Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Воблік вады

Пакуль бяжыць вада,
Датуль яна жывая.
Крывяніць дол руда,
Як рана нажавая.

Хоць двойчы не ўвайсці
Ў раку адну і тую,
Ды хваляю ў трысці
Яна блакіт нітуе.

Вада ад першых дзён –
Свянцовая, святая.
Бяду і добры плён
Вір забыцця глытае.

І, як на далані,
Я варажыў на плыні:
Ці высветляцца дні
У восеньскім пахлыне?

Між віраточных траў,
Як маладзік з-за воблак,
З прадоння пазіраў
Двайнік мой –
Смутны воблік.

Будзь светлым, твар вады,
Будзь лёгкай хваля тая,
Што мрояў невады
На бераг дум вяртае.

Будзь вечнаю, вада,
Што ў снезе раставала,
З ласінага сляда
Ад смагі ратавала.

Няхай не ў меліне
Цячэ ў яры нямыя
І тая, што мяне
Ў апошні шлях ябмые.

Вада, ў вякі плыві,
Няспыннасцю працята.
Ты вучышся ў крыві
Ці наша кроў –
Працяг твой?

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Воблік вады - Максім Багдановіч