Верш Шлях вайны
Вайна сорак першага года…
Яна нечакана прыйшла.
Кіпела ў сэрцах нязгода,
Стагнала ад болю зямля.
Па вёсках фашысты блукалі,
Стралялі ў мясцовых людзей.
У хатах вар’яты шукалі
Маленькіх нявінных дзяцей.
Вайна года сорак другога…
Загінула сотні салдат.
Усіх б’юць: старога, малога-
Такі ён, Адольфаў загад.
Бязлітасны год сорак трэці:
Палессе гарэла ў агні,
Фашысты імкнуліся сцерці
Жывое ўсё з твару зямлі.
А ў сорак чацвёртым – збаўленне
Для роднай старонкі маёй.
І вера, надзея, імкненне
Да міру над нашай зямлёй.
Нарэшце настаў сорак пяты –
І полымя вечна гарыць.
У варце заўсёды салдаты,
Каб мы маглі жыць і тварыць.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Была вайна Была вайна… Была вайна… Зямля гарэла, Гарэлі вёскі, гарады. Была бяда, Яна хацела, Жывое знішчыць на зямлі. Была вайна… Зямля […]...
- Выпадкі вайны (працяг) Вайна наогул не ад Бога Вайна-страшэнная бяда Вайна ў нікуды дарога Вайна як мёртвая вада Вайна – пагібель і раненні […]...
- Выпадкі вайны (частка 3) Вайна кацілася на захад Дні вызваляли Беларусь Як снег вясной зыходзіць з даха Так цемру гониць сонца – Русь Герояў […]...
- Збудаваная вера Будаўніцтва – нялёгкая праца, Асабліва эмоцый, душы. Узнікае імкненне здавацца І сядзець нерухома ў цішы. На шматочкі парваная вера, У […]...
- Мне кажуць Мне кажуць на зямлі ўжо мір І ўсе сябры. Мана! Вакол забойствы, крадзяжы… Вайна, вайна, вайна. Вайну вядзе сусед з […]...
- Ветэраны вайны Хоць нашу ласку і пашану Ім аддаём усю спаўна, Ўсё меней, меней ветэранаў, Нанова крываточаць раны – Да іх вяртаецца […]...
- Калі ў свеце ідзе вайна Калі ў свеце ідзе вайна, Вынішчае зямлю і неба, Спапяляе ўсё яна Сваім подыхам азвярэлым. Хіба хто з нас вайны […]...
- Званы памяці Каля дзядулевае хаты Ёсць агароджаны бугор. На ім, бы вартавы зацяты, Нясе свой зорачка дазор. Гамоніць з ветрам бор сасновы, […]...
- Горкая гордасць Каралеўскімі замкамі Ганарацца, Саборамі. Мы – зямлёй партызанскаю, Перамогай над ворагам. Нехта хваліцца рознымі Трыумфальнымі аркамі. Мы – аршанскімі соснамі, […]...
- БАЛАДА ВІНЦЭСЯ КАРАТЫНСКАГА (15.06.1831–7.02.1891) Ноч над роднай старонкай царуе, І ты ў чорнай святліцы нікога І ні прымеш і не пачастуеш, Бо ў […]...
- Пасля вайны Я на кіно ў бацькоў дазволу клянчу. Пасу гусей ў разлётнай чарадзе. Мой залаты, мой рэзкі свет дзіцячы: Мятлушкі сон […]...
- Наш шлях Журботныя прагалы, дзе ні гляну, I ў сёлах, і ў лясах. Гарэлы клён схіліўся да паркану, Сам чорны, як манах. […]...
- Выпадак Вайны Выпадак ваенны быў Тату з сынам ён злучыў А патом іх разлучыў Выпадак ваенны быў Была айчынная вайна І прадзед […]...
- ЗАБЫТЫ ШЛЯХ ДА СТАРЫХ ХАТ Узгоркі ўздымуць на далонях Забыты шлях да старых хат. Худы калодзеж будзе вельмі рад і журавель праснецца ў тонях. З […]...
- Маёй старонцы У старонкі пяшчотай маёй- Белы тварык і гонар дзявочы. На галоўцы яе залатой- Канюшынавы сціплы вяночак. У хадзе яе – […]...
- БАЛАДА ФЛАРЫЯНА ЖДАНОВІЧА (28.10.1884-22.10.1937) Выходзіш на сцэну, як на эшафот, І роднае слова, як зерне ў раллю, Ты сееш у сэрцы, каб заўтра […]...
- Беларускі Шлях Расены, Ліцьвіны, цяпер – Беларусы. Гэта мы – старажытны славянскі народ- Да сонца нясём залатыя абрусы Святла нашых душ, Каб […]...
