Верш Водгулле школьнага вальса

Не зарастае школьная сцяжынка,
І не сатрэцца з памяці вясна,
Калі на вальс я запрасіў дзяўчынку –
Наташку з трэцяй парты ад акна.
І расцвіла, і распрастала плечы,
Бо для чаго ж тады з канца сяла
На памятны свой першы школьны вечар
Яна ў абутку маміным прыйшла.
Смялей, Наташка: усе мы не з эліты,
Мы ўсе тут ад сахі і бараны,
Адной нялёгкай доляю спавіты,
Народжаныя ў сполахах вайны.
Хіба ж не нам з табою да світанку,
Пакуль бары трывожным трызняць сном,
Нашэптвалі бярозы калыханку
Над партызанскім дымным буданом?
З тае пары…Паверыць нават цяжка,
Што так няўмольна шпарка час ідзе.
Вядзе да школы праўнука Наташка-
Наталля Аляксееўна вядзе.
Дзіцячым роем верасень узарваўся
На павуцінцы – першы жоўты ліст…
А мне той вальс далёкі прыгадаўся,
Што граў наш самадзейны гарманіст.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Якую прысніў ты маці – Якую прысніў ты маці З далёкай зямлі маленства? На полі з сярпом і песняй, З усмешкай блакітнавокай. Вядзе ў […]...

Вечар школьных сяброў Параскідала нас па белым свеце, Калі ж мы зноў вяртаемся сюды, Усё тыя ж мы гарэзлівыя дзеці, І кожны з […]...

А першы сьнег А першы сьнег, Як першае каханьне… Прачнешся, А вакол – сьвятло. А ўчора – Гэтак не было. І гэтак – […]...

Хто? Хто першы хмыкнуў і сказаў: “Хай хоць патоп пасля мяне!”? Хто першы шклянку паднімаў З усмешкай: “Ісціна ў віне!”? Хто […]...

Асенні баль Апошні баль асеніі… Паўсюды таньчыць лісце, Зняважыўшы прыстойнасць ўсё круціцца шалёна. Стары тужлівы вальс нам вецер зноў насвіствае І кружыць […]...

Першая – лепшая (СШ № 1 г. Ашмяны) Калыска-маці, школа наша ПЕРШАЯ! Ты – першая па назве і ў быцці. Хачу аддзячыць гэтым […]...

Кола жыцця Кола жыцця Так жыцце нас па свеце вядзе Пасля сноў прачынаецца дзень Ен аблашчыць пяшчотай сваей Засмяешся і скажаш – […]...

Сказ пра жыта Не быў у заморскіх краінах, не цешыўся пальмай ніколі. Нястомна мне шэпча травінка-былінка: “Дзівосы – у полі. …Шуміць там калоссе, […]...

Я калыханку мамачцы спяваю Я калыханку мамачцы спяваю Я калыханку мамачцы спяваю: -Спі, родная, ўжо хопіць працаваць,- Яе далоні к сэрцу прыціскаю,- Дачка матулю […]...

БЕЛАЯ ВЕЖА Калі туман хавае да зары Сцяжынку, што вядзе ў лес і цягнецца халодным па кары, Старыя кажуць: “Продак уваскрэс!” Сярод […]...

ГАЛГОФА ГАЛГОФА Нявызначанасць пройдзенага шляху Вядзе на нестамляемую плаху, Дзе прымусова здарыцца адведаць Чаму сумненні напрыносяць беды. Як гострая ўзляціць сякера […]...

Нам па жыцьці так цяжка жыць Нам па жыцьці так цяжка жыць: Шукаць адказаў на пытаньні, Праходзіць праз выпрабаваньні, І быць сабой. Асобай быць. Нам цяжка […]...

Абярэг Стаіць маўкліва крыж на раздарожжы, Уздыхае цяжка, бы яго трывожыць І не дае спакою ні на дзень Лёс тых, што […]...

Наш першы снег Тваё здзіўленне не забуду, Калі нас першы снег сустрэў… І радасна ўсміхацца буду, Бо ты мяне ў той час сагрэў. […]...

Шаптуха Шаптуха Ірыне Шыбека Памерлыя хаціны, на плошчы – чарнабыл: Наведаў я мясціны Дзе у маленстве быў. Язьмін, шыпшына, мальвы – […]...

Дзвіна Знаёмая сцяжынка рада ўбачыць, – Віляючы хвастом, мяне вядзе, – Дзе некалі заўзята я рыбачыў – Вудзільнам пасвіў воблакі ў […]...

Мокры позірк восені нячутнай Мокры позірк восені нячутнай, Шэпча нам лістотай ціхі вальс. Нотны стан рукою не крануты, Скрыпкі скачуць парамі для нас. Жаркая […]...

