Верш Каб дзіця не хварэла
Каб дзіця не хварэла турбуецца маці,
Нядужыцца болем мілога дзіцяці,
Трапяткія пяшчоты яна яму ў’е,
Прахалодай лістоты пёк хварэбный гане.
Каб яно з бесклапотай гайсала птушынай,
Наўпярэйма за ластаўкай вольнай лятала,
Каб дужэла ўцямна, мацнела на крылах,
Ды за тым ужо, часіны бяздзейнай ня знала.
Каб дзятва не хварэла турбуюцца маткі,
Каб макоўкай дужэла да гнуткіх пятак,
Каб нястачы вялікае цяму ня знала –
Вось твае, векавечныя клопаты, мама!
28.06.15.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Сем тыдняў хварэла Сем тыдняў хварэла… Сем тыдняў была як у сьне, Сем тыдняў яна назірала Затым, як сьмерць ідзе па яе. Па […]...
- І КАБ НЕ ХВАРЭЛА МАМА! (Пажаданне маленькай дзяучынкі пад самае Ражство) Бог жыве высока ў небе Ды анёлы з ім таксама, Што яшчэ нам усім […]...
- I каб не хварэла мама – Бог жыве высока ў небе Ды анёлы з iм таксама, Што яшчэ нам усiм патрэбна? Не грашыць, жыць паслухмяна. […]...
- Маці і дзіця Маці корміць сыночка. – Я суп твой есці не магу! -Еш, еш, а то заву Бабу Ягу! -Ты, мамачка, упэўнена, […]...
- Маленечкае дрэўца-немаўлятка Маленечкае дрэўца-немаўлятка, Як птушаня пужлівае, яно Хістаецца і хіліцца да маткі, А ў маткі той дзіцятка не адно, Іх тут […]...
- Здымі, дзіця, пагоны Аддала маці хлопца, зусім яшчэ малога вучыцца на вайскоўца ў сувораўскую школу. Жыць без бацькоў нелёгка дзіцяці аднаму, ды й […]...
- Пад канец зімы Павязала цеплы шалік, У кішэнях рукі грэла; Джынсы шэрыя дрыжалі. Пад канец зімы хварэла. Адбівала льдзінкі-ноткі, Усё з акна на […]...
- Табе… ні цёпла, ні халодна П. маці. Табе… ні цёпла, ні халодна Ля мураўных тых лагчын, Адкуль з усьмешкаю лагоднай, Глядзіш на нас ад далячы. […]...
- Сьнілась Сьнілась… Сьнілась баба, сьнілась маці, Бацька ў гэрбах медалёў, Ад чыгуначнай брыгады, Працы шчырай мазалёў… Сьніўся рэчкі гуд вясновы, Што […]...
- Ад шчасця сэрца скача, як дзіця Ад шчасця сэрца скача, як дзіця, Ад бед яно, як млын, шуміць начамі, Варочае цяжкімі камянямі, Падлічваючы горычы жыцця. Ды […]...
- Дзіця, Вожык і Змяя Выходным днём у саснячку Жанчына з дзіцянём гуляла, Лягла пад сонца, задрамала, А небяспека напаткала Яе маленькую дачку. 3 узгорка […]...
- Дзіця, паэт і маска Дзіця яшчэ не знае стратаў. Яно яшчэ не носіць маску. Дзіця гуляе з рутай – мятай І верыць самым лепшым […]...
- Сеў за дол Ярыла Сеў за дол Ярыла. Да яго на крылах сонцава звястунка човен з пачастункам у залатым убранні подыхам кахання веснавога ў […]...
- Людзi без крылаў Дайце мне лейкапластыра Заклеіць на крылах дзірку, Бо людзі бяз крылаў нашчасныя, Бо людзі бяз крылаў знікнуць. Мы дзеці святых […]...
- Аса жыгнула Аса жыгнула. Аса ўджаліла брыво, Жыгнула трапна, Аж скаланулася нутро, Аж працяло да пятак, Аж паўвока заплыло, Пухір надула – […]...
- Купаліся русалкі Купаліся русалкі На Русальным тыдні, Гайдаліся на гнуткіх Бярозавых галінах. Шаптаў ім ціха ветрык, Пры месячка сьвятле: “Прыгожыя, вясёлыя, Што […]...
- Цябе адну я так кахаю Цябе адну так кахаю Мы разам ужо ня мала дзён. Душой з табой адпачываю, Бярозка ты, я ж толькі клён. […]...
- Пупышкі на вербах гнуткіх Пупышкі на вербах гнуткіх Гэта вясны пачатак. У тэлефонных будках Пачуўся шчэбет дзяўчатак. Хоць халадком яшчэ вее, Жанкі басаножкі абулі. […]...
- Чалавек не ўзнікае так Чалавек не ўзнікае так – Ён збываецца, адбываецца Як ратай, Як дзівак, Як мастак, Ад якога свет адбіваецца. Чалавек не […]...
