Верш У Вашым голасе квітнеюць астры

Ещё вершы:

1. Квітнеюць сады Квітнеюць сады Квітнеюць сады. Позірк нельга адвесці, Так зачароўвае іх прыгажосць. Ветрык лагодны цалуе іх, песціць, Хутка асыплецца долу суквецце, […]...
2. Астры Ў маiх вачах свiтае-днее, – Дарога сцелецца радном Да роднай хаты, дзе квiтнеюць Пад восень астры пад акном. Ў акно […]...
3. Нашы вашым НАШЫ ВАШЫМ (Экспромт. Віктару Шніпу) Нашы не прыйдуць, бо нашы ўжо ёсць – Вось і выснова мая, ягамосць! Нашы адвечна […]...
4. Лукашэнку Ляксандру Грыгоравічу Лукашэнку Ляксандру Рыгоравічу. Дзяржаўны закон Самаўладцу ўславіць, Варты надзейнай згародзіць платы, Але няма гэтай улады над намі, Калі нашы душы […]...
5. Я цяпер твой Энгельберт, 1934г Аўстрыя, Судзеты, – Усё дзеля Адольфа. “Астры” б цыгарэты, Крызіс, час вэрвольфаў. Музу без аншлюсу, Змоваў, плебесцытаў? Падарунак друзу – […]...
6. НЕЯК РАНКАМ Неяк ранкам, дзе лесу крыло, Дзе арэшніку цесныя дахі, Разрываў на кавалкі святло Тонкі голас узрушанай птахі. Крылаў шэрых драпежны […]...
7. Я не помню калі Я не помню калі Зразумела, што сэрцам твая. Можа, як зацвілі танкастволыя вішань сады, Мо мяне абудзіў апантаны любоўю жаўрук, […]...
8. Ты, роднае слова Ты, роднае слова, Мне люба і міла, Ты сэрца сабою Маё паланіла. Гучыць зразумела, Так шчыра, так блізка – “Матуля”, […]...
9. Холера ясна! “Холера ясна!” – Пан зайшоў да сябра даўняга, сівога. – Ты зарабіў сабе на дом, на ўсё, што трэба таму […]...
10. А ноч прадзе, а Бай ідзе Нёс сямёра лапцей…” (З дзіцячай калыханкі) А ноч прадзе, а Бай ідзе, Вястун дзіцячай долі, І гаснуць зьнічкі на вадзе, […]...
11. Вецер кідае лісце ў вокны Вецер кідае лісце ў вокны, пад дажджом каштаны дрыжаць. Я стаміўся ад гэтай восені, я стаміўся цябе кахаць. Спадзявацца, у […]...
12. Мы часта любім тых, хто нас не варты Мы часта любім тых, хто нас не варты, Хто пазбаўляе смеласці спакой, Схіліўшы ўсё на кепікі і жарты, Абы не […]...
13. НЕЗЯМНАЯ Х. А. Прыадчыняцца дзверы, Парушыўшы цішыню. Я – у тваёй кватэры Без дазволу і без агню. Прайду ля цябе неўпрыкметкі […]...
14. Блюз Лёгкі блюз і кава… да раніцы. Расцягнуць бы хвіліны да месяца. За акном твая постаць туманіцца. На галінцы ніяк не […]...
15. На гэтай алеі На гэтай алеі Бярозы бялелі Так бела-зялёна. На гэтай алеі Мы колісь сядзелі, Быў май заімглёны. І сад батанічны, І […]...
16. Мяцеліцы Вецер стыне ў голасе звонкім, Свету белага не відно – Ткуць мяцеліцы прадзівам тонкім Белым-белае палатно. То пяюць, то закружаць […]...
17. Мімалётны анёл Прашу цябе: пакінь мяне ў спакоі!.. Вяртайся ў свой халодны шэры дом: Табе няёмка у маім спакоі, Дзе сьцены не […]...
18. Пра мастака Шчаслівы канец. Не мой – таму плачу. Не зробленай справе маленькі вянец. Я вып’ю віна за чужую удачу І буду […]...
19. Я плачу цёмнай фарбаю Я плачу цёмнай фарбаю: Пастай з тубы цякуць слёзы, І я іх размазваю. Я вар’яцею ад гэтай заразы – Свайго […]...
20. Блукаю паміж вёснамі і зімамі Блукаю паміж вёснамі і зімамі, Праз восеньскі гукаю зорапад Хвіліны, што магу назваць счаслівымі, Хвіліны, што не вернуцца назад. Шукаю […]...
