Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш ЗОРНЫ МОСТ

Полымя гарэла на ўскрайку лесу,
Водбліскі мігцелі ў лісці бяроз.
Дым сцяліўся долам. Утвараў завесу,
Млечны шлях над рэчкай быў як зорны мост.

Ля агню сядзелі ў абдымках двое,
Назіралі лёгкі ў небе знічак лёт.
А на варце шчасця лес стаяў сцяною,
І спявала рэчка песню чыстых вод.

Палымнелі дрэвы сярод ночы ціхай,
Праз прастор касмічны ляцеў шар зямны.
Ля агню сядзелі, баючыся дыхаць,
У абдымках двое – на ўвесь свет адны.

У ваду зляталі знічкі залатыя,
На траве блішчэлі кроплі буйных рос.
І высока ў небе дзве душы святыя
Йшлі ў млечным ззянні праз той зорны мост.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш ЗОРНЫ МОСТ - Ігар Пракаповіч