Верш З серыі: Пайду пісаць казкі альбо “душа, ты запрасілася ў паэткі

Алоўкам напісаць. Абы забыцца.
Дзе выйсце з кола. Цісне сенажаць.
Мае прагіны. Травы. Пахнуць. Касавіца. Показать полностью..
І небяспечна. З болем успамінаць.
Як той сабачка. Бегаю ў скрусе.
Бо так быццё… Успрымаецца лягчэй.
О не. Чамусьці спадзяюся.
Мая ты плынь. Шкадлівая. З вачэй.
Але гартуюсь. Моўчкі. Слупянею.
Ды разам з гэтым сэрцу лагадней.
Трывай, жанчына, гэтую залею…
На гэтым досыць. Сэрца – камяней.
Я не пушчу цябе ўжо больш на волю.
Навошта гэта? Шчырасць – пустата,
Нязначны адчуванні. Бо з юдолі.
Мая крыўдлівасць. Проста… прастата.

Я ў вершы збілася з радкоў – прабачце
А почырк водзіць літар карагод
І шлях бясконцы кліча ідэальнасць
Мне трэба выйсці дзесьці. Пасярод.
Ці бліжэй да пачатку…

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Пайду пісаць казкі З серыі: Пайду пісаць казкі альбо “душа, ты запрасілася ў паэткі” Алоўкам напісаць. Абы забыцца. Дзе выйсце з кола. Цісне […]...

А я верыць у казкі хачу А я верыць у казкі хачу. Так упарта. І так зацята. Кужаль бачання веры. Скручу. Непатрэбна. Адмоўнае сальда. Захінуся ў […]...

ЧЫСТАЯ СУБОТА, альбо напаперадні Сусветнага Жаночага дня 8 Сакавіка ЧЫСТАЯ СУБОТА, альбо напаперадні Сусветнага Жаночага дня 8 Сакавіка. Вы кінулі усіх і сям’ю і дзяцей Пад весну відаць набалела […]...

Душа паэта Душа паэта Не ў ладах я сама з сабою. Супакоіцца чым – не знаю. Не знаходзіць душа спакою, Я на […]...

Ад цябе пайду я Ад цябе пайду я… Усміхнуся горка, Пажадаю шчасця… Усё, іду далей. Знікнуць мае крыўды, сум мой пройдзе зноўку, А ў […]...

Калі я саджуся пісаць верш Калі я саджуся пісаць верш, я пачынаю думаць пра сьмерць. пра хваробы. пра адзіноту. пра вар’ятаў. Мне часам кажуць: – […]...

Душа, нібы птушка Душа, нібы птушка ў клетцы, Ірвецца яна на волю. У клетцы можна сагрэцца, Ды толькі лятаць – ніколі. Душа нібы […]...

Дзяды, альбо дзень памерлых З кожным днем усе мацней адчувалася прыцягненне зямлі, набліжалася вялікая змена, жыцце падыходзіла да мяжы. Выразнай і непазбежнай. Знікалі жаданні, […]...

Ці трэба пра гэта пісаць? Лепш стаць дрэнным паэтам, Чым ні кім не стаць у жыцці. З дрэнным вершам застацца лепей – Чым застацца з […]...

… так душа пакідае цела Адыходзячы ў зорны шлях, Азірнецца яна нясмела І падумае спакваля: Гэтым целам любіць хацела, І балела мне гэтым целам, З […]...

О, душа ты мая, шаляніца О, душа ты мая, шаляніца! Не душы так мяне, не гані! Дай хаця б на хвілінку спыніцца, Ачуняць ад пустой […]...

Памяці паэткі Соф’і Шыбека Зборнік вершаў. Малая пясчынка ў неабсяжным, дзівосным сусвеце. А на вокладцы – фота дзяўчынкі – цуд гарэзлівы ў сонечным леце. […]...

Вам пісьмы пісаць не буду Вам пісьмы пісаць не буду – Чытайце вершы мае. На пісьмы не хопіць мужнасці І часу так не стае. У […]...

Беларускі Край Песня жаваранкаў І буслоў клякатанне Васількі на лугу, Туманы на світанні. Свежы подых лясоў Жыта шэлест духмяны І зуброў вечных […]...

Калі гляджу я ў твае вочы Калі гляджу я ў твае вочы, То бачу ў іх амаль увесь свет. І дзень, і таямнічасць ночы, І ружы, […]...

Высякаюць “талiбы” Пушчу Высякаюць “талiбы” Пушчу Ix прывезлi здалёк сюды Зараз бачыць i невiдушчы Гэтай дзейнасцi змрочнай сляды Быццам твары адкрыўшы небу Пнi […]...

Я пакрыўдзіў цябе учора Я пакрыўдзіў цябе учора Ты за гэта мяне прабач Не шкада мне нічога, нічога Каб не чуць белай кнігаўкі плач […]...

Я ніколі цябе абдыму Я ніколі не буду тваёй. Гэта праўда. Так будзе. Напэўна. Мо так лепей. Не рушым спакой. Ды навошта? Але ж […]...

Казкі не бай Казкі не бай, Не цалуй у сэрца, Не то напаткаеш У зрэнках азерцы. І будзем тануць, Але я не ўратую, […]...

…Душа сумуе па душы *** Душа сумуе па душы. Як неабходна ім сумоўе, Нібы каханне ці здароўе, Нібы само жаданне жыць. Як гэта трэба, […]...

Дзе расплылась душа на часткі Дзе расплылась душа на часткі, Цвікамі сэрца да крыжа прыб’ю. Твой погляд я злаўлю знянацку, Адчай спытаю, бо люблю… Стары […]...

Знемагаю ў чаканні ліста Знемагаю ў чаканні ліста. А ў І-нэце на скрыні паштовай Анічога – ні знака, ні слова – Беспрасвецце. Зеро. Пустата. […]...

ДУША 1.Не кранае павеў Тут пушыстых галінак, Бо няма тут ні дрэў, Ні зялёных раслінак. 2.Спакваля поўны змрок Тут пануе ўсяўладна. […]...

Навошта нам грошы Навошта нам грошы, яны ж не пахнуць? