Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш АБЛОКi

Для лёгкiх для аблокаў
Няма канца нi краю,
Плывуць яны высока
Над родным нашым краем.

Над тым – што перажыты,
Над тым – чаго не знаем;
Над побытам i бытам –
Над Пеклам цi над Раем…

Пастух аблокаў – вецер –
На месяцы гарцуе,
Маланкамi, як плеццю,
Аблокi ён лупцуе…

Плывуць, плывуць аблокi,
Чародамi, па пары –
Нясуць свой сэнс глыбокi
Людскiя будзяць мары.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш АБЛОКi - Міхась Курыла