Верш На вельмі доўгім перагоне

На вельмі доўгім перагоне,
У час ліхіх, цяжкіх нягод,
Ты помніш, некалі ў вагоне
Мы сустракалі Новы год.
Было нам сцюдзена і золка,
А цесна так, што не ступіць,
А як хацелася нам ёлку
Сынку маленькаму зрабіць.
Але спрабуй зрабіць такое:
Усюды анямелы дол.
У Беларусі – побач хвоі,
Тут – ні яліначкі вакол.
Я глянуў у акно маркотна,
Ну хоць бы дрэўца дзе сустрэць.
I ледзь знайшоў праз вёрст мо сотню
Я саксаулавы дубец.
Ён з захапленнем быў сустрэты,
Хоць і нязграбны і крывы.
I абкружыў яго пры гэтым
Народ сяброўскі, франтавы.
Глядзіш, адзін нарэзаў шышку,
Другі істужак для галля,
I той, хто вёз для сына мішку,
Цішком паставіў ля камля.
Стары салдат задумна дукрыў:
– Калі б не гэтая вайна…
I пачапіў кавалак цукру
На “ёлку” ўдумны старшына.
Разліўся “ёлкі” бляск наўкола
Сярод ваеннае зімы.
I быў маленькі наш вясёлы,
Павесялелі ўсе і мы.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Лесьвіца Адзін чалавек ступіў на лесьвіцу свайго разьвіцьця, але спыніўся на першай жа прыступцы. Другі чалавек падняўся трошкі вышэй, але аступіўся […]...

Без перакосаў вельмі цяжка Без перакосаў вельмі цяжка, Без перакосаў – аніяк! I як куратнік наша хатка, Дзе ўсё – касяк-перакасяк. Нядоўга пляскалі мы […]...

Адзіны Бог У багатых вілы і палацы, Маёмасць беднага – каморка, ложак. Дзесці зіхацяць агнямі пляцы, А нехта збіў свой ганак з […]...

Я вельмі рад! Паляць лісце, паляць лісце! Белы дым ахутаў сад, Як калісці, у дзяцінстве, Гэтаму я вельмі рад! Крыга тоне – быць […]...

Вельмі кахаю Вельмі кахаю, вельмі нуджуся Я па табе, дарагая мая. Золатам славы сцяг Беларусі Гнеўна падніме, у напад рука! Мы беражом […]...

Мне вельмі цябе не хапае Мне вельмі цябе не хапае… Па Нёмане месяц гуляе І хвалям у рытм падпявае: “Сумую, чакаю, кахаю…” Па вуліцах Гродна […]...

Я малым вельмі так любіў Я малым вельмі так любіў, Як сцямнее прысесці на ганку, І глядзець, углядацца ў нябесны кацёл, Зазірацца да самага ранку. […]...

Мне вельмі хочацца дамоў Дзе крочаць в Сухі Бор шчэ вольхі ш. Ды вот і вёскі ш нем ужо: То вжэ ж Подышчэ в […]...

А я быць прынцам вельмі рады Кашмарныя гадЫ, Іх выкідыш паэты, Шукаць сузор’яў гарады Якіх да нас ніхто не ведаў. Не ведаў я, не ведала і […]...

Ты не спіш. І гэта вельмі добра Ты не спіш. І гэта вельмі добра. Бо не сплю пакуль яшчэ і я. У акенца свеціць месяц-поўня І глядзіцца […]...

Бывае, часам вельмі трэба Бывае, часам вельмі трэба Прачуцца стомленай душой, Што самы мілы ўскрайчык неба – Над хатай бацькавай старой. Як сон – […]...

ПЕРШАМАЙ. Успаміны вельмі старога сведкі Скача посуд, скача стол, Дзед Антось у пляс пайшоў. Хлопцы, сёння – першамай! Да краёў жа налівай! Бімбера свайго глынём, […]...

Сонца на небе Сонца на небе, I кветкі наўкола, Весела круціцца “Чортава кола”, Дзеці шчабечуць; Свет наш – скарбонка, Поўніцца вечнасць Радасцю звонкай. […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 6 – “Герой” Крок… Яшчэ крок… Гарачыя вочы… Цемра… Цьмяная ноч… Лес… Цішыня… Месяц вабіць застылыя дрэвы. Іх цені змяшаліся пад чорным покрывам […]...

Зіма – ды ні снегу, ні лёду Зіма – ды ні снегу, ні лёду На рэках і ў полі няма, Як быццам вясны прахалоду Нясе ў цёплым […]...

Радзiма Адзін выбірае брунетак. Другі пераважна бландынак. Трэці ўжо не падлетак і любіць разумных дзяўчынак. Толькі я ў сваім родзе адзіны, […]...

Кожны – індывідуал Людзей я розных павідаў, У кожнага – свая дарога, З іх кожны – індывідуал, Але падобных вельмі многа. Адны падобныя […]...

