Верш Я прысягаў не раз, не двойчы

Ещё вершы:

1. Спакваля зачытаюся вершамі Спакваля зачытаюся вершамі, Багацеючы, хай і не грошамі. З асалодаю – мабыць, не першымі, З пажаданнямі – каб не апошнімі. […]...
2. Нарадзіўся я двойчы на свеце Першы раз – пад пранізлівы плач, Нарадзіўся звычайна, як дзеці, Пра другі раскажу апасля. Заглынуў мокрым ротам паветра І, зірнуўшы […]...
3. Смерць я двойчы патурбаваў Зносіць снежныя рэшткі прочкі легкаважны празрысты дождж… У раку ўвайшоў я двойчы, двойчы выкруціўся, анягож. Шанцавала! Загоіў стыгматы, праразаю хвалі […]...
4. Ёсць словы, што прасцей, чым двойчы два Ёсць словы, што прасцей, чым двойчы два: Зямля, вада, паветра і трава. Але чаму ж, як вымаўляю іх, Шчымліва перахоплівае […]...
5. Вясна з маёй памяці выткала Памяці Ларысы Геніюш Вясна з маёй памяці выткала Успаміны былых гадоў. Нібы зараз…Зальвянка выплыла, Закружыла мінулае зноў. Ціхім пошумам дрэў […]...
6. Пах чабаровы Не прыдумаю сама, Што са мной здарылася: З працы сёння йшла дамоў I з дарогі збілася. Мне б ісці каля […]...
7. За хвіліну да сэрца салюта Заставалася хвіліна Пасярод тытунёвага ветра Да сэрца майго аўтаспына, Да таго як замерла паветра, Да таго як замоўклі ўсе людзі, […]...
8. Паразмаўляйце са мной Паразмаўляйце са мной, мне млосна. Хаця пра што-небудзь, Хаця аб нейкай лухце. Паразмаўляйце, прашу вас, Мне можна верыць, Але гэтак […]...
9. Мне сніцца мора Мне сніцца мора. Там, за валам, Што белапенна лёг да ног, Ты, нечаканая, паўстала, Над галавою – рук вянок. Трымцела […]...
10. БАЛАДА ЛЯВОНА БАРАЗНЫ (4.02.1929-15.08.1972) Ад вёскі да вёскі, ад хаты да хаты Ідзеш ты па сцежках бацькоўскай зямлі, І бачыш, на колькі народ […]...
11. А ты, сіраціна …А ты, сіраціна, жыві, Як ветрам лісток адарваны, – Ні месца табе на зямлі, Ні радасці з песень жаданай, Нясі […]...
12. Не ідзі Не ідзі нікуды, Не ідзі… Ад таго, што ты са мной – Так цёпла. Так утульна Проста ўдваіх… Так прыемна… […]...
13. БАЛАДА АЛЕНЫ КІШ (1896-1949) У раўчуку вада халодная, як неба, З якога дождж ішоў, а заўтра пойдзе снег Бялюткі, сумны, нібы восеньскае срэбра, […]...
14. РАДА І песня мая вам рада, І думка зімой вясенняя, Мяне завяце вы Радай – Сваёй чарнавокай Ясеніяй. Мяне баіцеся страціць, […]...
15. Сямейны эгаізм Сямейны эгаізм Не марыла жанчына пра багацце, А лад вяла сярод таго, што мела, І верыла: галоўнае ў хаце Любоў […]...
16. Недасканалая істота Недасканалая істота жытло здымае ува мне. і так кіруе мной употай, што ўсё жыццё па-свойму гне. Хоць не даюся я, […]...
17. Я губляў час у пошуках ладу Я губляў час у пошуках ладу, Я канаў, абуджаўся ў журбе, Для сябе біраў я пасады, Я занадта ня ведаў […]...
18. Твае рукі Твае рукі, твае рукі нада мною, – Нібы лебедзі над белаю зімою. Як ласкава яны кружаць I са мной па […]...
19. Сябар Мой сябар! Табе ўдзячнай буду да захада Дзён маіх. Я веру! Ты той, хто не пакіне мяне адну Сярод людзей […]...
20. Як добра жывецца на свеце Як добра жывецца на свеце, Як добра пяецца у цішы! І ўсё ад таго, што крыху мы ўсе дзеці, І […]...
21. Пабудзь са мной Асеньняя шчымлівая дарога, I ты – неспадзяванкай незямной. Я пра цябе ня ведаю нічога… Пабудзь са мной. Пабудзь са мной… […]...
