Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Суніцы

Неба шарэе на золку,
Толькі патрэбна у’ставаць,
Каб дзень прыходячы толкам
Вырабіць і спрацаваць.
Сёння ідзём у суніцы!
Сонца у’ ялінах гуляе.
Там, дзе блішчэлі грамніцы,
Неба блакітам міргае.
И’ду басанож па расе,
Што ціха у’ мох адлятае,
З ельніка вецер трассе
Каплі начныя, збівае.
Вось Яна, чырвань-паляна,
Што у’ снах я доу’га шукау’!
Смакам сунічным я п’яны,
Год цэлы десьці блукау’.
На даланю пакладу
Ягад маленькую жменьку,
Водар Дзяцінства знайду,
Успомню Яго памаленьку…
Толькі апомніу’ся раптам.
Гэта ж кувае зязюля!
Ціха у’ ельніку, там,
Зау’тра маё накукуе.
Дзённыя чутны грымоты…
У думках напоу’ні’уся збан,
Выцер з ілба каплі поту…
Сёння Сунічны я Пан!

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Суніцы - Мікалай Карташэвіч