Верш Грыфельныя дошкі
Мы іх насілі ў торбачках белых
Разам з антонаўкамі і гарохам.
Навука грыфелем ціха скрыпела
I рыхтавала нас у дарогу.
Пісалі словы, пісалі лічбы,
Сціралі з дошак, але не з сэрцаў.
I мы ўжо зналі, якім Ільіч быў,
Што з намі будзе ён аж да смерці.
Ад гэтых дошак няма і следу…
Не, след застаўся, глыбокі, вечны,
I слова “Ленін” ляціць над светам.
I герб савецкі – пад Шляхам Млечным.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Мемарыяльныя дошкі Я змераў Мінск і ўпоперак і ўдоўжкі, Спазнаў усе завулкі, тупікі… I ўсюды бачу дошкі, дошкі, дошкі, Прыбітыя, здаецца, на […]...
- Там, дзе хадзіў калісьці Ленін Прыгожа, Прага, ты Вясною, Уся ў садах, Што ў белай пене. А я ўсё думаю Пра тое, Як тут хадзіў […]...
- На смерць Леніна Жалобны студзень… Не астудзіць Крыві успененай душы!.. Дзе ты, Ленін? Ленін!.. – пытаюць водгукі машын. Яго няма, тварца камуны. Памёр […]...
- Брахучыя канчаткі 1.Сябры, сябры, што з намі стала, Раз наша Мова забрахала? 2.Ну як жа ж так, нашто нам, браткі, У Мове […]...
- Мова I няма раднейшага слова За прасцейшае гэта “мова”. Гэта слова гучыць у хаце, Дзе мая засталася мацi, Гэта слова гучыць […]...
- Дух свабоды ляціць над зямлёй беларускай Дух свабоды ляціць над зямлёй беларускай Вечны прыгнёт адышоў у глыб вякоў, Нас вялі па сцежцы цяжкай і вузкай, Але […]...
- БАЛАДА МІНДОЎГА (1195-1263) …Як ланцугі, звіняць касцёльныя званы І вестка, што не будзе болей тут вайны, Нібыта ў вочы пыл ляціць, ляціць […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ ГАДУЛЬКІ (17.05.1946-15.06.1993) Нібы воран ляцеў над палямі, Нібы воўк тут шукаў воўчы след, Вершаванымі плакаў слязамі Адзінокі, як неба, паэт, У […]...
- Я так даўно цябе не бачыў Я так даўно цябе не бачыў Не ведаў, дзе ты, як жывеш А ў галаве гучыць нязбаўна I тым не […]...
- Да смерці У цябе ёсць тое, дзеля чаго трэба жыць. У мяне ёсць нешта, за што не страшна памерці. Няма сэнсу мінулае […]...
- Твайго палону прагну я Твайго палону прагну я – He адпускай мяне, работа. Хай дыхае у твар спякотай Ралля суровая твая. Адно на ёй, […]...
- Ты кажаш, я не ведаю вайны Ты кажаш, я не ведаю вайны, Што мне было тады гадоў замала. Чаму ж яна мае забрала сны? На ўсё […]...
- Успамінаў маіх кінастужкі Успамінаў маіх кінастужкі Не дакучыць ніколі круціць Вось з бярозы насенне, як птушкі Зноў над хатай ляціць і ляціць На […]...
- Пра снег Ён чысты…з шэрасцю бялізны… Зваліўся, без моцы ўзляцець… Пад дзень яго ўжо промні грызлі, Дапамаглі хутчэй згарэць… Ачысціў шэрае паветра, […]...
- Калі зразумею, што здаўся Калі зразумею, што здаўся, У бітве за тваю прыгажосць, Толькі сябрам лепшым застаўся, Мяшаю, як у горле косць… Калі раптам […]...
- Адзін-нота Чаму так цяжка мне пісаць, Калі на сэрцы смутак? Чаму так хочацца ўцячы Ад гэтых дум і чутак? Чаму няма […]...
- Глыбокі ўздых часоў і старажытнай моцы Глыбокі ўздых часоў і старажытнай моцы, На берагах магутнага калісь Дняпра. Разбудаваўся горад наш, часціна сонца, Усходняя сталіца на Магіле […]...
- БАЛАДА ВАЦЛАВА ЛАСТОЎСКАГА (8.11.1883–23.01.1938) Дзень адыдзе ў небыццё Па чырвоных кветках смерці. Верыць жа табе ў жыццё І казаць народу: “Верце!” І на […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ БЫКАВА (19.06.1924-22.06.2003) Ён вярнуўся дамоў, каб памерці, Як спазнаныя словы сказаць, Што няма і не будзе нам смерці І нятрэба па […]...
