Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Каханню ўсе ўзросты

Ля люстэрка дзед Сямён
Тупацеў заўзята.
Хваляваўся вельмі ён,
Бо збіраўся ў сваты.

Свае вусы падкруціў,
Падміргнуў люстэрку,
У кішэню палажыў
Смачную цукерку.

Натапырыў галіфе
І начысціў боты.
Быў ён трошкі “пад шафе “
З гэтае турботы.

З-пад фуражкі чуб дастаў
І наставіў хвацка.
Потым хуценька схаваў:
“Бо будуць смяяцца”

А суседка ўжо стаіць.
“Жаніха” пільнуе,
Злосна так яму крычыць,
Не інакш, раўнуе:

“Гляньце, людцы, як бяжыць
Да сваёй кабеты!
Ад жадання аж дрыжыць
Закаханец гэты!

Не баліць яму спіна,
І не круціць ногі!”
“Прэч, старая качарга,
Адыдзі з дарогі!”-

У вусы смяецца дзед,
Марыць пра спатканне,
Хоча крыкнуць на ўвесь сет
Пра сваё каханне!

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Каханню ўсе ўзросты - Ірына Касянкова