Верш Вечаровы эцюд

Ещё вершы:

1. Эцюд Сцежка з рэчкі п’е ваду. Смела гаспадарыць спёка. За вадою ўслед іду – Мне свой цень Цягнуць нялёгка. Спёкай лашчаны […]...
2. Першы дзень вясны Першы дзень вясны, За акном адліга. Нёманам плылі І знікалі крыгі. Пад мастом мастак Маляваў карціну. У яго вачах Крыгі […]...
3. Удваіх Адна і адзін – Бязважкасць і плынь. Вецер – з вярбой, А я – з табой. Жаданай, адданай, скупой. А […]...
4. Я разумею дыктатараў Я разумею дыктатараў Яны аwhoйваюць ад колькасці мастакоў І іншай хіпаты, якая не хоча ісці на заводы – Вырабляць танкі […]...
5. Вечаровы настрой ВЕЧАРОВЫ НАСТРОЙ Залунаць бы ў тых дзіўных прасторах, між планет, між празрыстай імглы, адчуваць цяплыню блізкіх зорак, бачыць рухі жыцця […]...
6. Сыход гармоніі з палічкі сьвету Сыход гармоніі з палічкі сьвету Палохае чарговаю вайной Свабоды выпеставаны строй. Руйнуецца за часткай частка, Гэй-вой! Адгэтуль лёс паэтаў – […]...
7. АСЕННІ ЭЦЮД Восень аглухлая ходзіць сцежкамі, Гордая, нават не размаўляе. Бы перамогай над летам цешыцца, Злосная ходзіць – і лісце шпурляе. Дзесьці […]...
8. ЭЦЮД ДАВЕРУ Вечар тулiць павекi, Спаць пайшла далячынь. Паланянкай у Мекку Спiць Давер на плячы. Помню, некалi мама Словам боль мой лячыла; […]...
9. Усё не так Усё не так Усё не так, усё не так- Выстукваць сэрцайка мастак. А розум кажа: пачакай, Ты лепш прысядзь, Паразважай. […]...
10. Божы аўтограф Калі пан Бог хадзіў Па створанай Ім зямлі – Рабіў ён не толькі дзівосныя цуды. Паэт і мастак, Тварыцель Пацалаваў […]...
11. НЕСВОЕЧАСОВАСЦЬ “Несвоевременность – вечная драма, где есть Он и Она” И. Тальков Ізноў кармлю падманам вочы, што кветкі ў вазе – […]...
12. Карціна Трыццаць тры гадзіны Разглядаў карціну, Ноч не адыходзіў – Ночы не хапіла. Гэта пакаленне Маляваць умее, Як над сіняй глебай […]...
13. Яшчэ схіляецца ў журбе Яшчэ схіляецца ў журбе Надзея блізкіх і гаротных, Яшчэ не кожны сам сабе Сказаў аб страшным, беззваротным, А ўжо над […]...
14. Беларуская мадонна на зыходзе дня Беларуская мадонна на зыходзе дня: З цеплынёй душы прыгожай у моры хараства. Усмешка паглынула думак мітуслівасць, У гармоніі сапраўднай – […]...
15. Два сонейка online Між хмарак сонейка смяецца, У чаце піша, як жывецца, Дае парады, суцяшае І кажа: знойдзеш, што шукаеш! А з ім […]...
16. ФЛЮІДЫ Было, калі Дзянніца з Вечарніцай хісталі ціха па-над верхалінай нябёсаў дрэва вечнага жыцця. Употайкі пад перазвон крыніцы, хаваліся мы ў […]...
17. Ноч, нібыта на сцішаным беразе Ноч, нібыта на сцішаным беразе, Пакідае пакой. Можа, гэта ад белага ветразя У душы неспакой. Можа, проста пастукала раніца I […]...
18. Герніка Гэта было ў Мадрыдзе, а менавіта У цэнтры мастацва каралевы Сафіі (Які мясцовыя жыхары называюць “Сафіду” – Націск на “у”). […]...
19. Міша-школьнік Час імчыцца – што папішаш: Міша – школьнік! Міша піша. І, дыханне затаіўшы, Ўсе схіліліся над Мішам. Аж сапе старанны […]...
20. Якія песні ні спявай Якія песні ні спявай, Якому Богу ні маліся, – Калі ўжо сказана: “Бывай!”, – Вярнуць былое не імкніся. І як […]...
