Верш Сюр-настальгія
БЛедны саван, сатканы для згубнага шлюбу з туману,
Душыць ЕНкі аб волі і рэшткі пасечанай веры.
У прасторы ЛУнаюць сляпыя вяшчальнікі цноты,
І світанне крывавы АРнамент на ўбранні выводзіць.
З цягам часу ўспаміны РАздробяцца рубам падману,
Спадзяванні загінуць у бітве з УЯўнай хімерай,
А нявеста, якая пазычыла срэбра ў САмоты,
Сваю долю ў пакутах пад горкаю зоркай народзіцЬ.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Хто долю сваю знае Хто долю сваю знае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю хто кахае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю сваю заве хто? Ніхто… ніхто… ніхто… […]...
- Футбольная настальгія Улад Скамарох ФУТБОЛЬНАЯ НАСТАЛЬГІЯ Заўзятары – што ідыёты… Вазьмі хакей, гандбол, футбол… “Да лямпы” мне ў чые вароты Якім ражном […]...
- Я вернай быць табе не перастану Я вернай быць табе не перастану, Пакуль ты верны мне, Пакуль без слоў злачыннага падману За наш нябыт раней Ты […]...
- “…Долю ж мая, долю!” “…Долю ж мая, долю!”- Па начох Гушкала журбу маю самота, – “Ці ж цябе гнявіла? Бачыць Бог! Ці ж тваю […]...
- БАЛАДА ДУНІНА-МАРЦІНКЕВІЧА (23.01.1808-17.12.1884) Не трэба чужога, не трэба чужога! Ні грошай, ні мовы, ні Бога,– Нічога не трэба чужога! Мужык беларускі-мужык, Ён […]...
- Настальгія А болей ні слова – маўчы, Касету пастаў, уключы – Хай сум у сутоньні паўсонным Паўстане з журбой на мяжы; […]...
- Зь цягам часу Зь цягам часу так мала пішу, Бо, напэўна, цябе забываю. І часьцей у нябёсы гляджу, Толькі сонца ніяк ня спаткаю. […]...
- Завея Завея у душах правіць бал Ад пустаты і адзіноты. Бо вельмі доўга панаваў У сэрцы прымаразак самоты. І нездарма ўвесь […]...
- БАЛАДА АЛЬФРЭДА РОМЕРА (16.04.1832-24.01.1897) Хаваецца сонца ў снапах залатых, І жнейкі спяваюць аб днях маладых, Аб юным паўстанцы, што ў бітве загінуў, Пакінуўшы […]...
- Цілі-цілі-цеста – жаніх і нявеста Наказ улюбёнаму. Любімай не пішы ў пасланні, Што ты не заслужыў яе каханне. Пра гэта яна ведае сама,- Тут шмат […]...
- Росы ў косы Росы ў косы…Па-над ветрам, з цягам часу ў маладосць. Асядлаўшы звон паветра, адчувая часу млосць. Сонцам развядучы ночы, ранку дасылаць […]...
- Дачка Яна, усмехаецца табе: У жыццё прыйшла так нечакана І сэрца боль тваё кране, Яна сказала без падману. Яна – дачка […]...
- З вячэрніх дум Як нябеснае згасне за лесам святло, А ноч крылле распусціць па ўсёй Беларусі, Штось мне шэпча: ідзі! Я іду за […]...
- КАМЯНІ Тут камяні растуць з зямлі, Бо тут – таксама іх краіна. Над імі леднікі былі, Як нас і не было […]...
- Восеньская дарога Жменьку пяску, прыдняпроўскага ветру Я прынясу ўтамлёна дамоў, Радасць сваю ў свавольным паветры Выкрыкну гучна на матчынай мове. Хай мая […]...
- Табе, з прытомленым сэрцам Табе, з прытомленым сэрцам, Прысыпанаму сівізной, Хочацца зноўку сустрэцца З далёкай сваёй вясной. З той, што выходзіла адвячоркам Да возера […]...
- Ода Беларусі Як рукі ў малітве. Я оду складаю І роднаму полю І роднаму гаю. Тут памяць крынічыць Святая, жывая. – Мінуўшчына […]...
- Я выбрала долю – Праўду Я выбрала долю-Праўду. Не грошы. Не славу. Не сцежак крывых чараду. А таму за сястру сваю бітую Па жыцці, як […]...
