Верш Ты хацеў не з’яджаць з Барселоны
Ты хацеў не з’яджаць з Барселоны,
Не вяртацца ў адвечны праклён.
Ты хацеў вандраваць незнаёмым
Між Саградай, Рамблай, Камп Ноў.
Ты хацеў на Мантжуік узняцца,
Быццам птушка над горадам сноў.
Табе карцела ў сненнях застацца
Там, сарданай дзе ўз’юшана кроў.
Ты хацеў разняволеным казкай
Гэту казку, як верш свой, пісаць…
Ты прачнуўся. У Менску. Знянацку –
Нібы ў пеклавым чадзе вар’ят…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Рамеснік! Ён хацеў быць мастаком! Рамеснік! Ён хацеў быць мастаком!.. Ён гліну мяў, ён спаць не мог начамі, Ён не вылазіў з нізенькай ганчарні I […]...
- Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы У ціхую сінюю ноч I сказаць: “Бачыце гэтыя буйныя зоркі, Ясныя зоркі […]...
- Даруй. Хацеў цябе ўтрымаць Даруй. Хацеў цябе ўтрымаць. Сказаць два словы. Не прабачыш. Скажу: “Вернется время вспять”, а ты не слухаеш. Вось бачыш: як […]...
- Ці трэба пра гэта пісаць? Лепш стаць дрэнным паэтам, Чым ні кім не стаць у жыцці. З дрэнным вершам застацца лепей – Чым застацца з […]...
- Мае вершы – маё жыццё Мае вершы – маё жыццё, У іх усё: радасць, боль, горач згубы, У іх уся я: ад вуснаў да касцей, […]...
- Пасля Барселоны Нібыта з раю Ты сыйшоў з Барселоны Пакінуў ззаду Саграду, Саграду, Саграду. І яблык спакусны На плошчах і вулках Пакінуў […]...
- СЕДЗЯЧЫ Ў ЭЛЕКТРЫЧЦЫ “асіповічы – менск” і пішучы гэты верлібр я выразна ўсвядоміў што ня ўмею пісаць пра тое пра што ня маю […]...
- Я напішу верш для цябе Я напішу верш для цябе Удзень самотны і журботны. Як сонца ўтопіцца ў вадзе – Я напішу верш для цябе. […]...
- Вершы пра вёску Пра вёску вершаў многа – Папрокі маладым – Пра поле, лес, дарогу, Пра вогнішча, пра дым. Дык гэта ж цень […]...
- Пакіньце мне права Халодныя зоры гарачай рукой я кратаю – кропелькі сонца. Пакіньце мне права застацца сабой, і зоры сагрэць мне дазвольце. Узняўшы […]...
- Меч Меч. Лацінай надпіс,,пі кроў,,*… і ты піў гэту кроў – Да таго кавалём быў скаваны… Мірна ў похвах драмаў, ды […]...
- Кропля Хадзіла ля кустоў сцяжынкай I не заўважыла, калі На іх разложыстых галінках Буйныя кроплі зацвілі. Адна, налітая, як вока. Вось-вось […]...
- Боль Хочацца крычаць да хрыпу, Хочу да крыві сябе падраць, Каб ня чуць мне болей крыку, Каб душа нарэшце пайшла спаць. […]...
- Вершнік Я мову асядлаў, я вершнік. Ня дзіду я трымаю – пер’е, Дзе скокнуў – там пакінуў вершы, Радзімы склад нясу […]...
- Раскажы мне, бабуля, казку Раскажы мне, бабуля, казку, Што ў маленстве калісці казала. Раскажы пра дзяўчыну-краску, Што хлапца-малайца пакахала. Раскажы мне, бабуля, казку – […]...
- У старонку Здаецца скончыўся канец у гэту зімную зіму. Вясна прыйшла, але мо дзесць. Не ў першы раз, і не паперш. Яе […]...
- Каб вярнуць тыя часіны Каб вярнуць тыя часіны, Як вучыцца не хацеў, То цяпер ўжо, магчыма, На заняткі б я ляцеў. Вочы вылупіўшы б […]...
- Абцалую цябе Абцалую цябе, Абшапчу, Адагрэю, Не пушчу ні на міг У сівую зіму. Над вяршынямі сосен, Над вольным палётам барэю На […]...
- Падары мне казку маладога лета Падары мне казку маладога лета, Гэткую, як колісь, чуеш, падары. Хоць вясна мяцеліць, верыцца мне светла, Што наступяць НАШЫ дні […]...