21. Спазнанне Каханне памножанае на роспач – здрада. Ці ведае восень, навошта фарбуе лісце? Ідучы па заснежанай дарозе – рыфмуеш сваё існаванне […]...
22. БАЛАДА ПЁТРЫ СЕРГІЕВІЧА (10.07.1900-1.11.1984) Мастак-нявольнік вечнай прыгажосці, Якому аж да смерці без спачыну Не маляваць партрэты для кагосьці, А ратаваць славутую Айчыну Ад […]...
23. Я стаміўся Я стаміўся змагацца сам з сабой Я хачу бачыць твае шэрыя вочы Адчуваць пяшчотны дотык твой Назіраць цябе побач і […]...
24. Аднакласніцы Дзе нашы школьныя гады? Юнацтва дзе, куды зляцела? І я ужо не малады, І ты, здаецца, пасталела. Але ж захоўваем […]...
25. За якой гарою За якой гарою, Дзе шукаць па свеце Маладыя мроі Маладога лета, Што цвілі, буялі Колісь так шматкветна, А пасля завялі […]...
26. Бязбацькавічы Ад марозу студзень сам замёрз. Не шкада яго за холад, хай канае. Рые лапай яму ў небе Малы Пёс — […]...
27. Наш масток НАШ МАСТОК Дзе бруіцца мой выток І такі ж выток твой светлы, Ёсць рачулка і масток У куточку запаветным. Дзе […]...
28. Проза кахання Проза кахання ( байка ) Іван даволі быў прывабны: Высокі, мажны быў такі, і гаспадарку вёў ён спраўна, Не так, […]...
29. Шапні напаследак мне простае слова! Апошняе лета, апошняе лета… я тут пражываю ля Альфы і Бэты і далей лячу да загадкавых вежаў бязмежжа Сусвету, Сусвету […]...
30. Мужу Уладзіміру Я спазнала шчасце лётаць. Маіх мрояў б’юць ключы, Бо прыгожы самы хлопец Мяне з сэрцам заручыў. Сваім мужным, чулым сэрцам […]...
31. БАЛАДА ЛАРЫСЫ ЗАСІМОВІЧ (1967–1992) Згараюць дні пражытыя і ночы… Згараюць фарбы ў незямным агні… І неба ў хмарах, як у дыме плошча, Дзе […]...
32. Кропелька неба Васілёк – гэта кропелька неба Ў мітуслівым будзённым жыцці. Дай нам, Божа, нябеснага хлеба. Каб прыстойна іспыты прайсці. Над ускрайкам […]...
33. Вы слухалі музыку ночы Вы слухалі музыку ночы – Высокую музыку свету, Калі нарастае аднойчы Туга, калыхнуўшы планету? Калі патанае ў міжзор’і Зямля і […]...
34. Мастак-сакавік Белыя коні у вырай лятуць Разам з вятрамі Пагоні, Нашыя мары схаваліся ў хмары, Зьніклі ў нябёсах, зімовым гушчАры. Кулі […]...
35. Венікі На базарнай плошчы, ў старане ад крыку, самакрутку смаліць, жару наддае ў кажушку вясковым, ростам невялікі, венікі няспешна дзядзька прадае. […]...
36. Свіння Сёння мылі свінку – шаравалі спінку, Вушкі адмывалі, з лейкі палівалі, выціралі ручніком, а яна ад нас – бягом, Ў […]...
37. Сярэбранае Легкай, пустэльнай палегкай кладзецца на сэрца смуга, ранку роснага, месцамі мяккага, месцамі чорствага сонца і неба белы пяшчотны слуга… Ці […]...
38. Дні знічамі спадаюць дадолу Дні знічамі спадаюць дадолу, Ночы плавячы ў светлым агні. Таямніцу Сусвету — ў падолу Ты трымаеш святымі вачмі. Не такая, […]...
39. О, як жа, беларуская зямля О, як жа, беларуская зямля, Ты таленты старанна нараджаеш! Яны – бы глебы шчодрай ураджаі, Багацце, што збіраеш спакваля. Усходзяць, […]...
40. Нашы вашым НАШЫ ВАШЫМ (Экспромт. Віктару Шніпу) Нашы не прыйдуць, бо нашы ўжо ёсць – Вось і выснова мая, ягамосць! Нашы адвечна […]...