Верш Безліч рэчаў няўцямных і простых
Безліч рэчаў няўцямных і простых
Прабіваецца ў мроі мае:
Боль, пакуты, узрушанасць, ростань
I – каханне маё да яе…
Смутак, роспач ды радасці ў свеце
Не заўжды разбярэш – дзе чые.
Асабістае ж – толькі ў смерці
I ў каханні маім да яе.
Хай губляю прытомнасць я ў скрусе,
Хай дзяўбе мяне лёс і цкуе –
Толькі вольнасцю не паступлюся
I каханнем маім да яе!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Дзяўчаты знікаюць у каханні Дзяўчаты знікаюць у каханні: Іграюць ужо іншую ролю. Удзячны табе дарагая, Што ты застаешся са мною. Дзяўчаты знікаюць у каханні: […]...
- За свабоду! Я кажу табе: “Прывітанне”! Справы як? – запытаў у цябе. І, здаецца, што з гэтым пытаннем Я прызнанне дарую табе… […]...
- Каханак Восені Шчодра дорыць дні кахання восень — быццам золатам вышэйшай пробы. Гэта якасць і маіх адносін да яе як боскае асобы. […]...
- Незямная істота Ён Незямная істота Ён. Ён жыве пад дзвярыма раю. Я жыву на зямлі здавён, Ды і гэты куток губляю. На шляху […]...
- Паэта аб каханні не змаўкаюць Паэта аб каханні не змаўкаюць з часоў, як свет стаіць. Яно нясе пакуты, здзекі, ды кожны мроіць, сніць і аж […]...
- Я кахаю цябе Я губляю цябе ў недарэчнасці фразаў, Я губляю цябе ў абыякавым нечым. Паміж намі каханне – як-быццам зараза: Мы кахаем […]...
- Маладым пачуццём Маладым пачуццём Свет заўжды нецвярозы, Іх – дваіх – не рассудзяць Ні людзі, Ні Бог. У каханні ёсць радасць, Пакуты […]...
- Чырвоны ходнік пасярод святлынь-пакою Чырвоны ходнік пасярод святлынь-пакою, Ступлю па ім да зменлівага шчасця. Адкуты мосенж на мае запясці, А на яе – Хрыстовае […]...
- Праз гвалт прыгнёту, скрозь вякі Праз гвалт прыгнёту, скрозь вякі Шапчу я словы, ціха ные Мне сэрца, чуеш, не балі… Зратуй пачуці мае тыя, Што […]...
- Гарэзлівасць Ты настроям маім здзіўляешся і паводзінам прэтэнцыёзным – не здзіўляйся, я ж не сур’ёзна, я ж гуляюся! Дзёрзкай шчырасці ты […]...
- Я губляю пачуццё быцця Я губляю пачуццё быцця. Трачу адчуванне цела й духа… Бездапаможная, нібы дзіця, Я уся – агонь, і боль, і скруха. […]...
- Цябе Цябе… і толькі я цябе кахаю! Ты бачыш? Стала я зусім другая. Маўчыш… не ведаеш што трэба адказаць? Тады ідзі, […]...
- Белы снег на далоні трымаю Белы снег на далоні трымаю, Растае ён у халодны ручай, Быццам родную мову губляю, У сэрцы гнеўны боль ды адчай. […]...
- Забываюся Забываюся родную мову, Нават думаю ўжо па-руску. І душа, што была шырокай, Усё больш становіцца вузкай. Забываюся родную мову І […]...
- Прымус Ты прымушаеш наўмысна мяне Забыцца на светлае сёння, Дыхаць табою нібыта ва сне, Потым спускацца ў затонне. Ты выпадкова прымусіў […]...
- Колькі кілаграмаў смерці Колькі кілаграмаў смерці на зямлі будзе вакол нас. У попел можа перацерці і жывых, і мертвых вечны толькі час. Не […]...
- Ня зломак О, Інтэрнэт! Ты мой настаўнік. З табой ня толькі марна час губляю, але і веды набіраю Спачатку зрабаваў мяне, але […]...
- ВАКХАНКА Няхай не быць мне першаю каханкай І не змятаць сталы сваёй спадніцай, Я ўсё ж хачу, як некалі вакханка, Раскрыць […]...
- Рэцэнзія на верш Сергей Махнач Не молчи Номинировано на премию Народный поэт. Понравилось. Проголосовала. Навеяло… Падобныя думкі – Адбітак маіх… Гады праляцелі… Між […]...
