Верш Радзіннае

Прывезлі сёння ў госці да мяне
Майго нашчадка – праўнука-гарэзу.
Частуемся з ім салам на ражне
Пад дыспут па касмічнаму прагрэсу.
Хоць сельскі быт яму не ўпершыню,
Усеўшыся на дзедава калена,
Дзівуецца, як полымя агню
Аблізвае альховае палена.
Мы ісціну сялянскай даўніны
Зноў спасцігаем са сваім унукам:
Няма смачней за мякіш аржаны,
Калі пад скваркай ды з гарачым тукам.
З такіх сустрэч абодвум нам карысць.
Хай за акном мяце калючым снегам,
Мне ў радасць нешта з ім абгаварыць
Ці й памаўчаць з разумным чалавекам,
У спрэчках аргумент такі-сякі
Абмеркаваць “на роўных”, як мужчыны,
Адчуць, што мы не проста мужыкі,
Мы – годныя сыны сваёй Айчыны.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Ластаўкі над акном Радасць у сэрцы зноў Ластаўкаю шчабеча. Ластаўкі над акном Помніцца будуць вечна. Ластаўкі над акном. Мы ім радня таксама, Бо […]...

БЕЛЫ КАРАГОД Пабач, якая сёння завіруха за акном! Мяце і сыпле, як ніколі ў гэтым годзе. Зачаравала вёску зноў цудоўным сном і […]...

Студзень завірушны Белым снегам, чыстым пухам Прымяце садок стары. Мароз з цеткай завiрухай За ноч абыйдуць двары. Вокны зробяцца сляпымi: Траў дзiвосных, […]...

Зіма. Завеі. Халады Зіма. Завеі. Халады. Камін патрэсквае паленнем. А за акном цвітуць сады дзівосным морам белапенным. Святло струменіцца з-за штор, кладзецца ўсмешкаю […]...

Малінавы вечар Малінавы вечар крылом дакрануўся, Да думак маіх і ў ноч паляцеў. Спужалася раптам, каб ты не прачнуўся, Калі за акном […]...

Ган-но! Ган-но! – Блукае няўцешнае рэха. – Ган-но! – Гукаюць, шукаюць вятры. Снегам занесены сонныя стрэхі, Моракам скутыя дрэмлюць двары. Снегам […]...

Так снегу мала ў лесе Так снегу мала ў лесе, Хоць за акном зіма. Ды ўжо са мной Алеся Каторы год няма. Не заракоча басам […]...

Дзяцінства Мне здаецца, што гэты свет штучны, Што шчырасць мая дзесьці знікла, Раставраюцца словы бязгучна, І радасць галавою панікла. Ужо рэдка […]...

Падаюць сняжынкi (Урывак з паэмы “Дзесяты падмурак”) Падаюць сняжынкi – дыяменты – росы, Падаюць бялюткi за маiм акном… Расчасалi вiшнi шоýкавыя косы I ýранiлi долу снегавы вянок. […]...

Балада снегу Падае снег на сэрца, He баючыся растаць, Бо сэрца на песню бярэцца – На цэлы свет спяваць. Куды ж ты, […]...

ДЗЕ МОЙ КРАЙ На зямлі, дзе гонкія яліны Дастаюць да небе галавой, Думаць я ніколі не пакіну Пра свой край – блакітную Айчыну,- […]...

Вундэркінды Нашы дзеці – вундэркінды! Мы такіх не мелі ведаў, Мы на рэчцы білі лынды, Не спасцігшы Архімеда. А яны – […]...

Калі памірае каханне Калі памірае каханне – маўчаць тэлефоны горна, нібыта чорныя птушкі, што застудзілі горла. Калі памірае каханне – прыходзіць бяссонніц змора. […]...

У зорным гамаку У зорным гамаку… **************************** У кішэнях свішча вецер – Хай сваволіць, так і быць. Адзінота дом мой меціць… З ёй […]...

Краіна мая Краіна мая, радасць мая, Песня мая маладая! Па нівах тваіх, па тваіх гаях Сынава сэрца рыдае. Ты часта прыходзіш ка […]...

ЗIМОВЫ СОН Вечар зiмнi дагарае, За акном прачнулiсь зоркi. У пячы агонь махае Рудой лапкаю вавёркi. Сон iскрыстым церушыцца, Спяць малыя i […]...

Маладосць Калі ж ўцяку адной шчыраю ноччу, Не шукай мяне; я жадаю прапасць без вясцей! Час ірве маладосць маю ў клочча. […]...

Незямная істота Ён Незямная істота Ён. Ён жыве пад дзвярыма раю. Я жыву на зямлі здавён, Ды і гэты куток губляю. На шляху […]...

