падстаў для непакоя Бог бачыць і бароніць […]...
8. Мяжы Кінь вокам на увесь абшар зямлі: Вось хату шчыльна абышлі Парканы з гострымі цвікамі, Пасыпаныя бітым шклом, Глядзі – ў […]...
9. Апакаліпса дні Апакаліпса дні Мы упарта куём, Махляры-кавалі На матухне-зямлі. Сутыкнуцца вякі Над курганным разорам: Без чужых, без сваіх, З аніякае мовай. […]...
10. Конь сябруе са сланом Конь iржэ, смяецца слон. Застучыць конь капытамi, Слонiк хлопае вушамi. Заiграе слон трубою, Конь кiвае галавою. Конiк весела гарцуе, А […]...
11. Нашто? Сёння дождж ліецца з вокан І я пакутую адзін… Ты, мабыць, ужо далёка – Пайшла за безліччу гадзін… Нашто, нашто, […]...
12. Як хутка верціцца Зямля Як хутка верціцца Зямля ў спрадвечнай зорнай завірусе. Чым адраджуся я пасля, з нябыту цёмнага? Калі травінкай,- хай на тым […]...
13. Слова наша роднае, хапала Слова наша роднае, хапала На стагоддзі доўгія цябе. Багдановіч, Колас і Купала Прыпадалі да цябе ў журбе. Абкідалі кпіны і […]...
14. Не, гэта не апошняя аповесць Не, гэта не апошняя аповесць, I летапіс яшчэ не скончан мой. Над рыжым лугам, над ракою Полісць Тры дні хрыпіць […]...
15. Як паніжэлі Дазволь цябе пацалаваць ва ўсмешку, У промнікі лагоды ля вачэй. Схаваюся ў табе, нібы ў падстрэшку, І мне адразу зробіцца […]...
16. Я цябе не знайшоў На самы край свету ляцеў б за табой, на бераг пусты прыплыў бы, Рахель! Я сеў ў самалёт, ды мусіць […]...
17. Каб было ў цябе шчасця багата Каб было ў цябе шчасця багата І не скрыбліся кошкі ў душы, Карані свае – маці і тату – Нібы […]...
18. Белы конь На дарозе маёй конь, белы, Падабраўся да яго я, смела. Майго дзяцінства гэты конь, успамінаў, Такім цудоўным чынам, паўстаў прычынай. […]...
19. Божы аўтограф Калі пан Бог хадзіў Па створанай Ім зямлі – Рабіў ён не толькі дзівосныя цуды. Паэт і мастак, Тварыцель Пацалаваў […]...
20. Трагедыя адной ночы Па белым снезе Чорнай ноччу Імчаў шалёны лімузін, Гарэлі ярка яго вочы I ў брусе боўтаўся бензін. Хлапчына руль круціў […]...
21. У растанні Сярод мора, халоднога і бурлівага, Дзесь знаходзішся там ты, І вада сваімі пералівамі, Будзіць раніцай цябе заўжды. А я тут, […]...
22. БАЛАДА МІХАЛА КАЗІМІРА РАДЗІВІЛА (РЫБАНЬКІ) (13.06.1702-15.05.1762) У Княстве вялікім вялікія людзі І ты сярод іх з беларускай душой Вялікі і ў свята святое, і […]...
23. Даўніна У старадаўнія часы **Па ўсёй Русі, нібыта ў сне, Ліліся з неба галасы- **Анёлкі пелі гімн вясне, А на зямлі […]...
24. Рабі Казала маці: “Час прабіў Цяжолый – нету грошай? А ты назло ўсяму РАБІ! Рабі жа, мой харошый!” “Мы не рабы […]...
25. Як пагасне аднойчы сонца Стане цёмна на ўсёй зямлі – Пабрыду па шляхох бясконцых, Дзе з табою раней жылі. Вось альтанка, тут я калісьці […]...
26. Урачыстае віншаваньне з нагоды сьвята Дзядоў Землякі, браты, сябры, Доўжым звычай мы стары: Ушаноўваць памяць тых, Хто нас у сьвет прывёў усіх. Кім бы продкі ні […]...
27. Белая Русь… Чаму назва такая? Белая Русь…Чаму назва такая? Тут трэба ўдумацца і не спяшыць. Белая – чыстая, як шкло празрыстая, Светлая, як зімняй раніцай […]...
28. Да радзімы бліжэй Да сёмага неба, туды, на вяршыню, Ад ласкі бацькоўскай, ад роднага дома, Ад поля, дзе ўлетку цвіце канюшына, Да зорак, […]...
29. З прыгажосцю ўсёй Беларусі З прыгажосцю ўсёй Беларусі Параўнацца нічога не можа, Бо яна – адіная наша Зямля родная, лепшая маці. Я шчаслівая, я […]...
30. Маўчыць зімовая прастора Маўчыць зімовая прастора. Імкнецца з ветрам снегапад. I снежань смуткам і дакорам сусвету засыпае сад. Куды ж імкнецеся, сняжыны? Куды […]...
31. На кірмаш На кірмаш (байка) Дзядзька меўся на кірмаш… З-пад паветкі колы выгнаў… Воз той, Бог прабач, Пеўню на смех – кволы. […]...
32. Наша спадчына “Наша спадчына” Край бярозавага соку Белакрылы край буслоў Толькі глянеш адным вокам Зразумееш і бяз слоў Васільковы край азерны Рэчкі, […]...
33. Дзявочая вясна Усё зелянінаю пакрылася наспешна, Усё квітнее-навакол вясна, І радасць у сэрца ўсе прыносіць гэта вешняе, І з той вясной квітнее […]...
34. Мы чакалi Калядаў з маленства Мы чакалi Калядаў з маленства I нiяк не маглi дачакацца Тату трэба было на работу Мацi трэба было на працу […]...
35. Лепш без падказак Вядома: Спачатку стварыў Бог мужчыну, І гэтаму факту Мы ўсе вельмі рады. А потым узяўся ужо за жанчыну – Бо […]...
36. СССР Мая радзіма-СССР Была вялікаю дзяржавай. І кожны сэр і кожны мэр Да нас прыехаць марыў. Але аднойчы тры ваўкі У […]...
37. Я – не тваё жыццё, і нават не малітва Б. С. Я – не тваё жыццё, і нават не малітва, Ты лёсам быў не мне наканаваны, Хаця аднойчы шчыра […]...
38. Паходжаньне сьлёзаў Сьлёзы гэта калі сэрца абліваецца потам у шахце грудной клеткі ніколі ня бачыўшы сонца Чуеш, як сэрцу баліць сьпіна? чуеш, […]...
39. Я іду на вайну Прабач, Беларусь мая, родная маці. Прабач, калі штосьці рабіў я не так. А я не магу заставацца ў хаце. Прабач, […]...
40. Недасканалая істота Недасканалая істота жытло здымае ува мне. і так кіруе мной употай, што ўсё жыццё па-свойму гне. Хоць не даюся я, […]...