Верш Нахлынула, як ліўні ўсіх стагоддзяў

Ещё вершы:

1. Ўсіх паэтак мы знайшлі вунь! Нават Анку сь Васілюньку ш Ну, і ў нас партал тут гондзе! Даш Васіль Жуковіч онь, Хек! Ну, і хораша […]...
2. ДЗіЦЯЧАЯ МАЛіТВА ЗА ЎСіХ Добры, моцны, светлы Божа! Ты ўсе бачыш, ты ўсе можаш! Папрашу зусім нямнога- Міласці ўсім ад Бога. Каб праўдзівей сталі […]...
3. Свет кахання адкрыты для ўсіх Свет кахання адкрыты для ўсіх. Увайшоўшы, забудзеш пра выйсце. Вось і я тут для росквіту сіл Назаўсёды застаўся калісьці. А […]...
4. А вы не бачылі маёй каханай? Яна ж была тут засім нядаўна… Пайшла… А куды? – не сказала. Пайшла… А жыццё ідзе? А вы не бачылі […]...
5. * * * Дзень адышоў * * * Дзень адышоў. Спакойны і звычайны. Яшчэ адзін. Нічым ён не здзівіў. Прывычна адпішчаў уранку чайнік. І дождж […]...
6. Васілёк Як забыць вы мне скажыце, васількі тыя у жыце? Іх блакітныя галоўкі выглядалі з жыта лоўка. Хоць на ўскрайку тых […]...
7. Жыццё люблю ва ўсіх праявах Жыццё люблю ва ўсіх праявах. Але найболей, з года ў год, Цікавы мне прыроды з’явы: Люблю закат я і усход, […]...
8. Доля мая жытняя Калі я цябе пакінуў, Кранула асцём успамінаў Ты, поле маё старажытнае – Доля мая жытняя. Даруй мне за ўцёкі злачынныя. […]...
9. Прыкметы Прыдумаў я свае прыкметы: Няўдалым будзе новы дзень, Калі на воблік, мілы, сьветлы, Уранку набягае цень. Другая ж – будзе […]...
10. Сонцавіт Свеце мой, не ляці ў бяздонне. Свеце мой, азірніся – чуеш? Недзе ў Жывы святой на ўлонні Сонцавіт малады начуе. […]...
11. Як гэта міла, як кранае Як гэта міла, як кранае – Глядзець на восень каля гаю. Лістоту вецер узвівае. Як гэта міла, як кранае. Лістота […]...
12. Шкадаванне пра мінулае Амаль у кожнага ёсць ў яго мінулым Нешта такое, што хацелась бы забыць, І што калі бы яго ў той […]...
13. Ты, роднае слова Ты, роднае слова, Мне люба і міла, Ты сэрца сабою Маё паланіла. Гучыць зразумела, Так шчыра, так блізка – “Матуля”, […]...
14. Карціна Трыццаць тры гадзіны Разглядаў карціну, Ноч не адыходзіў – Ночы не хапіла. Гэта пакаленне Маляваць умее, Як над сіняй глебай […]...
15. Узляцела гэтак міла Узляцела гэтак міла Рук пяшчотнае ласо. Зноў мяне ты затапіла Поймай русых валасоў. За дзвярыма ноч залегла. Млее цесная павець. […]...
16. Дарагая Беларусь Слаўлю я свой край любімы, Незгасальную зару. Як ты сэрцу майму міла, Дарагая Беларусь! Залацістыя прасторы, Незлічона ясных зор, Рэкі […]...
17. Праз цябе, я знаю, праз цябе Праз цябе, я знаю, праз цябе Гэтак светла сёння на двары. Вогнішча рабінніку дзяўбе Снегірок – вясёлы сын зары. Любая, […]...
18. Як светла ад Мары да Мамы вяртацца Як светла ад Мары да Мамы вяртацца З загоеным шчасцем дахаткі, дамоў. І везці ля сэрца маленькую братку, На ганак […]...
19. Якога колеру вайна? Якога колеру вайна? Хто гэта ведае, скажыце, Калі задоўга да жніва Самлелі каласы у жыце. Якога колеру вайна? Калі не […]...
20. Добры дзень, дарагі Добры дзень, дарагі… Добры дзень, дарагая… Мы яшчэ не былі Блізка так каля краю. Я любіла Вас светла, Так высока […]...
