Верш Жыццёвы шлях
Кожны у жыцці
Зробіць нешта сваё,
Але што застанецца
Пасля яго.
Шукаць бяздумные
Адказы на пытанні.
И не выконваць
Ні маці, ні свае жаданні.
Жыцце пражыць, як быццам дзень.
І некаханым, быць нікім.
Ну а чаго жадалі вы,
Калі даўно ўжо мяртвы.
Усё што зараз ёсць у вас,
Гэта апошніх слоў запас.
Супраць якіх адно ёсць слова,
І гэта слова ёсць – Свабода!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Мне не страшна зараз быць вар’ятам Мне не страшна зараз быць вар’ятам. Было б горш, калі б я ім не быў. І ў цемры жыў сваім […]...
- Жыццёвы Колькі жыць засталося на свеце? Я не ведаю, як і вы. Гэта ведаюць, мабыць, дзеці і на гэта маюць правы. […]...
- Ведай свой шлях Мае свой погляд чалавек любы, На дождж за акном, на хвалі вады, На сябра ўчынак, на мамчыну пяшчоту, На сонца […]...
- Мой шлях Па жыцці іду я цераз два стагоддзі: У дваццатым веку я прыйшоў на свет, Зараз з дваццаць першым пражываю ў […]...
- Шлях да зораў Я памятаю: кожны дзень ў летуценнях Я падаў уніз з высокага абрыву. І прачынаўся ў адно імгненне, Калі падняцца не […]...
- Млечны шлях Як хочацца тануць у тваіх вачах – Бяздонным моры светлага блакіту! Кранацца рук, хавацца ў валасах, Пакуль тваёй усмешкай не […]...
- Чаго тлуміць сваю галоўку Чаго тлуміць сваю галоўку, Здавацца знаўца, ды ня быць, Зямельцы роднай несьці слова, За ім ёй дбаць, аб ёй тужыць. […]...
- ЗНАЁМАЕ Хто напаткае гэты верш, Пакуль не ведае аб кім ён. Або аб чым. Ці яшчэ меньш… Дык, мабыць. нешта не […]...
- Беларускі Шлях Расены, Ліцьвіны, цяпер – Беларусы. Гэта мы – старажытны славянскі народ- Да сонца нясём залатыя абрусы Святла нашых душ, Каб […]...
- Валасы Венеры Вельмі многа каштуе здароўе У век цемных думак і гарадоў. Кожны мой подых, заглыная паветра, Трапіць у мяне, застанецца без […]...
- У слова – свая вага У слова – свая вага, Слова – розуму рэха. Слова – мая туга, Слова – мая ўцеха. Можа, нябесную высь, […]...
- Маё крэда Усё праходзіць, бы ўчарашні дым, і што дарэмна сумаваць аб гэтым? Душой бы мне застацца маладым Звычайным незайздрослівым паэтам, Бо […]...
- Францішак Багушэвіч Чутна ў родным краi Й па-за краем, На край свету чутна: Ад душы, Як само сумленне, Дудка грае, – Трубамi […]...
- Да смерці У цябе ёсць тое, дзеля чаго трэба жыць. У мяне ёсць нешта, за што не страшна памерці. Няма сэнсу мінулае […]...
- У шлях апошні У шлях апошні, ў лёгкіх санках, Пасля развагі, а не здуру, Дзядуля цягне “нечытанку”, Каб здаць яе ў макулатуру. У […]...
- Сэнс жыццевы Ты жывеш разумеючы мала, У жыцци табе што патрэбна? Скачаш з мары на мару у паветры… Людзи – людцы, а […]...
- Мова I няма раднейшага слова За прасцейшае гэта “мова”. Гэта слова гучыць у хаце, Дзе мая засталася мацi, Гэта слова гучыць […]...
- Супермарыё Як даўно былі часіны, калі мог сам абіраць, а тады…, чакаў калі ж мне дасці нехта моцы браць. Не было, […]...
- Ёсць! Гэта слова – чэсць і гарт саддата Ў мірных днях, ў паходах баявых, Хай з вайсковых статутаў узята – Стала […]...
