Верш Крытычны ўзрост
Адолеў свой крытычны ўзрост,
Бо зноў планіда спагадала.
Пашый кашулю навырост
Яшчэ адну, як колісь, мама!
Дыхну духмяным паркалём,
Маленства узгадаю слёзна.
Адплыў чаканы мой паром,
Крычаць паромшчыку ўжо позна.
І я пакрочу напрасткі
Цераз астатнія парогі,
А ўслед жыцця майго лісткі
На пыльныя ўпадуць дарогі.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Неруш Рыгору Барадуліну Расчаруюся ад шашы, І у лес напрасткі пакрочу. Адшукаюць адразу вочы Некранутыя спарышы. Неабдымнае — не абняць, Не […]...
- Напрасткі да неба Напрасткі да неба, Дзе лістота коўдрай Атуляе восень Залатой пяшчотнай. Напрасткі да зорак, Талераў зіхоткіх Для душы сасмяглай У лесе […]...
- Ачмурэлыя АЧМУРЭЛЫЯ Тэма для плаката Раўнінай шэраю, пустой, дзе пыл, дзе травы паўсухія, яны, як Брэйгеля сляпыя, брыдуць нястройнай чарадой і […]...
- Ты – хваля майго жыцця Ты – хваля майго жыцця, Ты – дождж майго сэрца старога, Сляпая мая душа І частка цела храмога. Ты – […]...
- Жыцця майго і смерці пераправы Жыцця майго і смерці пераправы, і Сталінград дагэтуль сняцца мне… Зваліўся я, падкошаны жалезам, абняў рукамі родную зямлю. Яна прапахла […]...
- Ты прыйшоў на захад сэрца Я на ўсход тваёй дарогі. У тваіх далонях – вецер, У маіх – палын-трывога. А на захад – мілавіца, А […]...
- Зайдрасць Нас з табой жанілі колькі раз суседкі, Седзячы на лаўцы, языкамі, ўлетку. На часцінкі сэрцы разбіралі ўпотай Ды ўслед глядзелі […]...
- Ужо і зіма – убок Ужо і зіма – убок, He згледзіш – май ля парогу: Разматваецца патроху Жыцця майго клубок. На хустцы нябёс паяснелых […]...
- Вазьмі білет Святочны дзень сакавіка Прабіўся першаю пралескай, І пацягнулася рука, Каб скінуць маме SMS-ку. А лепш было б узяць білет Туды, […]...
- Нервы Позна! Выйшлі з-пад кантролю. У стыхію сваю ўвайшлі, увайшлі ў сваю ролю, сябе, сілу сваю знайшлі. Позна! Разышліся нервы. Пачынаюць […]...
- Зоркі Пыльныя жоўтыя зоркі без клопату і любові лашчаць святлом травінкі на змрочным бязмежным полі. Адлегласці і прасторы… Cузор’яў далёкіх агні. […]...
- Жыццёвая паласа Жыццёвая паласа У адчаі не сышоў З фінішу жыццёвага І ў няпрошаных гадоў Долю адваёўваў. Мроі не адолеў лёс Грознымі […]...
- Якія песні ні спявай Якія песні ні спявай, Якому Богу ні маліся, – Калі ўжо сказана: “Бывай!”, – Вярнуць былое не імкніся. І як […]...
- Апошнія думкі дрэва Ціха цэлячыся ва ўпор, На мяне замахнуўся тапор. Ах, як бліснула вастрыё! I затахкала сэрца маё Ад шчымлівага пачуцця: Чым […]...
- У тлумачэннях сэнс схаваны У тлумачэннях сэнс схаваны, а словы могуць і забіць. У пошуках сваёй нірваны мы можам толькі ў небе быць. Мелодыі […]...
- НА КРЫЛАХ КАХАННЯ На зямлю асыпаўся Ўвесь колер садоў. Ён прышоў, гэты час, І цябе я знайшоў. Нашы вочы без слоў Запыталі тады: […]...
- У клясе Шумна у клясе, шумна i нудна, Сьцены шырокiя душаць мяне. Словы вучыцеля цiха, марудна Льлюцца, iх слухаць ня хочацца мне. […]...
- Анёл жыцця майго Анёл жыцця майго, Мая пясчотная лілея, Адаграваеш сэрца ты маё, Дрыжачым позіркам ірдзея… Размахі вольных валасоў Па ветру крыламі шапочуць, […]...
- …не веру, як ты не прасі Не веру, як ты не прасі, Мне ўжо свайго хапіла болю. І ў сэрцы зноў яго насіць Я не хачу, […]...