21. Мы усе адну памылку зрабілі Мы усе адну памылку зрабілі, Падаушыся у гэтыя гарады, Мы незваротнае штось згубілі, А што прыдбалі апроч нуды? Няуцям было, […]...
22. Расколіна У багне, разбэшчанай багне, Што мглой забівала раты, Скажыце, ну хто з нас не прагнуў Разжыцца драбком яснаты? Скажыце, ну […]...
23. Заборшчына – мая Радзіма Заборшчына – мая Радзіма, Тут усё мне да спадобы, сэрцу міла. І вёска так завецца нездарма, За возерам і борам […]...
24. Не бывае гэтак, не бывае Не бывае гэтак, не бывае, Немагчыма любых праклінаць. Як жа так, што я табе жадаю Больш нікога ў свеце не […]...
25. МАЛiТВА ЗА КРАЙ Зайду ў свой храм – на бераг рэчкi, Дастану – хлеб… Пастаўлю – свечкi… Укленчу ў травы – памалюся За […]...
26. Арыстакратка Лёс мяне сцежкамі радасці вёў, Вёў да цябе на спатканне, Ты – беларуска, ты – нашых краёў, Арыстакратка кахання. Гэтак […]...
27. Яна… Яе вачэй зялёных зьзяньне Яна… Яе вачэй зялёных зьзяньне. А ён… Ён проста быў яе анёлам. Яны сустрэліся. Было сьвітаньне, Сьпявалі ў небе арфы […]...
28. Зацвілі твае вочы між тлуму Зацвілі твае вочы між тлуму, І, здаецца, твой стан мільгануў, Перарваліся ніткаю думы, Даўны смутак ціхутка крануў. Быццам ветрык, збудзіліся […]...
29. Людка Як Людкі не бачу, – Не міла мне жыць: I сохну, і плачу, I сон не бяжыць! I хатка – […]...
30. Беспрэцэдэнтнае ў свеце Не, не вайна – зусім не тое. Напэўна, горай, як яна. Бо людзі страчваюць святое, А на вайне яго няма. […]...
31. Маёй матулечцы – Сорак сем – нямнога, Але і нямала. Вось нешта Трывога Ў госці заблукала. Што згубіла ў ночы? Ці каго […]...
32. Чарот Восень – жыцця паварот: Свет атуляе знямога, Млее ў сутонні дарога… Выйсця не мае другога – Дрэмле чуллівы чарот. Як […]...
33. Спі, мой сынок Спі, мой сынок маленькій, кветачкай сярод поля. Свет-ён вялікі вельмі. Маці ж заужды з табою. Спі і ня ведай страху. […]...
34. Жыта Бясконцай вечнасці хвіліна. Запомніце яе і зберажыце: I ты, мая асенняя каліна, I позні васілёк у спелым жыце. Як першае […]...
35. Гукі звяроў – Што за дзіўны гул і гам На двары пачуўся? Што за гукі чую там – Сам не разбяруся. Нешта […]...
36. Я ўжо зусім ня злосны Я ўжо зусім ня злосны. Мой гнеў адпалымнеў. Разьятраныя вёсны Даўно ня сьняцца мне. Ня ходзяць талакою Ні зайздрасьць, Ні […]...
37. ЯК СПРАВЫ? Мімаходам, мімаволі Цяжка нешта адшукаць, Мусіць толькі ўзнагароду І каханне напаткаць. Напатканне не сустрэча. Узаемнасці няма. Узнагароды і каханне Мы […]...
38. Ізноў мне не спіцца Ізноў мне не спіцца… Што гэта такое? Душа-шаляніца Дзяўбе неспакоем. Сляпая ж, здаецца, Ды глуханямая, А беднае сэрца Назолай праймае. […]...
39. Кола жыцця Кола жыцця Так жыцце нас па свеце вядзе Пасля сноў прачынаецца дзень Ен аблашчыць пяшчотай сваей Засмяешся і скажаш – […]...
40. БАЛАДА АНАТОЛЯ АНІКЕЙЧЫКА (11.07.1932-3.02.1989) У камянях, у бронзе, у граніце Ты пакідаеш цеплыню душы, Як летам неба васількамі ў жыце Пасеена, дзе быць […]...