Верш Шчасьлівый пустэльнік пустэчай сваёй

Шчасьлівый пустэльнік сваёю пустэчай,
Мізэрнай часьцінай дзівос чалавечых,
Да сьвету, што долю шукае спрадвечна,
Ён носу не кажа ад норы сваея.

Шчасьлівы пустэльнік… вярыг не здымае,
Палохае птахства наўкол ланцугамі,
Кот адзічэлый зашмат, ужо, гадоў,
Зь ім бавіць часіны ў званах ланцугоў…

Шчасьлівы пустэльнік ля меху свайго,
Куды ён зьбірае напевы вятроў,
Гарэзы і жальбы ад сёл, хутароў,
Жыцьця ўсе праявы, Радзімы маёй.

Шчасьлівы пустэльнік: ён войт, ён жа лёкай,
Над доляю цьмянай ды, часам, звонкай,
Як доля жыцьця чалавества ўсяго,
Як праўда часоў аб Радзіме маёй.
-04.10.15.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Патрэба Патрэба. Патрэбу маю да жыцьця, Пакуль яшчэ яно са мной, Пакуль краінай забыцьця Не запыніўся гук, зрок мой. Патрэбу маю […]...

Росы Хавалі свой смутак у росы І кроплям малым абяцалі што некалі нехта босы іх ператворыць у хвалі Мора блакітнага крылы […]...

З песень аб сваёй старонцы I зелень, і кветкі, і песні, I неба вясёлая яснасць… Ні цьмы той, ні снегавай плесні, – Дзе глянеш – […]...

Мяркуй, што робіш для душы сваёй Мяркуй, што робіш для душы сваёй – Шпакоўню, вулей, сціплую кармушку: Падобны ў чымсьці на пчалу і птушку, Ты б […]...

Мы больш сваёй ахвярнасцю вядомы Мы больш сваёй ахвярнасцю вядомы, Мы, беларусы, Мы – народ такі. Ахвотна забываем, што мы, Хто мы. Згадаюць Нашай памяці […]...

У траецкі май сваёй “бывай!” Каб змяніў наш край на “прывітанне У нябёсах крЫвіцкай душы Боскія гуляюць мурашы. Перуновыя працуюць пчолы, Новыя будуюць храмы совы. У люстэрках нашага змагання, Мамы Беларусі, […]...

Зарубкі на памяць Умець знаходзіць радасць у жыцці, Спазнаць яго ўсялякія праявы. Падумаць перш, куды і з кім ісці. Заўжды цурацца непатрэбнай справы. […]...

Бацькаўшчыне Радзімы вецер! Ён з усіх вятроў Мне як натхненне, Як шчаслівы подых. Ёсць доўгі шлях, Дзе мы, Як параходы, Вяртаемся […]...

Пачуцьці – закаханым Пачуцьці – закаханым, Калыска – для дзіця – Вось яны, праявы Нашага жыцця, Вось, што мы шукалі, Вось, што бераглі, […]...

Начныя вятры Якія над сьветам скуголяць вятры, Якія над сьветам шугаюць вятры!.. Ты чуеш, каханая, іх?.. Я ведаю: чуеш і хочаш акрыць […]...

Жывыя акорды Спакойна спі, пясняр, далёка на чужыне… Нашто пакінуў край, які быў сэрцу міл? Ці, можа, ты хацеў, каб на палях […]...

Цыкл: Максіму Багдановічу Цыкл: Максіму Багдановічу. 1.Сабе. Жыцьцю нябеснаму спакус, Жыцьця зямнога блазны – На сьвеце гэтым сцерагусь, Быць на другі пазваным; Ійсьці, […]...

КАЛI ЦВIЦЕ ВЕРАС Верас духмяны чароўным цвiце, Водарам цягне з хаты дзяўчынку. Быццам бурштыны сляды на расе, Куды завядзе яе стужка-сцяжынка? У мох […]...

Ружа вятроў Ружа вятроў – Некалючая ружа Кружыць з вятрамі, Пагрозліва кружыць, Кружыць, як помста… За што, за якое Белую Русь ты, […]...

Пекла, якое прарвалося (Радаван Караджыч) Радаван Караджыч Пекла, якое прарвалося Любая, хутчэй за ўсё чула ты, Але зараз пра гэта маўчаць. Да нас пекла праравлася […]...

Не плачце Не плачце. Надыдзе час – жыцьця іскрынку Дзьвюмя далоньмі не стрымаць, Цела, раўнюсенькай скарынкай, На лаўку прыйдзецца пакласьць, Надыдзе час […]...

Класікі А класікі ўслаўлялі хараство, Радзімы у валошкавых калёрах, І поўні срэбнае сяйво У залатых, як пчолы, словах. А класікі ўслаўляюць […]...