Захапляцца замежнай папсой Захапляцца замежнай папсой Нам з табою, мой дружа, не трэба. Ёсць у нас свой крынічны напой, Бохан ёсць нарачанскага хлеба. […]...

Скруха Гасне надзея кволая. Хоць напрагаю зрок, Свечкі дрыготкае полымя Не прабівае змрок. Усё пражытое прыгадана, Зблытана ява са сном. Холадам […]...

Быць Чалавекам Ранак, як рамонкавы пялёстак, Забялеў пад сонца капяжом. Першародным быць цяпер няпроста- Чыстым ветрам, снегам ці дажджом. Ды няўпрост застацца […]...

Неба снегам зямлю кранае Неба снегам зямлю кранае Дзе мiж iмi мяжа – не пайму Ў якi бок мне iсцi – не знаю Свае […]...

Асенняя непагадзь Гарызонт сасоннікам расчэсвае Ветрам раскудлачаныя хмары, Залівае лістапад яшчэ свае Ўчора палымнелыя пажары. За акном ні проблеску, ні просіні, І […]...

Не пазірай на захад сонца з жалем Не пазірай на захад сонца з жалем. Вер: наша радасць нес не абміне. Надыдзе ноч – сваё святло запалім: лучынку, […]...

Сустрэча з непазбежнасцю Нібы ў дзіўнай страшнай мары, смерць блукае па абшары. Куляй дзесь, а дзесь ракетай вырывае жыцці з свету. Пол, узрост, […]...

Калыханка для Сына Спі Сынок заплюшчы вочкі За акном пануе Ночка Спі наш Родны люлі-люлі Побач Тата і Матуля Спі Пяшчотаю сагрэты Пад […]...

Мiнорнае пачуццё Залатым халодным лiсцем, Можа хто не заўважае… Мяце восень, душы чысцiць, На вятрах жалобна грае. Вырай цягнецца да лесу I […]...

Палявая кухня ПАЛЯВАЯ КУХНЯ – Глядзіце, братцы, мчыцца! – Як птушка-тройка быццам! – Байцы ўстаюць стамлёныя з зямлі. – Хутчэй жа, радасць […]...

Дай, Божа, шчасця Дай, Божа, шчасця тым найперш, Каму для шчасця мала трэба; Хай баразна ці нечы верш Спаўна аплочваюцца хлебам, Глытком салодкага […]...

Старасць – не радасць Старасць – не радасць… ****************************************** Што чалавеку старэнькаму трэба? Позірк ласкавы, лустачка хлеба. Лепей, каб мякіш, а не скарынка. Пагаварыць […]...

Смуткую Смуткую па жыцці. Жыццю спяваю. На адыходзе песню мне зайграй. Калі на ўсходзе сонца засынае, Мяне за гэта ранкам выбачай. […]...

Не шукай Не шукай ты мяне Каля жытніх палёў, Не шукай, Калі к сэрцу майму Ты дарог не знайшоў, Не шукай… Не […]...

Прыходзіш з нагоды ці з суму Прыходзіш з нагоды ці з суму, З віны, а ці з лютай зімы? О, колькі няўдзячнага шуму Трымаюць трывожна дамы! […]...

Пад адзін грэбень Цяпер ужо такіх выпадкаў мала. Успомніўшы дзявочыя гады, Жанчына ў полі раптам заспявала Ад жалю ці ад нейкае бяды. Узвілася […]...

Перакройванне шыняля – Нешта вы, маці, сыноўскі Шынель гэты доўга хавалі. Зараз прыкіну, Што можна пашыць з яго Вашаму ўнуку. Вось толькі […]...

Пачуцьці на губах Пачуцьці застываюць на губах Такіх імклівых і прыгожых А думкі ўсе сядзяць ў мурах і іх разбэсьціць мы ня зможам. […]...

За акном – снегавеяў дыханне За акном – снегавеяў дыханне. За акном – маразы і вятры. Снегіры ў косы вішань світаннем Заплятаюць істужку зары. Каля […]...

Маладосць была, ці прыснілася? Маладосць была, ці прыснілася? Глядзіць бабуля на закаханых, Такіх прывабных, модна прыбраных. І бачыць сябе ў іх, ранейшую, Красуню вясковую […]...

Восеньскі санет Ізноў апалая лістота пахне смерццю… Яе паліць, ці проста – на кампост. А вецер не дае яе падмесці, З-пад веніку […]...

Лепей абдымкаў такіх не бачыць Лепей ніколі, нідзе Абдымкаў такіх не бачыць, Калі вырываюць дзіця З матчыных рук гарачых; Калі адрываюць яе Ад цела забітага […]...