Верш Неўміручасці казка нас усіх забаўляе бясконца
Неўміручасці казка нас усіх забаўляе бясконца,
А ў адны і тыя ж воды ўсё роўна не трапім мы двойчы…
Параўнаць немагчыма Луну і гарачае Сонца!
Закахацца мы можам сто раз – а кахаем аднойчы!..
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Гэта казка, ці ява, ці сон Гэта казка, ці ява, ці сон – Чуць твае сэрцагрэйныя словы. О, які іх салодкі палон! Так і слухаў бы: […]...
- Хутка казка Шэрасць. Млявасць. Варона – адзіны насычаны колер, Хоць які… П’ю гаркавасць – Салёным сцякае ў сэрца па горле Ад тугі. […]...
- Казка пра мурашоў, пчолаў, медведку і чмяля Медведка – Адзіная сведка, Таго як мурашы Спалілі ля шашы Вялізны пачак анашы. А пачак той згубілі пчолы, Яны цяпер […]...
- Бясконца-невыноснае Бясконца – невыноснае чаканне. Сплывае сум знясіленай ракой. І толькі прага моцная змагання, як і кахання, кліча за сабой. Наперадзе […]...
- Цячэ вада з нябёс бясконца Цячэ вада з нябёс бясконца, Ілье, цурчыць на ўсе лады. Майго чаўна старое донца Таксама дадае вады. Бездапаможна звяў мой […]...
- Мелодыя душы Мы танцавалі ў цішы Пад зораў казачным свячэннем. I толькі музыка душы Табе гучала прысвячэннем. Мы адчувалі – я і […]...
- Нас усіх аб’ядноўваюць вершы Нас усіх аб’ядноўваюць вершы – Гэта цяга да мовы бацькоў. Паспрабуй прачытаць толькі першы – Закахаешся ў шчырасць радкоў. Нас […]...
- Сярод усіх імёнаў на зямлі Сярод усіх імёнаў на зямлі У нашых сэрцах назаўсёды застануцца Імёны тых, што не вярнуліся з вайны, Герояў, што салдатамі […]...
- Давай збяжым ад усіх людзей Давай збяжым ад усіх людзей Не пакідаючы слядоў Не будзем заўважаць падзей І не лічыць чужых гадоў Давай збяжым ад […]...
- Сакавіцкія воды Люблю сакавіцкія воды – Вірлівыя сокі вясны. Як вены жывыя прыроды, Зямлю напаўняюць яны. Набракне зямля сакавіцай. І раптам, парой […]...
- Смерць я двойчы патурбаваў Зносіць снежныя рэшткі прочкі легкаважны празрысты дождж… У раку ўвайшоў я двойчы, двойчы выкруціўся, анягож. Шанцавала! Загоіў стыгматы, праразаю хвалі […]...
- Я раптам зразумела Я раптам зразумела Што жыццё ўсё – гэта час Час, які напэўна не залежыць ад нас. Так, мы людзі, мы […]...
- Матулечцы прысвячаецца Немагчыма. Зусім немагчыма Без пяшчоты кранацца вачыма. Немагчыма зацята маўчаць Пра тваю памяркоўную стаць. Немагчыма далоні кранаці І без ласкі […]...
- Як судзiлi Жырафу “Ты аглобля, жэрдка, “жыр” I нязручны пасажыр”, – Ўсяк гавораць на Жырафу – Кран пад’ёмны. Даць ёй штрафу. Што ты, […]...
- Лоеўская вясна У плацці зялёным вясенняй лістоты, Чаромхавай стужкай касу падвязала, Прабегла вясна скрозь лясы і балоты, Усмешкай і позіркам Лоеў абрала. […]...
- Ёсць каханне! Дзень, калі мы будзем побач, ноч, калі мы будзем разам – адрадзіць каханне спроба (чалавек кахае часам). Памыляецца часова, ці […]...
- Казка аб рацэ Пцiч Жыў ды быў у цёмным лесе На гушчаравым Палессi, Дзе Кiкiмар у бары Заядаюць камары, Дзе ў лагчынах Лесавiк Кормiць […]...
- Казка Белы покрыў каляднымі зоркамі Агарнае пяшчотна зямлю, Завірух шапатлівай гаворкаю Я прызнанні табе аддаю. І цябе, і сябе заварожваю, Апранаючы […]...
- А мы, як дзеткі-немаўляты А мы, як дзеткі-немаўляты, Ніяк не можам адпаўзці Ад калыскі, дзе спеў матчын, Не замаўкаючы гучыць. Забыць не можам мы […]...