22. Так цяжка на душы бывае Так цяжка на душы бывае, Не ведаеш і ад чаго, Калі сумота наплывае і, Не чакаючы таго, Зноў надыходзяць успаміны. […]...
23. Музыка ўначы Сад ахутала ноч, Квецень белая, белая… Ты ідзеш са мной збоч, Ты такая нясмелая. Я прашу белы май – Да […]...
24. БАЛАДА ЯЎГЕНА КУЛІКА (31.10.1937-12.01.2002) …Ты замкі аднаўляеш на паперы, Нібы ў былое адчыняеш дзверы. А там агонь і кроў там на траве, І […]...
25. Добры вечар, дзеванька, куды ідзеш – Добры вечар, дзеванька, куды ідзеш? Скажы, скажы праўданьку, дзе жывеш? – Я жыву ля рэчанькі, ля вады, Збудавала хатаньку […]...
26. Красавіцкая навальніца Небу цёмна-сіняму і ветру Скардзіліся чорныя палі: “Сонцам мы вясновым абагрэты, А дажджу даўно ўжо не пілі!” I тады прыйшлі […]...
27. СТАЛЁВАЯ РЫБА Рыба губляе луску – Сталь дамагаецца цела. Па мэталёвым пяску Рыба зьнямогла ляцела. Чуеш – як скрыгат расьце, Воды стаўбурацца […]...
28. БАЛАДА ІГНАТА БУЙНІЦКАГА (22.08.1861–22.09.1917) Ад роднай вёскі ў Вільню доўгая дарога, Але дарога гэта– быццам бы да Бога, І ты па ёй ідзеш […]...
29. Хачу не думаць пра цябе Хачу не думаць пра цябе, Не ўспамінаць цябе ніколі… Ды Бог палёгкі не дае – Сціскае сэрца тым жа болем… […]...
30. Ходзе восень Ходзе восень… Ходзе Восень па лясох, Па балоце. Енчыць, слёзы на вачох… Жджэ кагосьці. Села Восень у цянёчку Пад вярбою. […]...
31. БАЛАДА ЯЎГЕНІІ ПФЛЯЎМБАЎМ (1.11.1908–13.01.1996) За мужам у Сібір… А для чаго? Ці трэба? Пытанні, нібы снег, ля сэрца растаюць. А над табою чорнае, […]...
32. БАЛАДА ФРАНЦІШКА БАГУШЭВІЧА (9.03.1840–15.04.1900) “Яснавяльможнай пані, напэўна, вядома, што яе высакароднаму сыну я абавязаны ўсёй сваёй будучыняй; мабыць і да сянняшняга дня я […]...
33. Мы усе адну памылку зрабілі Мы усе адну памылку зрабілі, Падаушыся у гэтыя гарады, Мы незваротнае штось згубілі, А што прыдбалі апроч нуды? Няуцям было, […]...
34. Даўгалецце Які мізэрны і убогі Той недалёкі чалавек, Што цягне да сваёй бярлогі Набыткі розныя ўвесь век. Сем дываноў, фарфор і […]...
35. Што старыя за вар’яты Што старыя за вар’яты: Мелюць без прычыны, Быццам час свой марна трацім Мы каля дзяўчыны. І ўсё пхнуць нас да […]...
36. Успомніце хоць раз таго забытага Успомніце хоць раз таго забытага, Што незабытна помніць толькі Вас. Магчыма, і не ведаеце Вы таго, Што свет далёкай зоркі […]...
37. Скарб Адзервянелымі рукамі Я Вас у скарбонку пакладу. I мокрымі ад слёз вачамі Апошні раз я пагляджу. I у мазгах, як […]...
38. Омары ) Я ўсё яшчэ мару… Разыдуцца хмары… Калі – небудзь збудзецца… Зранку Прачнуся… Навіну пачую… “Мае беларусы! Я Вам спачуваю… З […]...
39. БАЛАДА ПАЎЛА ШПІЛЕЎСКАГА (31.10.1823-17.10.1861) Над Айчынай глыбокае неба, У якім наша сонца плыве Праз аблокаў халоднае срэбра, Праз малітвы, якія ў царкве Праспявалі […]...
40. А я радзіме верш ці нарадзіў А я радзіме верш ці нарадзіў, Які б за мной радзіма паўтарыла, Які б у спёку свежа халадзіў, А ў […]...