Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш I крочыць год далей

Адцвiў язьмiн, i крочыць год далей,
У блакiт самотнай безданi аблокаў.
…Ты, насамрэч, i блiзка, i далёка…
У кожнай у постацi, у кожным новым днi
Цябе я бачу тым, мicтычным, “зрокам”,
I хай сабе хоць сто гадоў мiне,
Твой голас, словы, i лicты твае,
Яны са мною побач паплывуць,
У той блакiт шчаслiвай безданi аблокаў…

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш I крочыць год далей - Наталля Ружыцкая