- Сярэбранае Легкай, пустэльнай палегкай кладзецца на сэрца смуга, ранку роснага, месцамі мяккага, месцамі чорствага сонца і неба белы пяшчотны слуга… Ці […]...
- Клоун (казка) Неяк раз адзін малады чалавек, назавём яго дзядзем Колем, у кепскім настроі позна вечарам вяртаўся дадому. Ён дзве гадзіны пад […]...
- Ці казка, ці быль Сястрыца неяк Янку павучала: “Калі адчуеш смагу летнім днём, Не пі з капытца, брацік, што папала! Аслухаешся – станеш казлянём!” […]...
- Добры мужык (казка) Ёсць людзі, што і мухі не заб’юць, а ўжо тым больш калі гэта, скажам, такое божае стварэнне як крот. Аднаму […]...
- Скарбы (казка) У адной сям’і нарадзіліся два сыны-блізняты. Назвалі іх Пятром і Паўлам. Калі яны трохі падраслі, з’явіліся ў іх мары падобныя […]...
- Яблычнае зярнятка (казка) На Яблычны Спас у адну кватэру пазванілі. Гаспадары, убачыўшы бабулю з працягнутай рукой, тут жа зачынілі дзверы. Яны і сваю […]...
- Бог пайшоў. Жыццё ідзе пад кручу Бог пайшоў. Жыццё ідзе пад кручу. Але йдзі і не губляй спакой. Ёсць замест прыватнай неўміручасці – Бессмяротнасць нацыі тваёй. […]...
- Жураўлі (казка) Непадалёку ад дома, што стаяў на водшыбе, узвышаўся калодзезьны журавель. Ён выцягваў шыю, углядаўся ўдалячынь, дзе на поплаве былі бачны […]...
- Незвычайны дамавік (казка) Дома ў адной сялянскай сям’і жыў Дамавік. Вызначаўся ён тым, што быў вельмі дамавітым. Паснуць ноччу гаспадары, дык ён выйдзе […]...
- Дачка лясніка (казка) Каценьцы, дачцэ лясніка, вельмі не хапала мацярынскай ласкі і таму яна так гарнулася да маці-прыроды. Не тое што луг, поле, […]...
- Спрэчка колераў (Казка) Колеры аднойчы заспрачаліся. Кожны з іх хацеў быць галоўным. Больш за ўсіх кроычаў Чырвоны колер: – Я самы яркі, таму […]...
- Чароўнае пёрка (казка) У сіроткі Алеські любімым заняткам было пасвіць гусей. Вольнай птушкай адчувала сябе дзяўчынка, выходзячы ўслед за імі на поплаў, а […]...
- Казка Палесся – Мазыр Зараніца ўсмешкай ружы Грэе берага крыло. І здаецца, проста ў душу Льецца Прыпяці святло. Калі й ты з душою зорнай […]...
- Казка пра гарэлку Глыбокай ноччу чэрці пілі Гарэлку ў цёмным брудным склепе. Ўсё людзкае у ёй тапілі, Каб не зрабіцца раптам лепей. У […]...
- Вячэрняя казка Засынае месяц на дубах высока, Вецер шэпча казку тонкаму галлю, І за рэчкай зорка падае ў асоку, Каб прынесці шчасце […]...
- Казка пра хлеб Жыў стары са старой, Зямлю аралі, хлеб нажывалі, I было ў іх сямёра дзяцей. – Выраслі, дзеткі, Трэба й справай […]...
- Прыгажэйжая за кветкі Няма ніводнай кветкі на зямлі, Якая б параўналася з тваёю прыгажосцю; Такія на зямлі яшчэ не зацвілі, Іх ня было, […]...
- Шчасця мех Як нас Бог спарадзіў, Мехам шчасця надзяліў: Можам бачыць, можам пець, Думкаю ў сусвет ляцець. Белы свет прывітаць, Ласкаю адараваць, […]...
- Машанька з дзядулем і ваўкі (Казка) Пасля выпадку з мядзведзем, дзядуля з бабуляй унучку з сяброўкамі ў лес адпускаць не сталі. А дзядуля ў лес па […]...
- Даты Што даты? Гэта толькі вехі Гісторыі. А для салдат, Чые навек закрыты вейкі, Няма ўжо дат, ніякіх дат. За рысай […]...
- Аб роднай мове Шлях чорнай гадзюкаю, Пад калёсамі, Вёскі, праз мутнае шкло, Кастылі ля хат, Дзе вёдры з яблыкамі, Кастлявая – тутэйшая, А […]...