- Рукі колячы заўжды Рукі колячы заўжды, Маці лён скубла саўгасны, У бабку ставіла снапы, Іх звязаўшы перавяслам. Да саўгаснай МТФ Год пятнаццаць адхадзіла, […]...
- Свабоды дух, ляці на крылах Свабоды дух, ляці на крылах, нібыта птах прыгожы, вольны, хай грукацяць сабакі з тылу па-за смуродам навакольным. Ляці вышэй, каб […]...
- Былое адыйшло Былое адыйшло ў прыкметы, Яно, на лёгкіх крылах птах, Ужо спачыло на сёмым небе, Ужо на сямі, далей ляціць, вятрах. […]...
- Я не маю хаціны Я не маю хаціны, Ля кладаў роду майго, Ля тых балот журавінных, Дзе лавіў карасёў. Я не маю часіны У […]...
- Ікары Захаванае сонца ў далонях Вялікага Бога, Захаванае сонца, дзе хворыя дзеці пяюць. Мне здаецца знаёмай мая незямная трывога, І зьнямогу […]...
- Бялюткіх пялёсткаў тугою шыпшыннай Бялюткіх пялёсткаў тугою шыпшыннай, Водарам чэрвеньскім пругкіх мураў, Кліча, чакае вяртаньня радзіма, Край, што з калыскі жывіў ды люляў. Край […]...
- Прысуд Хто ведае, пра божы суд? Калі? І дзе? У чым ён будзе? А што калі яго прысуд Здяйсняецца праз Вас, […]...
- …Если хочешь идти – иди Калі хочаш ісьці – ідзі. Пакідаючы – не даруй. Не далёкі шлях не знайсьці, а падманнага не шкадуй. Колькі будзе […]...
- 8 сакавіка 8 САКАВІКА Вясна, на жаль, хварэла ў дзень такі, Адлежвалася ў лесе, бліз дарогі. Спяшалася праз Нёман, напрасткі, Ды па […]...
- Паэма да святога іаана Кармянскага. 8. Вяртанне 8. МАЦі БОЖАЯ, БЛАГАСЛАВі! (Вяртанне) Кожны дзень, нібы верш, – нанова Адкрываю Святое Слова. Сцвердзіць нам Яго ў жыцці – […]...
- Суботнịк ị вясна Нарэшце дачакалỉся… Вясна! Хаця яшчэ сваволỉць вецярок. Зямля паволỉ абуджаецца ад сна, Ỉмчыць дзятва ỳ гай па першы сок. У […]...
- Зорны воз Зорны воз Мне – чатыры гадкі. Кожны дзень штосьці новае дорыць. Я распытваю ўсіх і пра ўсё і матаю на […]...
- Восеньскі сум На крылах сівых, з павуціння, Восень-мастачка па свету вандруе. Прыйдзе – халодным подыхам рэкі студзіць, Стомленую маці-зямлю, людскія галовы цалуе. […]...
- Шчасьлівый пустэльнік пустэчай сваёй Шчасьлівый пустэльнік сваёю пустэчай, Мізэрнай часьцінай дзівос чалавечых, Да сьвету, што долю шукае спрадвечна, Ён носу не кажа ад норы […]...
- Ды й, не слава расейскіх паэтаў Ды й, не слава расейскіх паэтаў За сабой зманіла, зьвяла, А зтрымцеўсь я душой, зьбіўся сэрцам, Ва ўсім, што маці […]...
- БАБСКАЕ СВЯТА Ад каго мне на вочы сорам? Ці ад жонак не адбіваюць? А мне быць з ім – калекам ці хворым, […]...
- Наша дзеўчына Палiна Наша дзеўчына Палiна – “Працавiтая” дзяўчына. Узяла з ранiцы расчоску, Круцiць гарную прычоску. Зрабiла модненькi начос, Ходзiць з iм, задраýшы […]...
- Буквар Маці сына пытае нясмела: “Ты чаму мой сынок беражэш, Гэты скрыначак ззяючых ведаў І з сабою ўсюды нясеш?” Сынку ўслых […]...
- Як сустрэну прыгожага Як сустрэну прыгожага, з хвалістым чубам, Дык адразу успомніцца колішні, любы… Толькі любым цяпер вось яго я назвала, А тады […]...
- ЛАЎКА Дзіва лясное, колькі ты цешылась Коўзаннем роднай табе дзетвары? Стому габлялі тыя, хто спешылісь, Ты найгалоўная ў гэтым двары. Слухала […]...
- Я дзедзіч неба Я дзедзіч неба, Асушка хлеба, Вясковай мовы, Каня падковы, Брыля з саломы, Уласнай стомы; Васпан вадзіцы, Зары сьвятліцы, Красы палеткаў, […]...