Верш Вясковы пенсіянер
Марнее мой сусед –
Скрозь мала цяглай справы.
Збягае пакрысе
Народ да слоў і славы.
На весніцах вісіць
Зрання ў сваім падворку,
Смыліць яму, карціць
Пачаць хоць з кім гаворку.
Змарнелы конь брыдзе.
Вязе кудысь жанчыну.
“Супоня, глянь, спаўзе!
Папраў, – крычыць, – ляйчыну!”
Падыдзе. Звяне злосць.
Пагляне, як з іконы:
“Ну, конь, які ўжо ёсць.
Хамут бы хоць ягоны…”
Каня перапражэ
З дасведчанасцю справы,
I конік той заржэ
I стане больш рухавы.
I доўга будзе ўслед
Глядзець ён той павозцы,
На той апошні след,
Што пакідае ў вёсцы.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- На кірмаш На кірмаш (байка) Дзядзька меўся на кірмаш… З-пад паветкі колы выгнаў… Воз той, Бог прабач, Пеўню на смех – кволы. […]...
- Пенсіянер Заўжды рухавы і натхнёны, Гатовы зноў ісці ў паход, Хоць ты ўжо з кніжкай пенсіённай Знаёмы, і не першы год. […]...
- Дзед і Баба Ехаў Дзедка на кірмаш, 3 ім на возе – Баба. Конік з выгляду – дарма, Ды цягнуў ён слаба: Меў […]...
- Край вясковы Роднай весцы Луцк-Мосарскі (Глыбоцкі раен, Віцебскай вобласці) Вясковы край… Не трэба на метро спяшацца, Машына пройдзе ў рэдкі час. І […]...
- Памяць пра бацьку Калі ўзгадаю бацьку я – У памяці ўзнікае поле І конь, і свежая ралля, А навакол – вясны раздолле. Умеў […]...
- Вясковы верасень …У вёсцы ціха. Імжыць-церушыць верасьнёўскі дождж. Нехта, нягледзячы на слоту, яшчэ шчыруе-капае бульбу… Куры, нарэшце, атрымалі волю – дапушчаны пасьвіцца […]...
- Вясковы накцюрн Скрыпень мяцёлкай пурпурна-ружовай Хмаркі дазвання з нябёс пазмятаў. Ветрык прыснуў, і мядзянай абновай Велічна месяц над лесам паўстаў. За даляглядам […]...
- Зазелянелі даўнія лугі Зазелянелі даўнія лугі. Конь засмяяўся смехам непадкутым. Шлях развінуўся разарваным путам. I араллёй паснедалі плугі. Рака свае пазнала берагі. Дуб […]...
- Вандроўнік Вечар ціха пачынаўся мяцеліцай, Ціха дровы трашчалі ў печы, Ну, а ён, за сваёй безнадзейнасцю, Не заўважваў з дзяцінства знаёмыя […]...
- Конь і Жаба На станцыю калгасны старшыня На Вараным імчаўся: Спазніцца на цягнік баяўся, Таму і паганяў каня, Хоць Вараны і сам стараўся […]...
- Спачуваннем справы не паправіш Спачуваннем справы не паправіш. За дваіх прыму яго адна, Толькі гукі чорна-белых клавіш Памяць рвуць мне з ночы да відна. […]...
- Яму Сполахам у вачах страх за маю душу. Госпадзі, як стрываць?! Што Табе адкажу? Споведзь-нібы ў вагонь! Побач-ягоны страх. Сэрца, сэрца […]...
- Шаўчына злосць Буланы Конь за дзень папрацаваў, Цяпер адпачываў і скуб траву увечары ля саду. А Шаўка, – не было з ёй […]...
- Кіруе злосць на свеце белым Кіруе злосць на свеце белым. Кіруе намі, як сляпымі… І ў сэрцы шчыра набалелым Ідуць дажджы слязьмі гаркімі. А нам […]...
- Конь сябруе са сланом Конь iржэ, смяецца слон. Застучыць конь капытамi, Слонiк хлопае вушамi. Заiграе слон трубою, Конь кiвае галавою. Конiк весела гарцуе, А […]...
- Кароль і каваль Кароль у пушчы бавіў дзень, Лася асочнікі загналі, Харты раз’юшана брахалі, Стагнаў знясілены алень. Тарпанаў тропілі паны – Так удаліся […]...
- Гледзячы з-пад рукі Такое з-пад ілба хіба убачыш? Такое можна ўбачыць з-пад рукі. – Кузю-кузю, майго маленства ветрык! – А некалі ж губамі […]...
