Верш Казка Палесся – Мазыр
Зараніца ўсмешкай ружы
Грэе берага крыло.
І здаецца, проста ў душу
Льецца Прыпяці святло.
Калі й ты з душою зорнай
І прастораў любіш шыр,
Прыязджай у край азёрны –
Закахаешся ў Мазыр.
Не сталічныя раскошы,
Не палацаў пышных від –
Тваё сэрца заварожыць
Наш палескі краявід.
Нібы духі з добрай казкі –
У ярах туман, імжа.
І бярозкі з божай ласкі –
Як палеская душа.
А завулкі, касагоры –
У кіпенні вішань, груш.
Як нябесныя саборы,
Ззянне бэзу, мальваў, руж.
Недарэмна родны горад
Салаўі так берагуць –
Бо з вяршыні нашых горак
Можна зорку закрануць.
Казкай дзіўнаю Палесся
Горад мой, навек слыві.
І садоў вясенніх песняй
Нашы мары блаславі.
1979
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Сафійскі сабор Калі пазалотай кране зараніца Крыжы на бязважкім Сафійскім саборы, Узносіць ён стрункія рукі званіцаў Да першае зоркі з маўклівым дакорам: […]...
- Пiнск – жамчужына Палесся! Пінск, вядома, – жамчужына Палесся! Старадаўні, любімы, горад ты мой. I межы твае – лясныя ўзлесся – Каштоўнай аправай служаць […]...
- Люблю Ашмяны Мой горад – Ашмяны, я тут нарадзіўся, І кожны куток твой люблю я да слёз. Табой я, мой горад, заўжды […]...
- Кветкі бэзу Кветкі бэзу, кветкі бэзу! Вы такія ж, як тады… Расхінаю вас і лезу Ў незабыўныя гады. Пасвіў тут калісь карову, […]...
- Мазыр Мне дыхаць цяжка і паветра не стае, Калі я крочу вуліцай знаёмай. А колькі ў душы тут паўстае, Ці то […]...
- За акном – снегавеяў дыханне За акном – снегавеяў дыханне. За акном – маразы і вятры. Снегіры ў косы вішань світаннем Заплятаюць істужку зары. Каля […]...
- Ветлівы Мінск Тут любімых вуліц вераніцы На праспекты шумныя выводзяць, Нібы рэчкі з чыстае крыніцы Ў велічныя рэкі пераходзяць. Гэты горад, чысты […]...
- Гімн клуба творчых берасцейцаў Між дрэваў зялёных, балотаў і рэк Узвысіўся родны наш горад, Тут творчы спрадвеку жыве чалавек, Прайшоў ён скрозь боль і […]...
- З зялёнага Палесся З зялёнага Палесся, З празрыстае ракі Хадзем са мною, песня, Праз шумныя вякі. I я, як ты, балесны Парыў ў […]...
- ПАХ БЭЗУ ПАХ БЭЗУ Мроіцца бэзам, Юным каханьнем, Маем халодным, Цёплым спатканьнем, Вечарам зорным, Сьпешнай сьцяжынай, Месяцам поўным, Сьціплай дзяўчынай, Ласкай сустрэчы… […]...
- Вярталіся ўночы з Палесся В. Р. Вярталіся ўночы з Палесся. Асфальт шапацеў пад коламі. Гучала ў салоне паэзія – Уражвала, непакоіла. Пад зорамі красавіцкімі […]...
- Пра вясковага з Палесся мужыка Адчыні мне тайну маладосці Простага на вёсцы мужыка, Што ў жніўні ў полі грэе косці Ды ў грыву падганяе лайдака. […]...
- Непрыкметна падступіла восень Непрыкметна падступіла восень – Хутка пацямнела неба просінь, Выстылі маўклівыя прасторы, He гарыць касцёр на касагоры I плывуць ад лесу […]...
- Мой родны горад Мой родны куток, мая крэпасць адвечна, Табой ганаруся, кахаю сардэчна. Цябе не забуду і не адракуся, Ты горад – сталіца […]...
- Як звяры ў лесе Каляды адзначалі (Казка) Ідзе Ліса па лесе, а насустрач ёй Воўк. Павіталіся, і Ліса гаворыць: – Вось хутка Каляды, як адзначаць будзем? – […]...
- Клоун (казка) Неяк раз адзін малады чалавек, назавём яго дзядзем Колем, у кепскім настроі позна вечарам вяртаўся дадому. Ён дзве гадзіны пад […]...
- Усхваленне Радзімы Край мой родны, скажу без падману: Куды б сцежкі твае ні вялі,- Я душой прыкіпеў да Ашмянаў,- Няма лепшай на […]...
- Хачу не думаць пра цябе Хачу не думаць пра цябе, Не ўспамінаць цябе ніколі… Ды Бог палёгкі не дае – Сціскае сэрца тым жа болем… […]...