- Не трэба вайны Мы дзеці вялікай і мужнай зямлі, Мы з думай аб міры і шчасці ўзраслі, Мы хочам зямлю даглядаць, засяваць, Мы […]...
- Пачынаецца Вайна пачынаецца з крокаў салдата, што ў вёску прыйшоў… Ужо хаты маёй аднавокай алее ў агні яе кроў. Калі мы […]...
- Аблога Агні гараць на вежах. Вораг блізка. Бывай, мой дружа! Нам не адстаяць Ні дом, дзе мы гайдаліся ў калысках, Ні […]...
- Ведай свой шлях Мае свой погляд чалавек любы, На дождж за акном, на хвалі вады, На сябра ўчынак, на мамчыну пяшчоту, На сонца […]...
- Можа, i мяне вайна дагонiць Можа, i мяне вайна дагонiць, Адарве навек ад спраў-турбот: Нешта ўсё часцей пачаў у скронi Азывацца сорак трэцi год. Можа, […]...
- Мне смутак душу болей не раздзёр Мне смутак душу Болей не раздзёр, I сэрца не адчула спачування, Калi вялi, як быццам на касцёр, К табе маё […]...
- Я сорак гадоў не то жыў, не то спаў Я сорак гадоў не то жыў, не то спаў, Я сорак гадоў – пад гіпнозам, Я сорак гадоў да сябе […]...
- Якога колеру вайна? Якога колеру вайна? Хто гэта ведае, скажыце, Калі задоўга да жніва Самлелі каласы у жыце. Якога колеру вайна? Калі не […]...
- Помнік Магiлы без крыжоў, акопы, Ланцуг траншэй уздоўж лясоў, Не ўсе, прайшоўшы паў-Еўропы, Вярнулiсь цэлымi дамоў. Спяць невядомыя салдаты, Дана найбольшая […]...
- ПАДРУЧНІК ГІСТОРЫІ Анатолю Грыцкевічу. Раскажы мне, цудоўная кніга, пра вытокі маёй Беларусі, хай гаворка струменіццв ціха – я на шчырасць яе спадзяюся. […]...
- Рэйкавая вайна Тысячы дотаў нямецкіх, А ў іх не злічыць вартавых. Чыгуначны шлях ляжыць, Як струна. Загад Панамарэнкі, Загад партызанам, з Масквы, […]...
- Рагнеда Рагнеда Ты праўда маёй краіны, Якую тапталі і гвалцілі Над смерццю паўстала жанчына А гонар уласны не страціла І з […]...
- Традыцыі каханьня і вайны Традыцыі каханьня і вайны Спрадвеку слаўныя надзейным гартам – Зямлі распнутай верны сын, Застрэміў памяць я дачкою акупанта. Каранаваныя арлы […]...
- Бяда Бяда… яна не папярэдзіць – як злодзей завітае ў дом: калі збіраюцца суседзі за трохкілішачным сталом. Яна маланкаю і градам […]...
- БАЛАДА ІГНАТА БУЙНІЦКАГА (22.08.1861–22.09.1917) Ад роднай вёскі ў Вільню доўгая дарога, Але дарога гэта– быццам бы да Бога, І ты па ёй ідзеш […]...
- Гартаю дні Гартаю дні – жыцьця старонкі, Не пасьпяваючы разгледзець І расчытаць, і зразумець Абзацаў, сказаў, кропак, словаў… Што скрыта там? Якою […]...
- Яшчэ пацешыць вока журавель Яшчэ пацешыць вока журавель, Што ля дарогі выструніўся годна. He трэба нам за трыдзевяць зямель, Вада жывая – у старонцы […]...
- Я не зайздрошчу тым, хто мае Я не зайздрошчу тым, хто мае. А тым – хто лепшае раздаў. Душы пачуццяў не стрымаеш, Як не стрымаеш росту […]...
- Вярніце мне жывое зерне Вярніце мне жывое зерне З тае гарматнай калатні. Вярніце любасць мне і вернасць, Што вывяраліся ў агні. Вярніце ўсмешкі, казкі, […]...
- Спеў маёй душы На шляху раптам прыпынюся У вясновых дзівос пару. Пра красу роднай Беларусі З-пад нябёсаў спяе жаўрук. Пеючы ў вышыні адрання, […]...
- Мой шлях Па жыцці іду я цераз два стагоддзі: У дваццатым веку я прыйшоў на свет, Зараз з дваццаць першым пражываю ў […]...
- Шлях Навобмацак іду, ўзіраючыся ў цемру. Бесперапынны шлях у вечнасць даўжынёй. Агонь жыцця задуць імкнуцца ўсё хімеры, ўсяліць у сэрца страх […]...
- Дзецi вайны Iм не спявалi маткi калыханкi, Яны не чулi казак ад дзядоў, Палохаў iх ахрыплы голас танка, Трывожыў iх журботны ёнк […]...