Хаўрус Хаўрус. Як сухмень – спатыкаюсь, Прыйдзе дождж – пасьлізгнусь, Жыцьцё гэтым не лаю, Зь ім ня рушу хаўрус. Мо чыясьці […]...

Благаславенны край наш Благаславенны край наш, ад азёраў сіні! Лугоў раздольле ды шырокі стэп, Сынам даючыя жыцьцё жанчыны І нівы, родзячыя хлеб… Благаславенныя […]...

Ты і я Ты бяжыш ад мяне І ніколі не вернешся, Моцны дождж усё ідзе І нікуды не дзенешся. Сто дарог ты прайдзеш, […]...

Дажджы ўжо надакучылі Дажджы ўжо надакучылі… Рыпіце, палазы! Цалуюць твар пякучыя Гарэзы-маразы. Бярозкі ціха журацца, Смялеюць капыты. Ад прадчування жмурацца Вясёлыя сваты. Завеяны, […]...

Гартаю дні Гартаю дні – жыцьця старонкі, Не пасьпяваючы разгледзець І расчытаць, і зразумець Абзацаў, сказаў, кропак, словаў… Што скрыта там? Якою […]...

Спеў маёй душы На шляху раптам прыпынюся У вясновых дзівос пару. Пра красу роднай Беларусі З-пад нябёсаў спяе жаўрук. Пеючы ў вышыні адрання, […]...

Нашто? Сёння дождж ліецца з вокан І я пакутую адзін… Ты, мабыць, ужо далёка – Пайшла за безліччу гадзін… Нашто, нашто, […]...

Мая сьляза Мая сьляза. Няма жальбы з нязваннае сьлязы, Няма жуды, калі ідуць гады, Маё нязбыўнае! Ты спраўдзілась тады, Калі я быў […]...

Маўчыць зімовая прастора Маўчыць зімовая прастора. Імкнецца з ветрам снегапад. I снежань смуткам і дакорам сусвету засыпае сад. Куды ж імкнецеся, сняжыны? Куды […]...

Куды ісьці? Куды ісьці? Замкнёна ўсё наўкол! Ані няма у сьвеце гэтым шэрым. І сярод жыткі хвіля – быццам кол – працяла […]...

Калі ты ад Радзімы на сотні кіламетраў Калі ты ад Радзімы на сотні кіламетраў – з’ядае сум душу… І ў цішыні пішу два словы на паперы: я […]...

Калі цьвілі сады маёй радзімы Калі цьвілі сады маёй радзімы, А цьвет іх быў як аганькі, Калі на ранку клёкат мне бусьліны Даносіў ветрык шапаткі, […]...

Пакуль жыве рака маёй надзеi – Пакуль жыве рака маёй надзеi – Гарыць у хаце бацькавай святло, i памяць ходзiць сцежкаю былой – Пакуль жыве рака […]...

Цыкл: Адцураньне Цыкл: Адцураньне. 1. Часам здасца – жыцьця не было, Ні на што аб ім памяць не маю; Адкуль родам, хто […]...

Нож Ноч твая – як тысяча начэй, Калыханка маёй сьмерці. А нож твой – як тысяча нажоў, Чырвоная кроў майго жыцьця. […]...

А вы не бачылі маёй каханай? Яна ж была тут засім нядаўна… Пайшла… А куды? – не сказала. Пайшла… А жыццё ідзе? А вы не бачылі […]...

Вось урадзяцца сьлівы Вось урадзяцца сьлівы Я брагі з іх зраблю Хай кожны будзе тут шчасьлівы Каму у куфаль я налью. Калі зноў […]...

Верас Маўклівае лона радзімы – задумлівы верас. Вымярзаў і гарэў, але вырас і пахне… Яшчэ раз пакланіся яму, пакляніся з маленства […]...

Радзіма 13.11.2014. За беларускае адраджэнне. Беларусь – мая старонка, Родны край маіх дзядоў. Разнясецца эхам звонкім Кліч Радзімы, кліч братоў. Вось […]...

Родныя струны Сваю спявае вецер песню ў полi, Шумяць iначай ад вятроў лясы, Ў цудоўных гуках ёсць заўжды даволi Адметнасцi чароўнай i […]...

СМАРАГДАВЫЯ ЗОРКІ Зяленыя травы жыцьця, смарагдавыя зоркі Ляжаць на шляхах – прама пад нагамі… Ідзем, топчам, ня заўважаем – як пяшчотны, мяккі […]...

ПАКУЛЬ ПАКУЛЬ Пакуль вядуць ступені ўверх Дыханьне й сэрца на пад’ёме. Удзячны лёсу за давер – Таго ўсё менш з чым […]...

З 8 сакавіка Чароўны вечар. Водар кветак. Блакітных зорак сонны шэпт. і сьвеціць ціха сівы месяц Скрозь верхаліны старых дрэў. Павіншаваць цябе хачу […]...