Верш Легкай смугай туману вечаровай цішы
Легкай смугай туману вечаровай цішы,
Пакладзецца спакой на плечы.
Нутро разрываецца, моцна крычыць,
Бо нічога ўжо не лечыць.
Ты хацеў бы забыцца, ціхенечка спаць,
Але голас кажа ўпарта.
Што ніколі не зможаш адпачываць,
Бо твая галава – твае краты.
Шлях ты выбраў складанейшы, чалавек,
І пакуль яшчэ толькі пачатак.
Пазбаўляйся сваіх асабістых здзек,
Твая годнасьць – твой сьвету падатак.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Шляхі да ісціны Жылі ў суседстве два Іваны. Адзін – мудрэц – Шукаў ва усім пачатак і канец, Другі – прастак – Жыў […]...
- Мне мая радзіма дарагая Мне мая радзіма дарагая, Сэрцу любая краіна-Беларусь. Толькі вось пакуль зусім не тая, Пра якую марыў так Кастусь. Родны кут, […]...
- Вочы твае галубыя Вочы твае галубыя Цi то блакiтныя Як жа яны мне любыя Кветкi расквiтлыя Вочы твае блакiтныя Вуса пшанiчныя Хоць галава […]...
- ***Напісаўся туману Напіўся туману, нібы сырадою, схмялеў ад настою мядункі і мяты… Чаму ж на душы так балюча і гойна, як згледзеў […]...
- Дзяўчына з вачыма туману Акутае, пранікне Сазнаньне пакарае. Пракраўшыся глыбей Вантробы выдзірае І тлумам голаў запаўняе Дзяўчына з туману. Дум блытаніна. Раяцца думкі ў […]...
- БАЛАДА ЯЗЭПА ДРАЗДОВІЧА (13.10.1888-15.08.1954) Па Беларусі ў світцы белай, У пыле зорак і дарог Ідзе, задумны, пасівелы, Вандроўнік-мудрых фарбаў Бог. Чароўны кій вядзе […]...
- …Если хочешь идти – иди Калі хочаш ісьці – ідзі. Пакідаючы – не даруй. Не далёкі шлях не знайсьці, а падманнага не шкадуй. Колькі будзе […]...
- Каб была я чараўніцай Каб была я чараўніцай, Рыхтавала б слодыч, Перастаў бы ты мне сніцца, А стаміўся б побач. Па расе б з […]...
- Знічка Я пытаў у палях: “Дзе ты, дзе, мая знічка?” Адказаў Млечны Шлях: “З неба ўпала і знікла…” Я хадзіў у […]...
- Сусвет Неспакойны сусвет… Зорак мроіцца плынь… Знічкі яркае след Уразаецца ў стынь… Паглядзі, чалавек, – Гэта вечнасць не спіць І каторы […]...
- Калі цябе не стане-нічога не зьменіцца Калі цябе не стане-нічога не зьменіцца, Час адчыняе новыя сьметніцы. На неба раз ў год паднімуць насы, Вып’юць віна, кусануць […]...
- Згарым ты і я Згарым ты і я, Не застанецца сажы… Ні справа твая, І не тое, што скажаш. Згарым ды і ўсё, Не […]...
- Бліскучы анёл Адзінокі анёл цёмная ночы Ці зможаш крылом заплюшчыць вочы, Ці зможаш сваю мару збярэч, Цёмную думку выпусціць прэч. Ці зможаш […]...
- Па сутарэннях душы Па сутарэннях душы, Па лабірынтах свету, Па цёмных ночах, Шэрых днях, Бяжыць – сляпы, знявечаны, раздзеты. У бясконцых марах чалавек […]...
- Майстэрня Баюся гасіць святло – абступяць мяне скульптуры: нясцерпна холадна ім і самотна ў цемры без чалавечых рук і вачэй. Так […]...
- Крыж у кожнага свой Крыж у кожнага свой Захварэла. Пасцельны рэжым, А за вокнамі чэрвеня гукі. На зямлі, без ніякай прынукі, Усе носім свае […]...
- Мая абарона Шэпча белы вятрыска, што будзе лягчэй; З пацукоў у анёлы нясецца варона, Толькі мне ад цябе не адвесьці вачэй, І […]...
- Кароткі падручнік па знішчэнні роднага слова Ты хочаш мову зруйнаваць? Што можа быць прасцей! Наогул кніжак не чытай і не вучы дзяцей, Хай Божа зможа ўратаваць […]...
