Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Не хачу паправіцца

Ідзем з табой у госці,
Размяць старыя косці,
Пра хлеб размову завялі,
А страўнік хоча штосці.

Я сала на талерку пакладу,
Блішчыць яно, ад жыра, заліваецца,
З кавалка хлеба лусту адцягну.
“Не буду я, бо не хачу паправіцца”

Сядзелі ля размазанай карціны,
Гарбата на стале і граюць нам касеты,
А ў марах бачыў: на стале ляжаць
Пяць жоўтых бульбін і кусок катлеты.

Я сала на талерку пакладу,
Блішчыць яно, ад жыра заліваецца,
З кавалка хлеба лусту адцягну.
“Не буду я, бо не хачу паправіцца”

Скажу цяпер: Куды табе худзець?
100 кіляў гэтак проста не скідаюцца.
Чаго ў люстэрка суткамі глядзець,
Калі ўсе роўна там не памяшчаецца.
Чаго ў люстэрка суткамі глядзець,
Калі ўсе роўна там не памяншаецца.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Не хачу паправіцца - Міхась Бацян