Верш Дыхае ноч

Ещё вершы:

1. Дзедава субота Ціха пад вокнамі дыхае вечар. Ноч атуляе стамлёныя плечы. Зорных нябёсаў таемнае веча Душы Дзядоў выпраўляе на стрэчу… На далані […]...
2. У час бяссоння Ну што напішу я сягоння На гэтым маўклівым лісце?.. …Паціху ўсплывала Пагоня, Імчалі імклівыя коні У чорнай начной глухаце. Імчалі […]...
3. Над Белай Руссю Над Белай Руссю – белы бусел Над Белай Руссю – Белы бусел З даверам выпрастаў крыло. А гэта значыць, Белай […]...
4. Каля твайго парога Вясёлка над Белай Руссю – гэта мая мара, ляцяць пад вясёлку гусі, нібы пад вянец, па парах. Туманы над Белай […]...
5. Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...
6. Мроі белых туманоў На зары ліловым вадаспадам Пралілося неба на траву. І рака замроілася садам, Уздыхнуўшы ціха на плыву. Ці то белым полымем […]...
7. БАЛАДА УЛАДЗІМІРА КАРАТКЕВІЧА (26.11.1930-25.07.1984) Ён паехаў на Прыпяць памерці. Там у чоўне, як ліст у канверце, Што напісаны Богам для Бога, Ён па […]...
8. Зімовыя кветкі Над зямлёю зімовы вечар, Нібы птушкі вялізны цень, І я крочу падняўшы плечы, Вельмі стомленая за дзень. Не чакае ніхто […]...
9. Аблокі памяці Аблокі памяці Аблокі маёй памяці Плывуць удалячынь, Пакружацца і зноў Лятуць у вырай. Але мне і сумаваць цяпер Зусім няма […]...
10. Крыльле Аблятае крыльле маё крохкае – сыпле зь яго пер’е, быццам сьнег… Неба! О, якое-ж ты нялёгкае! Быццам самы ясны пан […]...
11. Шмат спазнала жыццёвых дарог Шмат спазнала жыццёвых дарог, І наперадзе іх шчэ багата. Толькі кліча бацькоўскі парог, Кліча сэрца бацькоўская хата. Клічуць памяць лугі […]...
12. Наша спадчына “Наша спадчына” Край бярозавага соку Белакрылы край буслоў Толькі глянеш адным вокам Зразумееш і бяз слоў Васільковы край азерны Рэчкі, […]...
13. Свой водар вясновы ўжо выпіла лета Свой водар вясновы ўжо выпіла лета. Восень журбою лягла на бары. Вятрамі халоднымі сумна апеты, Лес адзінокі смугою гарыць. Дымяцца […]...
14. У гасьцях ня быў – то й не зразумееш У гасьцях ня быў – то й не зразумееш. і сэрцам не адчуеш гэты кліч. Сьвятло радзімы позірк твой сагрэе, […]...
15. Водар сьнежаньскай адзіноты Водар сьнежаньскай адзіноты. Гэты верш – і нічога апроч, Толькі ветру бязгучны дотык. Востры месяц сьвяткуе ноч, Ды на золку […]...
16. Аблокі над Крыўёй Аблокі, як анёлы, мой край аберагаюць, З вышынь крыштальнай спёкай Бог-Сонца ім спрыяе… Аблокі, нібы дзеткі, люляюцца ў бяздонні І […]...
17. Шукаю Шукаю сябе, гукаю, блукаю, А вецер асенні аблокі хістае, Чакаю сябе пад кленам высокім, Я тут, а душой – даганяю […]...
18. Мне падалося Мне падалося быццам мы радныя, Як ня былі, напэўна, мы ніколі. Тваіх вачэй заранкі маладыя Над маім дахам коўзаюць паволі. […]...
19. Вясна з маёй памяці выткала Памяці Ларысы Геніюш Вясна з маёй памяці выткала Успаміны былых гадоў. Нібы зараз…Зальвянка выплыла, Закружыла мінулае зноў. Ціхім пошумам дрэў […]...
20. Тыя коні не пасьвяцца ў травах мурожных Тыя коні не пасьвяцца ў травах мурожных, Не бяруць хлеб даверліва зь цёплай далоні… Я жыву, адчуваючы жылкаю кожнай, Што […]...
