Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Прывыкаю, к табе прывыкаю

Прывыкаю, к табе прывыкаю.
Прыкіпаю праз з’едлівы боль.
На пакуты сябе абракаю.
З галавой у зямную юдоль.

Замірае, з табой замірае,
Запавольвае сэрца свой рытм.
Гонар спіць. Не! Ушчэнт памірае!
Ды няхай жа ён гарам гарыць!

Хай яго не астанецца й чуткі!
Ці ж патрэбен ён?.. Хай лепей боль!
Хай згару праз хвіліну, ці суткі!
Лепей так!
Толькі б поруч з табой!

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Прывыкаю, к табе прывыкаю - Марыя Кобец