Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Матыры

Матыры*.

Ні паўзком, ні бягом мне
Не дабрацца да Гомля,
Не дабрацца дадому
З-пад павольнага Дону.

Не дабрацца да Гомля,
Да лясоў чарадзейных,
Бо ад Гомля да Дона
Шлях зусім ненадзейны,

Бо ад Дона да дома
Сьцежак, ужо, не знайсьці,
Як балотнай дрыгвою
Імі мне не прайсьці,

Бо ля дома, ля Гомля
Пад аблогай лясы
І багацьце грыбное,
І багацьце суніц,

Бо на пошчаўк арэхаў
Набягуць матыры,
Каб і сьпеў салавейны
Да казны палажыць.

Ні паўзком, ні бягом мне
Не дабрацца да Гомля,
Ні шашой, ні чыгункай,
Ні лятун-акалункам,

Бо, як жменю арэхаў
Сьвет былы аддалі,
Бо, ужо, новы сьвет гэты
Павялі матыры.
-03.03.17.
*- гэтак у новазапаветнай Юдэі называлі
зьбіральнікаў налогу ад насельніцства.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Матыры - Міхась Карцялёў