- Чаго не убачыш вачыма Чаго не убачыш вачыма, Чаго не адчуеш душой, Таго уявіць не магчыма, Бо тое жыве над табой… Як птушка ў […]...
- Спачатку было Слова Спачатку было Слова. І Слова было ў Бога. І Слова было Бог. У цемры жылі людзі. У іх не было […]...
- Вольныя! Давай схаваемся ўдваіх пад шэры куст Ды файна, каб ніхто не заўважыў! Каб не чутно было і чарвяку, Пра што […]...
- Астрог Ці плакальшчык я твой, Ці ты ёсць маё гора; Сыры, бязлітасны астрог, Які бытуе зараз у модзе. Няхай хлусня ў […]...
- Калі думкі як дзіравыя пакункі Калі думкі Як дзіравыя пакункі У сметніку халодным На шляху свабодным Разам з дахам дзівацкім, Розумам вар’яцкім, Не адказваючы за […]...
- Не, гэта не апошняя аповесць Не, гэта не апошняя аповесць, I летапіс яшчэ не скончан мой. Над рыжым лугам, над ракою Полісць Тры дні хрыпіць […]...
- Колісь я па руску ўсё пісаў Колісь я па руску ўсё пісаў, Баючыся матчынага слова, Бо казалі, кожны гэта знаў, Што не трэба больш другая мова. […]...
- Пупышачка мая (ад ныркі) Мы шмат чаго ў сваім жыцці Фарбуем толькі ў жоўты колер. Мо, гэта ўжо не ў крыві. І сам ад […]...
- Барбара Палонская. Згода i здрада Згода i здрада Гэта вельмi адказна – быць любiмай. Нiбы вершы складаць – як сабе – другому: Усячэннi радкоў, марфем […]...
- Маёй краіне Людзі кажуць, што яе няма. Змаганні нашыя, пакуты – усё дарма. Няўжо нікому непатрэбная твая Такая родная, спрадвечная зямля? Прабач […]...
- Размаўляй са мной Размаўляй са мной на сваёй роднай мове, Абдымай мяне шчырымі словамі. Выпусці думкі на волю, Злейся душою з далёкімі зорамі. […]...
- Шлях да чытача Як запяе душа натхнёна, Ды думкі пабягуць на волю, Тады ў руку вазьму аловак І занатую на паперы Я погляд […]...
- Мы тое, чым можам стаць Калі мы нараджаемся, нам безклапотна кажуць, што мы нарадзіліся людзьмі. Чаму так безклапотна? Таму, што мы не падобныя да малпаў? […]...
- Колькі часу думаю аб табе Колькі часу Думаю аб табе. Каторы год блукаю З марай спаткаць цябе, Але сустракаю толькі снег. Чысты і першы Ён […]...
- Дах зьехаў, ці што? Адкуль зьявіліся казакі? Іх тут ніколі не было. Ці, можа, хтосьці хоча дракі? Ці, можа – так чаго найшло? У […]...
- ЗАБЫТЫ ШЛЯХ ДА СТАРЫХ ХАТ Узгоркі ўздымуць на далонях Забыты шлях да старых хат. Худы калодзеж будзе вельмі рад і журавель праснецца ў тонях. З […]...
- Песняру Ужо год, як пайшоў ты ад нас, Найславуты з апошніх паэтаў. Прыгадаем жыцця твайго час, Горкай праўдай і верай сагрэты. […]...
- Мы шукалі свабоды слова Мы шукалі свабоды слова, Мы метафарай білі лёд Старых ісцін і ісцін новых, Адпраўлялі сябе ў палёт. Ну а зараз […]...
- Шлях да сябе Шлях да сябе-па сцяжынках Роду, а іншага-проста няма. Няма ні надзеі, ні сілы ў народа. Ды і самога народа няма. […]...
- На смерць Рыгора Барадуліна Цяжка знайсьці мне сэнс Ў стужцы падзей апошніх… Мір падзяліў людзей На добрых, злачынцаў І злосных… Я не жадаю быць […]...
- Чаго жадаю “Чаго жадаю “ Калі спытаеш мяне неба Чаго жадаю, што мне трэба Багацьця, славы ці бязконца Жыць на зямлі, пад […]...