Калодзеж А цэбар улюбіўся у дно, дзе зорак ззянне. Стары ланцуг хваліўся – мацней ён за каханне. Адзін пусціць не хоча, […]...

Хор Як толькі вецер стане гушкаць Уранні кволыя лісты – Так заспяваюць дружна птушкі, Што з мёртвых можаш ўзняцца ты. То […]...

Пісьмы Сягоння раніцай Міколу Кузьма ля пошты напаткаў. -Што сумна так глядзіш наўкола? Мо, хочаш выпіць?! – запытаў. -Ты што, Кузьма?! […]...

Мітынгі вялікай рэвалюцыі Мітынгі вялікай рэвалюцыі – Боль адзін, I стогн адзін, I гнеў адзін. Сходы для будзённай рэзалюцыі – Шум адзін, I […]...

Пагас агонь Што зрабіць, калі я невясёлы: Несуладна нейк на душы. Нібы хтосьці агеньчык кволы не памоцніў, а затушыў. І адзін я […]...

Здрады Здрады Я здраджваю табе з іншымі. Іх шмат у мяне. Вось так. Адзін – Фрэдэрык, музыка. Другі – мастак. Трэці […]...

Тры матылькі ля свечкі-сонейка Тры матылькі ля свечкі-сонейка ўначы Спазнаць імкнуліся: “А што гэта – агонь?” Адзін здалечку баязліва пасачыў – І па вяртанні […]...

Тата! Тата! Маці сёння – Тата! Тата! Маці сёння Два разы мяне пабіла! Першы раз – калі даў дзённік, А там двоек – “Божа […]...

Што мне зрабіць? Што мне зрабіць, каб Ты жыла? Якія вытрываць пакуты? Баліць і курчыцца душа, і хоча жыць і быць пачутай. Але […]...

Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі: Жоўтым лісцем сцеле прыбраныя дываны, Гаманіць рачулкай, стомлена-халоднай І нябёсаў шэрасцю плача гэта восень. Толькі […]...

Адна іх маці радзіла Адна іх маці радзіла – Грэла сваім бяссоннем. Адна іх зямля насіла, Адно ім свяціла сонца. Адно ім свяціла сонца! […]...

Выплылі ў неба цёплае, летняе Выплылі ў неба цёплае, летняе Зоркі ўначы. Як зберагчы пачуццё маё светлае, Як зберагчы? Вусны пяшчотнаю ласкай прасіліся Усё апаліць. […]...

Брыгадзір (Пасьляваенная сцэнка) А бабы маладыя: Па трыццаць – трыццаць пяць. А сьпяць, нібы сьвятыя, І ложкі не рыпяць. У плоці і пры […]...

Снегавік На двары маім узнік незвычайны снегавік: сімпатычны, абаяльны дабрадушны і брутальны. Распусціў з галінак коскі – наймаднейшая прычоска – нібы […]...

Палын Спее… Зноў спее палын. Спее-красуе. А ўночы хіліцца к долу, сцяблін не напаіўшы сірочых. Спеліць cвой горыч. Адзін. Пах свой […]...

За ўсё мілей маўчанне ветру За ўсё мілей маўчанне ветру, Лучык сонца, шэлест бору, Сціпласць дзеўкі, радасць маці, Позірк шчыры, поціск крэпкі. А бязздушша, злосць […]...

Дзіцячыя размовы Тата-памочнік. -Мне ўрокі зрабіць дапаможа як другу: Я ў сшытку пішу, а ён – побач, з папругай. *** -Ты рукі […]...

Мне не хочацца, вельмі не хочацца Мне не хочацца, вельмі не хочацца Ўзварушваць у сэрцы боль. Дык прыходзіцца, зноў прыходзіцца Абмываць з раны свежу соль. Сэрцу […]...

Нарадзіўся я двойчы на свеце Першы раз – пад пранізлівы плач, Нарадзіўся звычайна, як дзеці, Пра другі раскажу апасля. Заглынуў мокрым ротам паветра І, зірнуўшы […]...

Уцёкі Уцёкі… ******************************* У гэтым годзе ўсім на дзіва Гарбузы ў мяне ўрадзілі. Не хапіла ў градах месца, Дык на вуліцу […]...

Член СП Адзін несамавіты туз ужо гэткі доубня, небарака! Улез па блаце у літ саюз Меў ад таких як сам адзнакі Цяпер […]...

Высвятленне ісціны ВЫСВЯТЛЕННЕ ІСЦІНЫ Схацелі ўведаць два парнасцы: хто з іх у муз у большай ласцы? Нядоўгі час паразважалі – і для […]...

Коні Пад раніцу кроплямі бягуць аўтамабілі Дрыжаць верхавіны ружовых вяршыняў У амаль ужо пройдзены зямным сваім парыве Ты глядзіш ўніз Як […]...