- Сваё шчасце Сум і радасць, смех і слёзы – Мае мілыя бярозы, Дзе знайшоў сваё я шчасце Ў вобразе пяшчотнай страсці. Калыханка […]...
- Пасадзіла бярозку З народнага – пра жаночую долю Пасадзіла бярозку Ля бацькавай хаты. А сніцца рабіначка З лісцем прымятым. Ой ты, доля […]...
- Калядная вячэра Хутка – вячэра. Дзень адплывае ружовы За небасхіл, дзе ў зацішку маўчання і стомы Новы абсяг паўстае, шчэ вачам невядомы, […]...
- МАНАЛОГ АБЫВАЦЕЛЯ Якая розніца, якое заўтра свята, І хто яго прыдумаў, і калі?.. Галоўнае – каб выдалі зарплату І раз у тыдзень […]...
- БАЛАДА АДАМА МІЦКЕВІЧА (24.12.1798–26.11.1855) У Завоссі залатая восень, А халера ў залатым Стамбуле. І табе ўжо не прыйсці ў Завоссе– Смерць цябе, паэт, […]...
- Дзень і ноч варочаю Дзень і ноч варочаю З ног на галаву… Раскідаю срэбра Ў жоўтую траву. Хто яго падыме, Забярэ з сабой, Ці […]...
- Апафеоз Чарговая дзяўчына Знікае ў небыцці. Якая прычына Заставіла ісці? На пошукі лепшага лёсу, Які нясецца ў нябёсах, Ды не спускаецца […]...
- Доля мая, ахвярная Ўсё, што павінна – здзейсніцца Што не павінна – не Йсці праз вароты цесныя Наканавана мне Йсці мне сцяжынкай вузкаю […]...
- АДАМ І ЕВА Ў DEL PRADO АДАМ І ЕВА Ў DEL PRADO Адведаўшы плод райскі з дрэва пазнання дабраты і зла, у сораме стаяць Адам і […]...
- Ратунак Пашчасьціла мне ці не? Гаворка якраз не пра гэта. Жыву я ў той старане, . Якая нічым не сагрэта. Яе […]...
- Песня менестрэляў На папялішчы кахання Знікнуць былыя мары. Толькі гучыць у сэрцы Сумны напеў гітары. Плачуць бясслёзна вочы, Твар – як загіпсаваны. […]...
- Дарэмна Дарэмна мы ствараем пляны, Наперад хочым зазірнуць, Малюем вобраз ідэальны Таго, што марым дасягнуць. Дарэмна мы шукаенм радасць Там, дзе […]...
- Вясковая серэнада Тоне вёска ў пахах ландышаў і бэзу, Поўня срэбра разлівае з вышыні, Ды ніякага ў жыцці мне інтарэсу: Без цябе […]...
- Невялічкі заклік Чалавек зямлі не мае – Ён тады не чалавек. і чагосьці не хапае, і не хопіць ужо спрадвек. Досыць танна […]...
- Дык чаму ж мы занядбалі Дык чаму ж мы занядбалі Нашу мову родную, Па-расейску заспявалі пра долю нягодную. У дзяцінстве размаўлялі мы на мове роднай, […]...
- Ворагу Калi наступiць цемра З бядой i ланцугамi, А золата i срэбра Заззяе пад князямi. Падымуць у неба сцягi, Каб вырвацца […]...
- Далікатныя замалёўкі Знаёмыя на курорце. -Я з язвай тут ізноў, вядома. -А жонку я сваю пакінуў дома. *** Чаму? -Чаму ты развялася […]...
- Грувасткія цені плывуць над зямлёй Грувасткія цені плывуць над зямлёй – То хмары ў благім прадчуванні. І вецер спявае пра “вечны спакой”… Разрушаны ўсе спадзяванні. […]...
- Мадонна з нябыту Мастаку А. Кузьмічу У нябеснай жанчыны блакітная кроў і з валокнаў сінечы сатканае сэрца. Яна любіць гуляць на руінах муроў […]...
- Прытча “Люстэрка і шкло У бацькі неяк сын спытаў: – Чаму – у беднага бываю – Ен сам багацця не прыдбаў, Але хоць як […]...
- Ня падай Снег падае на зямлю, Ня падай ты, як снег такі. Я песню табе спяю, Бягу я па зямлі. І бачу […]...
- Заранак срэбны Заранак срэбны. А-га-гу! – Навокал ціха, сонна, цмяна… З галля ў ладонь сваю збяру Пух разарваны ад тумана. У шалік […]...