- Хай нехта круціць пальчыкам ля скроні Хай нехта круціць пальчыкам ля скроні, А нехта – усміхаецца мне ўслед, Але ж, пакуль пісаць не забароняць, Я буду […]...
- У старонцы роднай я не зломкам У старонцы роднай я не зломкам Гады зыйшоўшыя пражыў, Дзе маладзік аб долі бомкаў, А лес ёй казку зваражыў. Дзе […]...
- Закаханыя над горадам (паводле Шагала) Нібы лісткі з калінкі голае, Зноў закаханыя над горадам. Ляцяць высока над зямлёй, Над роспаччу і мітуснёй, Над […]...
- А я ваш СС, і СД, і Гестапа На дэсерт каб зноў не зьелі – Пачытай Макіявелі. Пачынай, бо мэта апраўдвае сродкі, Культурнаму гетту – дзьве водкі. А […]...
- У шэрай сповяці туманаў У шэрай сповяці туманаў, у белым змроку, павідні прайшоў жыцця майго заранак, наперадзе – нялічаныя дні. Хай не заўжды ўдача […]...
- Апошнія гусі Гусі апошнія стомленым клінам Неба ўзаралі, самотна крычаць… Мне, як заўжды, у такую хвіліну Хочацца разам з табой памаўчаць. Хочацца […]...
- СЛЁЗЫ Дрэва чула дрыжыць ад дыхання паўночнай зімы. Ліст сумуе на ім: ён застаўся навечна адзіны. Кроплі плачу з нябёс… Паглядзі, […]...
- Верабей прымае душ На двары – люстэркі луж: Дождж сляды пакінуў. Душ прымае верабей, Сеўшы на каліну. Крыльцамі трапеча ён I лісткі кранае. […]...
- У абарону беларусаў Мне надакучыў сцёб…над беларусам… І надакучыў так таму, што куча ўсяго таго лайна, што валіцца мо з сонму дзірак нам […]...
- Як паклічуць – пайду! Як паклічуць – пайду! Пазавуць – абзавусь! З балацянак руду Грызьць пачну – меч скую! Так было – гэтак будзе, […]...
- Спарахнелі жаданні і мары Спарахнелі жаданні і мары, Ўжо не вабяць пяшчотаю дні. Неўпрыкмет мы чарсцвейшымі сталі Да кахання, дабра, чысціні… Пакрысе забывацца на […]...
- Мой крыж Ніколі картаю нябітай Не звабяць Лондан і Парыж. Мне дома ўладнаю планідай Наканавана несці крыж. Ішоў заўсёды напрасткі, Ва ўсякі […]...
- НЕ ПРАЕХАЦЬ, НЕ ПРАЙСЦі Прыпыні на дзень, зіма, Не хавай у кішэню сцежкі. Добра ведаеш сама- Многа снегу на ўзлесках. Не праехаць, не прайсці, […]...
- Я не паэт Я не паэт. Я толькі мару Аб гэтым кожны новы час. З лістком і ручкаю наперад Уноч сяджу каторы час […]...
- За акном снегапад, абыякавы вецер За акном снегапад, абыякавы вецер. Шосты паверх ды звычайны пад’езд. Кухня, кватэра, дым цыгарэты, Ноч, снегапад ды святла ўжо нет. […]...
- Рабінавы гай Восень, жоўтым крылом не махай, Не ўзляцець табе ўслед за зязюлямі. Я прыйшоў у рабінавы гай. Гай мой ціхі, Як […]...
- Мая маленеькая жанчына Мая маленеькая жанчына мая каханая дачуа мая танюткая галінка ты прыгажэеш на вачах Як кветка што была у бутоне аднойчы […]...
- СПАЛЕНЫ МОСТ Напэўна нiколi цяпер не сустрэну Тое каханне, што гэтак чакаў. У гэтым павiнны жыцця перамены I плынь несуразных аднолькавых спраў. […]...
- Маўчанне бывае рознае Маўчанне бывае рознае. Адны маўчаць таму, што вельмі асцярожныя, – баяцца розных табу. Маўчанне бывае рознае. Маўчаць занадта цвярозыя. Скептыкі […]...
- Хачу ўспомніць імя Безымяннаму салдату прысвячаю Я даўно тут забіты ляжу, У пакутах душа мая. Я не дыхаю і не гляджу. Хачу ўспомніць […]...
- Усё ў жыцці заканамерна Усё ў жыцці заканамерна: зіма і лета. Дзень і ноч. І я не маю больш намеру ісці не прама, не […]...