Верш ДРОБЯЗi
Люблю цiш хат i iх ваколiцу,
Дасцiпны жарт – вясковы люд.
Пакуль дабро на свеце водзiцца,
Сляды яго шукаю тут –
Ля гэтых хат, дзе цешаць нават дробязi:
Масток драўляны…
Млын калгасны…
Стаў…
i белы конь, што пасвiцца на повязi,
Даўно прыяцелем мне добрым стаў.
Ў стаўку лавiлi карасёў мы з Косцiкам,
А ён баяўся, помнiцца, вады…
Мiнула сёння трыццаць недзе
(з хвосцiкам),
А сэрца ные, просiцца туды –
Да тых сядзiб, прапахлi што парэчкамi,
Дзе мне не быць шчаслiвым, маладым.
Няма даўно той вёсачкi над рэчкаю…
i толькi дым… Кастра гаркавы дым.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Пайсьцi туды Пайсцi туды, каб нешта зразумець. Пайсцi туды, пайсцi i не вяртацца. Я так хачу табою захварэць, А мне не так […]...
- Роздум Стаю на скрыжаваньні, Ня ведаю куды пайсьці. Ды так далёка, Каб ніхто ня змог знайсьці. Туды, дзе хмары засьцілаюць неба, […]...
- Помню, помню праз гады Помню, помню праз гады, Спеўная ваколіца: “Выпі, золатца, вады, Сэрца супакоіцца”. Да крынічнай, спакайной – Сцежкі-птушкі вольныя. Трыццаць вёснаў за […]...
- Сёння – ух – які мароз! Сёння – ух – які мароз! Недзе градусаў пад трыццаць! Працінае аж да слёз, Парам выдыху клубіцца! Лезе ў шубу, […]...
- Шкадуеш, што на памяць нават дробязi Шкадуеш, што на памяць нават дробязi Аб тым, далёкiм, у цябе няма? Калi з былым нiякай iншай повязi – То […]...
- Ты пайшла Ты пайшла, ты чамусьці пайшла, і я стаў калодзежам без вады, стаў вясновым кустом без лісця, але болей за ўсё […]...
- Мне сніўся сёння ранак вераснёўскі Мне сніўся сёння ранак вераснёўскі, Нібы баяна спеўны гукарад… У рукі сшытак узяла вучнёўскі, Ўзяла яго, як трыццаць год назад. […]...
- Чакай Чакай цягнік, чакай, чакай, чакай Ніколі ён не прыйдзе ў гэты край. Бо ў краі ані рэек, ані шпал. Чыгунку […]...
- Малы “Не страляй”- крычаў ен, маленькі, худы… Баяўся здавен, з тых пор, як тады салдаты прыйшлі у першую ноч… Аўтаматы раўлі, […]...
- БЕЗ ЦЯБЕ БЭЗ ЦВiЦЕ Халоднай гронкай бэзу Пад гукi паланэзу Сагрэў душу мне погляд Задумлiвых вачэй… Баяўся: “Апякуся…” Баяўся: “Памылюся…” А вочы – разгаралiся […]...
- БЕЗ ЦЯБЕ БЭЗ ЦВІЦЕ Халоднай гронкай бэзу Пад гукі паланэзу Сагрэў душу мне погляд Задумлівых вачэй… Баяўся: “Апякуся…” Баяўся: “Памылюся…” А вочы – разгараліся […]...
- Рызыка Пакіну свае сляды На тонкім і слізкім лёдзе, Нясмела пайду да вады, – Туды, дзе й рыбак не ходзіць. У […]...
- Гродна Я ў люстэрка глянуў – Цi выглядаю модна Зноў да цябе награнуў У госцi, мой сябра Гродна З жонкай сваёй […]...
- АДКУЛЬ Я РОДАМ Адкуль я родам – з цеплыні, ці з снежных зім? – З рэпрэсіўных сталінскіх гадоў я родам… У снежні месяцы, […]...
- Чэрвенькія ночы Нячутна чэрвеньскія ночы Ляцяць праз цалаванне зор, Па таямнічых сцежках крочаць Паўз серабрысты край азёр. У цішыні многагалосай Чароўных трэляў […]...
- Я бываў у далёкіх землях Я бываў у далёкіх землях Намагаўся глядзець ўпярод Толькі ўсё ж прываротным зеллем Зноў да родных вяло варот Зноў іду […]...
- Абяцанне Дзьве тысячы трыццаць чацвёрты раз (А можа, дзьве тысячы трыццаць пяты?) Cпяшаюся ўзвесці шкляністую гору фраз, Абяцаных кволай душою – […]...