- Нерашучасць Твае я веі перарывістым дыханнем не адагрэў у студзеньскі мароз. Адно шаптаў, нібыта заклінанне: “О бог мой, чуеш, гэта усур’ёз!”. […]...
- Верш на “Н" Не збярог ад бяды і болю, На душы адзін неспакой. Ну і даў жа Божачка долю, Не жадаю нікому такой. […]...
- Перасцярога Гэй, паглядзі ў неба, чалавек! Убач, што ў яго краёў няма! І была так і будзе кожны век, Пакуль Зямля […]...
- У гэтым полі небу лёгка У гэтым полі небу лёгка, але яшчэ лягчэй вачам. Зайздрошчу, поле, твайму лёсу, непадуладнаму вякам. У вечна юным абнаўленні твае […]...
- Раставаньне Раставаньне.. Мудрагелістае слова. Ці гэта пачатак чагосьці новага, А можа, наадварот – пакуты ды горыч. Сам сабе скажаш:”Хопіць..усё”, Але сэрца […]...
- На белым свеце Народзіны. Крокі. Палёт. І далеч, Дзе мары і сонца. Хвіліна. Гадзіна. Дзень, год… А далей? А далей Бясконцасць. Штохвіля, Штодзень […]...
- На перадавой Чырвоныя над намі зоры, I мы далей і ўвысь імчым. Ад тых славутых дзён “Аўроры” На першай лініі стаім. Пад […]...
- БАЛАДА МІХАСЯ ТКАЧОВА (10.03.1942-31.10.1992) Нішто не страчана і не забыта. Калі ёсць крона, ёсць і карані. Кальчуга воева кап’ём прабіта, І холад праз […]...
- СЦЯНА СЦЯНА Цёмна ў мяцеліцу, вецер і снег, Шлях толькі быў – заблудзіў чалавек. Ногі у гурбах, ня чуецца цвердзь, Ў […]...
- Не клянчу Я не клянчу з вас волю, Шаноўны. Я ўсё маю ці проста хапае, А яшчэ мяне хлопец кахае. Не трымалі? […]...
- Чалавек маленькага роста “Чалавек маленькага роста, чаму не рос, па чыёй віне?” Чалавек адказвае проста: “Гэта залежыць не ад мяне”. “Чалавек маленькага розума, […]...
- Касі, каса “Касі, каса, пакуль раса. Раса далоў. Мы косім зноў”. А пад касою той трава. Трава – не кроў, не галава. […]...
- Патрэба Патрэба. Патрэбу маю да жыцьця, Пакуль яшчэ яно са мной, Пакуль краінай забыцьця Не запыніўся гук, зрок мой. Патрэбу маю […]...
- Ты толькі мяне пакліч Ты толькі мяне пакліч! Ды што там!.. Шапні ціхенька. І шчасця ўсміхнецца зніч, І стане ўвесь свет маленькім. Адно толькі […]...
- Пакуль яшчэ ногі носяць Пакуль яшчэ ногі носяць, Пакуль яшчэ бачаць вочы, Павінен я столькі зведаць, Хапіла каб назаўсёды! Ніколі не будзе досыць Мне […]...
- Песенька Снегавічка А вясна ўжо, а вясна ўжо ля парога. Адляцелі ў край паўночны снегіры. Значыць, час і мне збірацца ў шлях-дарогу […]...
- За сямейным сталом Рэцэпт. -Твае грыбочкі – проста дзіва! – Муж жонку хваліць за абедам – Адкуль рэцэпт, хацеў бы ведаць? -Яго ўзяла […]...
- БАЛАДА СНЯЖЫНКІ Святло сняжынкі з неба ўпала На поплаў – грэшную зямлю… Пакуль слязой сняжынка стала, Паспела вымавіць “Люблю”. “Люблю, люблю…” – […]...
- Нічога не кажы Нічога не кажы. Маўчы… Мне дастаткова будзе тое, Што кожны дзень і ў начы Ты побач, ты мая, са мною. […]...
- Восеньскі букет Восеньскі букет Сумныя твае вочы. Ласкавыя твае рукі. Халодныя твае вусны. А словы, што ты мне кажаш, Напэўна, гучаць і […]...
- БАЛАДА ТАМАША ЗАНА (21.12.1796-19.07.1855) Прысніцца Вільня, нібы сонца ўзыдзе, І ты зноў прачынаешся ў слязах Не ад таго, што сумна ці ты ў […]...
- Дзед Тарас За сялом, На узгорку, Дзе лесу пачатак, Перамытая сонцам, Дажджамі і часам Дажывала старэчая хата Дзеда Тараса. Мы яе аднавілі, […]...