21. Паэт праклёны слаў па тэлефоне Паэт праклёны слаў па тэлефоне… Які паэт? Канешне, не Гамер, Бо тэхнікі такой ні ў Парфеноне, Ні нават на Алімпе […]...
22. Несуцешна Гумар ад слова “гума”. Расцягваю вусны ў усмешцы, а ў розуме смутныя думы, а на душы несуцешна. Памерла маё каханне. […]...
23. БАЛАДА РАМУАЛЬДА ТРАЎГУТА (16.01.1826–5.08.1864) Двухгаловы арол над Айчынаю кружыць І табе зразумела чаго хоча ён. На шляху у чужынцаў крывавыя ружы Зацвітуць, і […]...
24. Пачуй Пачуй мяне, пачуй, Другую не цалуй. Ёй не кажы :кахаю. Убач мяне, убач, Ад слёз маіх заплач, Успомні, што чакаю. […]...
25. Калі на Зямлі застанемся у двух Калі на Зямлі застанемся у двух, То лёгка насустрач убачым дарогу, А сёння у спісе мільярдаў двухногіх Ў сустрэчы адно […]...
26. Лясы квiтнеюць Пралескамі лясы квітнеюць Гамоняць птушкі навакол Дождь кроплямі у небе млеець Ён хоча спешыцца на двор Вільготу хутка распаўсюдзіць Параспушчаць […]...
27. Рэчка Труба І мроіць зноўку прад вачыма; Чыгунка, лес, ускрай лагчыны, Труба, што рэчкай не назваць І водар траў, дзе сенажаць, І […]...
28. Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх, Бо жар цела твайго растапляе. Голас цёплы, ласкавы казыча мой слых, І дрыготка, як […]...
29. Неабсяжнасць брыдкай адзіноты Неабсяжнасць брыдкай адзіноты ў шуме і ў назоле мітусні. Золкасць восеньскай агіды-слоты ў квецені бушуючай вясны. Кроплю радасці зап’ю глытком […]...
30. У гэтай дзяўчыны У гэтай дзяўчыны вочы – Агеньчыкаў двух свячэнне, У цемрыве змрочнай ночы Раптоўнае азарэнне! У гэтай дзяўчыны вочы Як двух […]...
31. Балада Цячэ з рассечыны бярозавай гаркавы, нібы матчыныя слёзы, празрысты, як бруістая крыніца, сок-крывіца. Мяне даймае стынню вечаровай. …Здаецца, нехта стогне, […]...
32. Ці метад памылак і спробаў? Ці метад памылак і спробаў? Ці мэта, каб край мой маўчаў? – Над мовай, нібыта Чарнобыль, Распята крыло крумкача… Мне […]...
33. Чэрвеньскі ранак Спяшаюся… Нібыта стог вяршу, А за спіною – бізуны маланак. У чэрвені Мне асвяціў душу Святлом зялёным Аксамітны ранак. Святочна […]...
34. Проста ведай Я стаю ў возера ляснога, А вакол квітнеюць сады, Ведаю, кахаеш ты іншага, Я жадаю, каб ведала ты, Што для […]...
35. Бушуе май Квітнеюць, пеняцца сады, Духмяны водар цешыць душу. Зязюля шчодрая гады Даруе, седзячы на грушы. Бушуе май і з кожным днём […]...
36. Дзеці Розныя дзеці жывуць на планеце – белыя, жоўтыя, чорныя дзеці. Розныя дзеці – аднолькавы смех. Смех у хвіліны забаў і […]...
37. Скрозь перашкоды Не ўбачу я тваіх вачэй пяшчоту І голас твой празрысты не пачую, Мне не адчуць гарачых вуснаў дотык – Ніколі […]...
38. Тройца Блукаў мой продак, Мусіў прыпыніцца, Бо натаміўся за паўдзён высокі. У боскай Тройцы Род мой караніцца, Ратаяў род, Музыкаў, хлебапёкаў. […]...
39. Твой розум – планета ікс *** Твой розум – планета ікс, цябе зразумець не магу я. У навушніках грае клубны mix, душу не сціскае ніякая […]...
40. Мова, слова І вякі паміраюць, сыходзяць у небыццё, у насмешлівы свет, А народ наш падцугляны водзяць і сціраюць нам памяць ушчэнт. Мова […]...