- А я радзіме верш ці нарадзіў А я радзіме верш ці нарадзіў, Які б за мной радзіма паўтарыла, Які б у спёку свежа халадзіў, А ў […]...
- ПРАЧНУЎСЯ Прачнуўся зернем матчынай вантробы, каштоўным зліткам найвышэйшай пробы, празрыстай кропляй раніцою роснай, канструкцыяй умоўнасці дзьвюхкоснай. Прачнуўся парабкам на згатаваным збожжы, […]...
- Калі б сустрэчы нашай час Калі б сустрэчы нашай час, Я ў свой нататнік запісала, Сукенку гэту пад паяс Так часта б я не апранала. […]...
- Перачытаю мной напісанае ўчора Перачытаю мной напісанае ўчора – І ўсё парву без шкадавання на шматкі. Слабыя вершы. Выклікаюць толькі сорам. Чытаць такія – […]...
- Планета Не толькі на Паазер’і Бываюць бойкі і павер’і, Бывала, што з глушы Палесся Ляцелі пер’я Ў Алеся Ад душы Праз […]...
- БАЛАДА КАНСТАНЦЫІ БУЙЛО (2.01.1893– 4.06.1986) Жыццё на чужыне, нібы– у палоне, Дзе ты прывыкаеш да сонца, якое Халодна-далёкае, як нежывое, У воблаках, нібы […]...
- Калі я саджуся пісаць верш Калі я саджуся пісаць верш, я пачынаю думаць пра сьмерць. пра хваробы. пра адзіноту. пра вар’ятаў. Мне часам кажуць: – […]...
- Ці вершаплёцтва не запой? Ці вершаплёцтва не запой? Ледзь наталіўся хмельнай брагай – І тут жа зноў на вадапой Усё такая ж гоніць смага. […]...
- МІХАСЮ БАШЛАКОВУ МІХАСЮ БАШЛАКОВУ А тэм для вершаў быццам бы не шмат: Пра ўсё з гадамі складзена-напісана: Пра восень і зіму, пра […]...
- Жабракі Час прыйшоў – я пра бацьку Мушу верш напісаць Хоць яму не убачыць Гэты верш, не чытаць Не паслухаць ад […]...
- Ня супраць Адкуль не ўцякай, Куды не бяжы, І тут ты чужы, І там ты чужы… Лявон Вольскі Ад Менску да Стоўбцаў, […]...
- Адцвіло, адгуло наша лета Адцвіло, адгуло наша лета… Ды не пра гэта мой верш. З кім жа ты, любая, дзе ты? – Вось што […]...
- Бой пад вечар скончыўся Бой пад вечар скончыўся, А мы ўсё Пра атаку, Хоць былі ўжо “тыл”. I ніхто яшчэ з нас не памыўся, […]...
- Малой сястрычцы Пакуль, сястрычка, падрасцеш І шлях пратопчаш свой жыццёвы, – На памяць вывуч гэты верш, Які складаю шчырым словам Не зразумееш […]...
- Самы геніяльны Калі патрабуе жыццевая мэта, Калі сярод ночы не хочыцца спаць, Душа ў сумленні жывога паэта Натхненне дае, што патрэбна пісаць. […]...
- Калі ласка, даруй Калі ласка, даруй, у цябе я прашу прабачэння. Можа, нечым пакрыўдзіў калісь – на мяне не крыўдуй: Не хацеў я […]...
- Як тырчыць! Генадзю Бураўкіну і Людміле Дзіцэвіч Як дастаў мяне рэдактар ушлы! Кажа, што не так мой верш гучць, І усізмы ў […]...
- Мой боль Мой боль тваім не стане болем. і ў гэту ноч не будзе сон перарывацца стогнам болей з калючых прывідных лясоў. […]...
- Шляхецкая Войска Літоўскае руша ў паход – пешыя і конныя шляхам на ўсход Даць адпор суседзкаму кату-лютару, грознаму драпежніку маскоўскаму зьвяру. […]...
- Калі яна пакідае арган Іграючы ў белым касьцёле, Кахаючыся з ксяндзом, Жанчына марыць у полі Застацца на ноч з касцом. Іграючы штосьці з Баха, […]...
- БАЛАДА АРКАДЗЯ КУЛЯШОВА (6.02.1914-4.02.1978) “Бывай, абуджаная ў сэрцы, дарагая.”- Складаўся верш і плакала твая душа, Бо бачыла, як наша мова дагарае На ўсходзе […]...