Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Час імкліва бяжыць

Час імкліва бяжыць скрозь аблокі,
Не спыняючы хваляў жыцьця.
Усьміхаецца лёс шэравокі:
Памятай таямніцы быцьця.

Не забудзь, браце, матчынай мовы,
Край ад ворагаў свой барані.
Без цябе – і ён без аховы,
Яго покліч у сэрцы тваім.

Не забудзь аб каханьні адданым,
Не зважай на агіды і страх.
Сьцеражыся кайданаў ды здрады,
Захавай бляск жыцьця на вачах.

Час няспынна ідзе скрозь аблокі,
Праплываюць стагоддзі, гады.
Не згубі, калі ласка, дарогі,
Бо жыцьцё, сапраўды, час сьвяты.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Час імкліва бяжыць - Мікіта Прыходзька