- Сярод асенняе пары Сярод асенняе пары Зноў у марах да цябе вяртаюся Як са знаёмым, са старым З бяскрайнім морам я вітаюся. Мяне […]...
- Як стаў заяц даўгавухі Абганяе ўласны цень, Скача зайчык праз асіннік. Сёння ж незвычайны дзень, Сёння зайка – Імяніннік! На стале ўсялякіх страў, Густа, […]...
- Белыя вершы – зімовыя чары і мроі Белыя вершы – зімовыя чары і мроі. Белую песню спявае завея сівая. Тут, у гэтых вулках, я сёння згублюся, зблукаю. […]...
- Старэю цягне да магілкіС Старэю… Цягне да магілкі. Раней туды баяўся я хадзіць, А зараз забягаю на хвілінку, Каб з бацькам тут пагаварыць. Старэю […]...
- Баяцца Людзі баяліся гэтага, думалі аб гэтым кожны дзень… Думалі і баяліся. У кожнага былі свае жахі; кожны аб нечым думаў… […]...
- Школа ў Навасёлках Светлы дзень прыгожы, сонца свеціць ярка Па-над роднай вёскай, рэчкаю Панаркай. Зіхаціць настрой наш краскамі вясёлкі, І званок склікае ў […]...
- Люстэрка Люстэрка Жарт -Ну адкажы хоць раз чаму, -Ты хлусіш свету усяму?. -Вось нарабіла мне маршчын, -Злуеш, няма на то прычын. […]...
- Можа, яно i не нова Можа, яно i не нова Мiлая мамiна мова Ай, каб ты была здарова Так я цябе калыхаў Гэтыя простыя словы […]...
- ТРЫЯЛЕТЫ Палю за волю сёння свечку, Злучаю часу берагi. На правым – людзi косяць грэчку, На левым – звезены стагi. Палю […]...
- Брыдкая праўда Цені жалю не знікаюць, раскідаючы душу Я Цябе не пакахаю, не умею, не магу Дзесьці побач у акенцы мігаціць Тваё […]...
- Бел-чырвон-белае каханне Яны завуць наш сцяг ганебна SMS, Яны нашчадкі тых хто ў трыццаць сёмым Адвозілі інтэлігенцыю у лес, Спраўляючы пікнік там […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА РЫПІНСКАГА (каля 1810-1900) Праз трыццаць год вяртаешся дахаты, Рамантык, інсургент, мастак, паэт, І прад табою край твой-не пракляты, А любы, нібы […]...
- Мне б шчэ туды Ёсць недзе вёска, дзе світанні ў садках звіняць на ўсе лады, дзе сцежкай міма нас каханне сышло няведама куды… Скрыляла […]...
- Я так даўно не сумаваў Я так даўно не сумаваў І мне здаецца дзіўным, Што некалі цябе кахаў, Кахаў і быў шчаслівы Я дыхаў радасцю […]...
- У гэтыя дні Нас не пыталіся хто мы У гэтыя дні за граніцай. Братам мы даўно вядомы, А ворагі ведалі мсціўцаў. Браты нас […]...
- У хвалі восеньскай вады У хвалі восеньскай вады Глядзяцца клёны залатыя. Па розных берагах ракі Стаім затоена-чужыя. А сонца – роднае і вецер, І […]...
- БАЛАДА ГЕНРЫКА ДМАХОЎСКАГА (14.10.1810-14.05.1863) Палын… Пажарышчы… Магілы… Груганнё… Але жыве твой край! Ён па сцяжынках слёз Прыйшоў у сэрца, у якім цвіце агнём […]...
- Камарык Пытаў камарык у карасiка: “Скажы, карасiк, колькi часiку?” Карасiк той плыве пад мосцiкам, Маўчыць i толькi круцiць хвосцiкам. А жаба […]...
- Я будаваў свой карабель Я будаваў свой карабель. Ды дзе мне плыць? Усюды мель… І ён вялізны быў Бы гмах, Ды чэрап быў на […]...
- Туды Невядома нікому з нас, Што чакае нас сёння, заўтра, Нам пра гэта разкажа час, А тады нашто мы жыццё выпіваем […]...
- Млын МЛЫН Мукою сыплецца Шлях Млечны… І я прыпомніў, як малым Прыехаў з бацькам у Замэчак Дзе ўбачыў, быццам замак, млын. […]...
- Трыццаць Каралінак Калі сэрца аптэка Або гастраном – Душа чалавека Маленечкі гном. Але калі мур, Не прыступная вежа, Mercі і bonjour, У […]...
- Вялікае сэрца Недзе ўнутры ў гарачай крыві, Праўду спявала Вялікае сэрца. Шчырасцю ззяла, балела ўначы, Праўда жыве, а сэрца не б’ецца. Некалі […]...