- Шэры Джон і Білі Шпіён У шрамах далоні, Упэўнены позірк, Ен бачыць усіх нас, паверце. Ідзе па пероне Душой у рок-н-роле Паходкаю легкай да смерці. […]...
- Нараджаемся не для смерці Нараджаемся не для смерці, Нараджаемся мы, каб жыць, Ды страла нацэлена ў сэрца, Праз вякі ўжо страла ляціць. Чорны продак […]...
- Аддаваў цябе лесу, і бору Аддаваў цябе лесу, і бору, I далёкім палям, і лугам. He было ні жальбы, ні дакору, Так, здавалася, думаў я […]...
- Адкрыты ўрок Сёньня ў школе Урок адкрыты. (А важнасьць Падзеі гэтае Зразумелая ўсім.) Мітусьня, хваляваньне, уздым… І усьмешкі, На твары надзетыя, Вітаюць […]...
- БАЛАДА АЛЕСЯ ПІСЬМЯНКОВА (25.02.1957-26.04.2004) Ведайце: калі мяне не стане- Я ў сваю дывізію пайшоў. Аляксей ПЫСІН Мы ідзём праз спёку і снягі, Праз […]...
- А спаткання няма Я кудысьці ўсё еду і еду. Я кудысьці лячу і плыву. На зямлі ж з усяго – Ані следу, Толькі […]...
- Няма жыцьця Няма жыцьця… Няма таго, што ўжо было раней. Застаўся шэры ліст, нічога болей, Згубіўся сэнс… Атручанай крыві я абяцаю не […]...
- Сто гадоў ты прагнуў гэтай стрэчы Сто гадоў ты прагнуў гэтай стрэчы, Сто гадоў чакаў ты гэтых воч, Знаючы, што прыйдзе гэты вечар, Верачы, што будзе […]...
- Па сняжку, па ільду Па сняжку, па ільду – Па каханаму следу Да цябе я прыйду. Да цябе я прыеду. А з далёкіх краёў […]...
- У слова – свая вага У слова – свая вага, Слова – розуму рэха. Слова – мая туга, Слова – мая ўцеха. Можа, нябесную высь, […]...
- У памяць запрасіла год далёкі У памяць запрасіла год далёкі, Той майскі дзень…(Я так вясну люблю!) Як погляд твой – блакітны і глыбокі – Заставіў […]...
- Не вароціш Не вароціш ніколі, ніколі, тых сыноў, што забрала вайна. Ні Артура, ні Васі, ні Колі, іх няма, больш няма. Іх […]...
- Парыж Парыж Amour, мы засталіся безь нічога, Няма тваёй, няма маёй віны, Ты пэўна ведаў, часам лёс благі, А траціць мне […]...
- Год смерці – 1937 Дазволена смеласць, і лёгка быць смелым. За гэтую лёгкасць плацілі крывёй. Стаю перад крыжам пахілым, сатлелым, Магіла пад ім парасла […]...
- Камсамольцам Прывет вам, племя маладое, Зямель савецкіх яснацвет! Дарога ваша – шлях герояў, У новы дзень бліскучы след. Як сонца, першыя […]...
- Будзь гатовы, піянер! Зашумі галлём, сасоннік, Заспявай, быльнёг-лаза, Што мы вольныя сягоння, – Воля вырасціла нас. Загудзі паўстаннем, вецер, Звонам, крыгамі вясны, Што […]...
- Мая дарагая святыня Аклiкаюць мяне часта – дзед, Для Радзiмы застаўся я сынам. Я пакiнуў салдацкi свой след Каля Мiнска, Варшавы, Берлiна. Чую […]...
- Дамафоны Асаткі, кажуць, зброя? Не, Не для мяне. Яна выключна медыятар паміж намі, Апатрапей каб я не паляцеў з гусямі Ў […]...
- Пойдзем, пойдзем Млечным Шляхам Пойдзем, пойдзем Млечным Шляхам, Там спакой і цішыня. Паляцяць за намі птахі, Наша лепшая радня. Паляцяць за намі дрэвы, Нашы […]...
- Як кожны крок – нібы па крапіве Як кожны крок – нібы па крапіве, Спыніцца спакушае роспач болю. Згубіўся шлях у сонечным жніве, І невядома, хто б […]...
- МОЙ САМЫ МАЛАДЫ Аляксею Ходасу Не ўпершыню пакойчык твой прыбраны, І пыл з твайго “фано” паспелі сцерці. Ну, і чаго папёрся ў той […]...