Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Менск і МІнск

Ён будзе жыць, покуль жывыя храмы,
Усё часьцей там чутны сьценаў трэск,
На фатаздымках бачны твае брамы,
Забыты ўсімі старадаўні Менск.

Ты горад прывід, вязень ты адвечны,
Зьнікае твой апошні абеліск.
І на касьцях пабудаваны брат стрыечны,
Бэтонны, чысты, новы горад Мінск.

Прыгожы горад, дзе няма натхненьня,
На кожным кроку сьвеціць казіно,
І людзі ёсьць, але няма сумленьня,
Замест пачуцьцяў льецца тут віно.

Зьнікае Менск, зьнікаюць зь ім і мары,
Аб нечым лепшым, велічным, сваім,
Над Мінскам зноў разгоняць хмары,
Што будзе дзецям, лепей памаўчым..

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Менск і МІнск - Мікіта Прыходзька