- Шэрыя і Белыя Разгледзеўшы, што шэры Воўк – прахвост, Яго з правіцеляў прагналі, На гэты ж пост Ваўчугу белага абралі. Але прайшлі гады, […]...
- Усяслаў Брачыслававіч Баявога каня Чарадзея Спытала: куды сярод ночы Ён скочыць? ці ёсць мо ідэя? Табе адказаў: да світання Ідзе ў яго […]...
- Белы конь На дарозе маёй конь, белы, Падабраўся да яго я, смела. Майго дзяцінства гэты конь, успамінаў, Такім цудоўным чынам, паўстаў прычынай. […]...
- Інтэрв, ю у пастуха Інтэрв, ю у пастуха Жарт Меу пастух з ауто нязгоду Прыпыніуся ля завода А тут з камерай мужчына З мікрафонамі […]...
- Я еду зноў у мілую мне вёску Я еду зноў у мілую мне вёску Там хата ёсць – ніхто ў ёй не жыве… Да ганку йду, мінаючы […]...
- Інтэрвью у пастуха Інтэрв, ю у пастуха жарт Меу пастух з ауто нязгоду Прыпыніуся ля завода А тут з камерай мужчына З мікрафонамі […]...
- А ты сэрца мне А ты сэрца мне Тым параніла, Што другога ты Панаравіла. Мо за тое люб, З ночы, з раніцы, Што ягоны […]...
- Прэзент ПРЭЗЕНТ У жаночы дзень круты баран, Прэзэнтавау казе баян. Бо думау лобам цверда, – Каза валодае акордам. – І слых […]...
- Позняе каханне Позняе каханне Каханне між намі? для сэрца забава! Лісты перапіскі, адносін гульня? Ці то памяняе, ці нешта прыбавіць. З табою […]...
- Раве над морам, б’е віхура Раве над морам, б’е віхура, За валам вал, нібы гайня. Ды толькі б як не выла бура – Жыве па-свойму […]...
- Балада пра стайню Сказаў камісар: “Не патрэбен храм, вось-вось камунізм настане. Мы ў храмах наробім складоў і крам, а ў гэтым хай будзе […]...
- НЕ АДДАЙ МЯНЕ Не аддай мяне другому, Зберажы, Каб пасля жыццёвай стомы На мяжы Не адзін ты быў аднойчы – Хоць заплач. Скажаш […]...
- Марнее вёска Марнее вёска на вачах, Ссыхае, як галіна. Звялі балоты – лес зачах, Цяпер замест ракі ў хмызах Блукае ручаіна. Гібее […]...
- У вёсцы Бульба варылася ў печы, Шкваркі весела зквырчэлі. Усе на сьвеце справы, рэчы Ўжо каштоунасьці не мелі. Гурок са слоіка ўсплывае, […]...
- Тур Хадзіў па вёсках валацуга. Які там кемлівы Хаджа. Упартых проста кожны пусьціць хоць да парогу ў поў Дняпра. Ён так […]...
- Жоўты дом, самотны сум Жоўты дом, самотны сум Пасярод сьцяжыны Стромкі гмах Маша гальлём у яблыках-абразах. І трапляюць на страху Кроплі – іконы Плывучы […]...
- Шчасця мех Як нас Бог спарадзіў, Мехам шчасця надзяліў: Можам бачыць, можам пець, Думкаю ў сусвет ляцець. Белы свет прывітаць, Ласкаю адараваць, […]...
- Мост МОСТ З дурноты нехта ці са злосці Дзве дошкі вылупіу у мосце І прзвычаіуся народ Браць рэчку гэтую уброд А […]...
- ДОН-КІХОТ ДОН-КІХОТ У Дульсінэі бровы, што нябесныя вясёлкі, І сонцамі двумя пылаюць ярка вочы, Жанчына з радавой, касьцільскай вёскі, Кіруе спрытна […]...
- I туды гара I туды гара, I сюды гара, А паміж тымі крутымі гарамі Ўсхадзіла зара. Гэта не зара – Дзяўчына мая. Чорныя […]...
- Чорны рыцар, самага чыстага белага святла Ён па шляху сваім ідзе, Хоць дзе ягоны шлях незнае. Пячатку цяжкую нясе, Але пры гэтым свет кахае. Ён любіць […]...
- Плача каня Плача каня над былой рачулкай, Купінку не знойдзе для гнязда. Плач вісіць шчымлівы, гулкі Над зямлёю, дзе была вада. Хмызнякі […]...
- Францішак Скарына Полацк поўны саборным звонам. Душы поўніць нябесным страхам. Ад Сафійкі плывуць іконы, люд на неба глядзіць у жаху. Хтось спяшаўся […]...