Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш ДАРОСЛЫЯ ПАЦЕШКI

Мая мiлка па вясне
Ноччу раптам будзiць:
“Паглядзi, як у мяне
Паднялiся грудзi.

Ты ўсё спiш, а я чакаю
Драйвiнга былога.
Ты куды? Ужо трымае
За каўнер малога.

Ты можа i не хочаш,
Але ўсё ж павiнен.
“Вiягра” дапаможа
Утроiць твае сiлы.

Ты можа i не можаш,
З’еш трохi медыцыны.
I зложым гэты ложак
У iмя духа з сынам.

Ноч згубiлася iмгненна,
I сxавала вочы.
Стаiць мiлка на каленях
I кахацца хоча.

Усё было бы добра
I занадта проста.
Але ж табе мая хвароба
Амаль за дзевяноста.

Я можа i не хочу,
Але ж ужо павiнен.
“Вiягра” дапаможа
I верне мае сiлы.

Ты можа i не хочаш,
З’еш трохi медыцыны.
I зложым гэты ложак
У iмя духа з сынам.

05.05.2013 Сяргей Брандт

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш ДАРОСЛЫЯ ПАЦЕШКI - Сяргей Брандт