- Не сышліся Можа, й вы былі на тым вяселлі, Бо ж бываюць супадзенні часам: Полька ўсіх кружыла ў каруселі, Аж ляцелі іскры […]...
- Не вароціш Не вароціш ніколі, ніколі, тых сыноў, што забрала вайна. Ні Артура, ні Васі, ні Колі, іх няма, больш няма. Іх […]...
- Ты ізноў стаў маім кашмарам Ты ізноў стаў маім кашмарам І цяпер ты прыходзіш не ў сне, І прыносіш канец маім марам І таму, што […]...
- Сонечны верш Імкліва сонечная раніца Зямлю ў абдымкі прыняла… Ты да мяне плывеш абранніцай Святога боскага святла. Плывеш праз золата кляновае, Праз […]...
- Чужая любая ЧУЖАЯ ЛЮБАЯ Вас не магчыма не кахаць, У надзеях верыць спадзявацца. Вас немагчыма не кахаць, Ды як магло такое стацца? […]...
- Я на адну цябе малюся Я на адну цябе малюся, Хоць бачу ўсё цябе радзей. Таму і б’ецца сэрца ў скрусе, Што не збылося шмат […]...
- Прысвечана L А на небе лагодныя зоркі Штосьці шэпчуць маркотнай луне. Але ж ты не шкадуеш мяне – Толькі позірк кідаеш свой […]...
- Мару пабачыцца з Вамі Мару пабачыцца з Вамі, падысці да Вас і сказаць: “Я кахаю Вас моцна, Таццяна, пішу вершы толькі для Вас…” Мрою […]...
- Ты мяне, калі зможаш, прабач Маё сэрца так доyга баліць… Што здаецца не здолею болей… Без цябе y гэтым свеце пражыць… Каб не згінуць пад […]...
- Я – адарваны мокры ліст з галіны Я – адарваны мокры ліст з галіны, Халодны дождж мой кат і мой сябрук, Маё адзенне – туманоў хусціны, Моё […]...
- Не забыцца Думай нуднай, нядрэмнай Не азмрочвай чало. Так, жыцьцё недарэмна Нас мілосьцю звяло. I калі па свабоду У нязнанасьць пайду, То […]...
- Енк Лазара Ты ўваскрэсіў мяне чаму, Ты ўваскрэсіў мяне навошта, Бы адвёрткаю па бяльму Ўшрубаваў назаўсёды ў вочы? Я аднойчы калісь памер, […]...
- Ваўкалачая песьня Ваўкалачая песьня. Калі заблукаюсь па гэтаму сьвету І воўчае мяса на мне парасьце, Пачуеце Вы ваўкалачую песьню, Якую ні чулі […]...
- Санет кахання Чаго саромецца, – ты у маім санеце, Як у аазісе закінутым, адна, Надзейна ахаваная штодня Ад цынікаў, якіх нямала ў […]...
- Пасляваеннае У прысадах рабіны алелі, Заглядзеўшыся ў люстра шасе. Уцалелі яны, уцалелі, Уцалелі, хаця і не ўсе. Самы раз ім сысціся […]...
- Ля высокіх векавых прысад Ля высокіх векавых прысад Мы з табой на лавачку прыселі. Весялуе ў небе зарапад І сярпочак гушкае арэлі. На твае […]...
- Помні аб смерці, мой дружа Помні аб смерці, мой дружа, -Не забывай аб жыцці… Бо трэба быць дужым, Каб не ўтануць ў забыцці. Не думай […]...
- Што багацейшая душою Што багацейшая душою Была з усіх зямных нявест Не ведала, пакуль са мною Як з самай віднаю з прынцэс Загаварыў […]...
- Ямỳ Цеплым подыхам, Ціхай ласкаю Ты кранай мяне. Будзь мне казкаю. Добрай, сонечнай. Незлічонаю. Будзь маім цяплом. Цемрай чорнаю. Барані мяне, […]...
- ЯРКАГРОНКАЯ Ах, рабіначка яркагронкая, Шчаслівейшая за мяне… Пра цябе тая песня звонкая Не ў адным пабывала акне. Хоць на тым, на […]...
- РЭАЛЬНАСЦЬ Вось і ўсё – завяршылася казка, Пачаліся рэаліі з’яў, Я на твар нацягну тую маску, Каб ніхто больш мяне не […]...