- БАЛАДА АДАМА ПУСЛОЎСКАГА (1842(?)-26.06.1863) На белых травах кроў і кветкі на крыві, І ты па іх, палонны, на растрэл ідзеш, І спадзявання ўжо […]...
- Валацуга Гавань народаў, Горад пад вежай Зноў валацугу вітае віхурам. Валіцца ветах З выцвілай сцежкі Выспаў пагоркаў, Дахаў панурых. Горад-апоўзень, Горад-замежжа, […]...
- Балада сквера Прысвячаю Ларысе Раманавай і маім мінскім сябрам Пакідаю твой боль і сваю адзіноту пад нагамі прахожых у восеньскім скверы, дзе […]...
- ШАНС ШАНС Адказу не даеш чаму Маё упартае другое я? Лічы, амаль дваццатую зіму Не можам з месца зрушыцца ніяк. Я […]...
- Казка Белы покрыў каляднымі зоркамі Агарнае пяшчотна зямлю, Завірух шапатлівай гаворкаю Я прызнанні табе аддаю. І цябе, і сябе заварожваю, Апранаючы […]...
- Яблычнае зярнятка (казка) На Яблычны Спас у адну кватэру пазванілі. Гаспадары, убачыўшы бабулю з працягнутай рукой, тут жа зачынілі дзверы. Яны і сваю […]...
- Дачка лясніка (казка) Каценьцы, дачцэ лясніка, вельмі не хапала мацярынскай ласкі і таму яна так гарнулася да маці-прыроды. Не тое што луг, поле, […]...
- Скарбы (казка) У адной сям’і нарадзіліся два сыны-блізняты. Назвалі іх Пятром і Паўлам. Калі яны трохі падраслі, з’явіліся ў іх мары падобныя […]...
- Добры мужык (казка) Ёсць людзі, што і мухі не заб’юць, а ўжо тым больш калі гэта, скажам, такое божае стварэнне як крот. Аднаму […]...
- Вячэрняя казка Засынае месяц на дубах высока, Вецер шэпча казку тонкаму галлю, І за рэчкай зорка падае ў асоку, Каб прынесці шчасце […]...
- Ці казка, ці быль Сястрыца неяк Янку павучала: “Калі адчуеш смагу летнім днём, Не пі з капытца, брацік, што папала! Аслухаешся – станеш казлянём!” […]...
- Казка аб рацэ Пцiч Жыў ды быў у цёмным лесе На гушчаравым Палессi, Дзе Кiкiмар у бары Заядаюць камары, Дзе ў лагчынах Лесавiк Кормiць […]...
- Казка пра хлеб Жыў стары са старой, Зямлю аралі, хлеб нажывалі, I было ў іх сямёра дзяцей. – Выраслі, дзеткі, Трэба й справай […]...
- Жураўлі (казка) Непадалёку ад дома, што стаяў на водшыбе, узвышаўся калодзезьны журавель. Ён выцягваў шыю, углядаўся ўдалячынь, дзе на поплаве былі бачны […]...
- Незвычайны дамавік (казка) Дома ў адной сялянскай сям’і жыў Дамавік. Вызначаўся ён тым, што быў вельмі дамавітым. Паснуць ноччу гаспадары, дык ён выйдзе […]...
- Спрэчка колераў (Казка) Колеры аднойчы заспрачаліся. Кожны з іх хацеў быць галоўным. Больш за ўсіх кроычаў Чырвоны колер: – Я самы яркі, таму […]...
- Чароўнае пёрка (казка) У сіроткі Алеські любімым заняткам было пасвіць гусей. Вольнай птушкай адчувала сябе дзяўчынка, выходзячы ўслед за імі на поплаў, а […]...
- Гэта казка, ці ява, ці сон Гэта казка, ці ява, ці сон – Чуць твае сэрцагрэйныя словы. О, які іх салодкі палон! Так і слухаў бы: […]...
- Хутка казка Шэрасць. Млявасць. Варона – адзіны насычаны колер, Хоць які… П’ю гаркавасць – Салёным сцякае ў сэрца па горле Ад тугі. […]...
- Казка пра гарэлку Глыбокай ноччу чэрці пілі Гарэлку ў цёмным брудным склепе. Ўсё людзкае у ёй тапілі, Каб не зрабіцца раптам лепей. У […]...
- Машанька з дзядулем і ваўкі (Казка) Пасля выпадку з мядзведзем, дзядуля з бабуляй унучку з сяброўкамі ў лес адпускаць не сталі. А дзядуля ў лес па […]...
- Неўміручасці казка нас усіх забаўляе бясконца Неўміручасці казка нас усіх забаўляе бясконца, А ў адны і тыя ж воды ўсё роўна не трапім мы двойчы… Параўнаць […]...