Першы снег, заўсёды ён з падманам Першы снег, заўсёды ён з падманам. Я ж яго чакаю зноў і зноў. Ён з’яўляецца заўсёды нечакана, Як прыходзіць першая […]...

Пан Заглоба падносіў мне чарку Ццыгарэты стралялі быццам снайпэр і лучнік Мне Мюнхаузен, Ржэўскі паруччык, Пан Заглоба падносіў мне чарку, Пахмяляў мяне Пане Коханку, А […]...

Галасы фрэсак Мы – фрэскі на сцяне сабора. Раздаўшы колеры вякам, Глядзім з дапытлівым дакорам У твары вам, у душы вам. Мы […]...

Усё ў жыцці здаецца проста Усё ў жыцці здаецца проста, На ўсё вы знойдзеце прычыны. Як гэта цяжка быць дарослай, Як гэта цяжка быць жанчынай. […]...

Падзяка Школе Мастацтваў Калі іду па Камсамольскай, Міжволі запаволю крок. Пачуўшы гукаў адгалоскі, Успомню першы свой урок. Тут спасцігала з захапленнем Чароўнага мастацтва […]...

Калыханка неба Заспявала неба калыханку Кроплямі празрыстага дажджу. На далонь-падушку! І да ранку Казку за павекамі гляджу! Прытупілася ўсведамленне – Дождж ва […]...

Стаю і з пачуццём неўтаймаваным Стаю і з пачуццём неўтаймаваным Гляджу на след блакітны за кармой, Як быццам я плыву не акіянам, А Бесяддзю – […]...

Гордае імя Мая маці ё літвінкаю, Беларускаю заве сабе але, Бо Літву ня лічаць тут сваёю, Такіх словаў няма ўжо на сяле. […]...

Першы пацалунак Першы пацалунак напоены цішынёй… Не зразумець – саладосьцю ці горыччу поўны ён, прахалодай, а можа, жарам? – не разабраць. Як […]...

Шчырыя словы Шчырыя словы Трэба казаць, Цяжка бывае нам моўчкі трываць. Лічыш, дарма: Сэнсу няма… Просіцца праўда на волю сама! Боль прыхаваны […]...

ГIМН ПАЎСТАНЦАЎ 1863 ГОДА Даволі стамляцца ў прыгоне, Даволі марнець у журбе! Пад сонцам свабоднай Пагоні Падымем штандары свае. Дармо мы шапталі малітвы, Дармо […]...

Першыя крокі Першыя крокі і першыя словы- Кожнаму гэта, напэўна, знаема. Першы таварыш-дружбак назаўседы Помніць, гарэза, маленства прыгоды. Першая восень і першае […]...

Давай ніяк ня будзем зваць Давай ніяк ня будзем зваць Таго, што зараз паміж намі, Пра тое цяжка мне казаць, Як вежу зруйнаваць вятрамі. Жыві, […]...

Ціха розум пакутаваў Ціха розум пакутаваў, Сумняваўся ў сне. І трывога паскуда, Пралезла ў мяне. Быццам цуда не будзе, Ды як, тады жыць? […]...

Салодкія сны Ціха, ціха коцік Спіць, Сны салодкія Ён сніць. Мур-мурлыча Аж да ранку Кошка-мама Калыханку. – Ну заснула б, Хоць на […]...

Крылы …Ламалі крылы.. Так жа будзе лепей.. Ламалі мары, быццам проста Шкло I душу рылі як дзікі ці вепры Лычом шукалі […]...

Жаданне паэта Жадае маўчання душа, А ранак – у крыку варон, У гудзе машынным шаша, Гучыць дзесьці вальс, нібы сон… Прасцяг – […]...

Вясновы дзень Вясновы дзень быў радасцю даўгі, Ды скарацеў, зрабіўшыся зімовым. Цяпер даўжэе ноч маёй тугі, Яна не падуладная замовам. Я разумею […]...

Да ўгодка Да ўгодка. Угодак першы, не вясельны, Не шлюбных, велічных званоў, Угодак першы, не да зельля, Не кліча стратам дактароў. Ён […]...

Кліч жыцця Адшумеў, адыграў шлюбны вальс Мендэльсона Кахання суквецце, пара – краса. Сэрцаў пяшчотнасць пяе ўнісонам Кветам буўным гукае вясна. Незнаёмых раней […]...

Калыханка для мамы Так бывае нечакана Часам сэрца ўскалыхне: Колькі мілых калыханак Колісь мама спела мне. Працавала мама зранку – Адпачыць прылегла ледзь. […]...

Стары млын He пытаюся, куды вядзе дарога, Калі ёсць, дык некуды вядзе… Пэўна, да млына таго старога, Што даўно не меле, а […]...

Хмяльны эдэм Быу вечар цемны, нейкі дым. Паверыу у бога я тады. Валокся у дошку пьяны, А тут Пятрусь у дугу з […]...