21. БАЛАДА ПАЎЛІНЫ МЯДЗЁЛКІ (12.09.1893–13.02.1974) “Снілася дзяўчыне…” Янка Купала Снілася дзяўчыне залатое ранне, Снілася дзяўчыне вечнае каханне. Ды нічога вечнага не было й не […]...
22. Адгалоскі даўняй зімы Ці то мроіцца, Ці то помніцца, Бы даўно калісь За ваколіцай Санны след бяжыць_ Дзве палосачкі Ад майго сяла Да […]...
23. Белая лілея …Белая лілея Ў тваёй руцэ. I ўсё наваколле, Нібы ў малацэ. Ці туман раптоўны Выплыў на палі? Ці забыўся поўню […]...
24. ТУМАННАЕ АДАЖЫА Мой любы край – цудоўны талісман – Душы спачын, прытулак і натхненне, Дзе берагі, схаваўшыся ў туман, Няспешна праплываюць па […]...
25. БАЛАДА АНАТОЛЯ СЫСА (26.10.1959-4.05.2005) І …А для паэта, як і для паяца, Віно-не вежа, у якой схавацца. Віно-агонь, і на яго ляцім, Каб […]...
26. БАЛАДА РЫГОРА СЕМАШКЕВІЧА (12.09.1945-11.06.1982) Паэты адыходзяць маладымі Не для таго, каб мы ў цыгарным дыме За пляшкаю самотнага віна Пра іх забытыя магілы […]...
27. – Ад чаго ты самотны, бусел? – Ад чаго ты самотны, бусел, у гняздзе над знямелай вёскай? – Я сумую па Белай Русі дачарнобыльскай, чыстаросай. – […]...
28. Грэх Вуснаў дзявочых гарачы давер… Тут не ўладарыць каханне. “Божа, прабач, не хацеў я, павер…” – Звычная споведзь пад ранне. Хтосьці […]...
29. Цяжка сыплецца з шэрых нябёсаў Цяжка сыплецца з шэрых нябёсаў, Быццам у іх адвалілася дно Зазлую і крычу:”Хопіць! Досыць!” Шэры снег ты ідзеш усё адно… […]...
30. Слава табе, Армія! За лясы шумлівыя, За лугі зялёныя Слава табе, Армія, Армія Чырвоная! З-пад няволі панскае Беларусь Заходнюю Вывела ты, Армія, На […]...
31. Беларусі Родны край беларускі спрадвеку, Дзе такія ты фарбы знайшоў? Люстраныя азёры і рэкі, Аксамітныя цені дуброў. Курганы, як стагі канюшыны, […]...
32. Вясновая кніга Вясна ў ядвабах, аксамітах Прыйшла на пушчы і палі, Зімы даношаную світу Зняла з набраклае зямлі. Прыйшла – і рэчка […]...
33. Малалеткі Мы ж дзеці Між дзён і начэй нібы між ног дарослых на танцплашчадцы фарбуем твары быццам пасхальныя яйкі падсоўваем ў […]...
34. Балада пра стайню Сказаў камісар: “Не патрэбен храм, вось-вось камунізм настане. Мы ў храмах наробім складоў і крам, а ў гэтым хай будзе […]...
35. Навагоднія казкі Трава рудая да зямлі прылегла, Паветра з кроплямі мяшаецца. Грукоча Новы Год без снега, Звергнуць стары лад сьпяшаецца. Раптам кропля […]...
36. Бойня Уяві сабе белыя дні: Гэты сад, кляштары, камяні – Іх сагрэй нашым сонечным сэрцам І смугою сваёй ахіні. Зацьвіце над […]...
37. Пінчанка Ідзе пінчанка ў промнях сонца, Абцасік звоніць аб шашу, А ножкі, быццам верацёнцы, Хоць ты на іх прадзі душу. А […]...
38. БАЛАДА ТАДЭВУША ЛАДЫ-ЗАБЛОЦКАГА (27.08.1811-жнівень 1847) …Не любяць вальнадумлівых цары. І, каб ты мог памерці без пары, Ты ў Грузіі паслужыш радавым. Над скаламі […]...
39. Столькі шчасця аднаму Я, спадарыня, у вочы Вашы толькі паглядзеў, І забыў, куды я крочыў. Знайце:хлопец прападзе. Я цяпер ужо, здаецца, Назаўжды згубіў […]...
40. Ткуцца сувоі нябёсаў Ткуцца сувоі нябёсаў, Жарам гараць рабіны. Рвецца душа у восень, быццам шукае спачыну. Клін жураўліны – апошні – птахамі сірацее… […]...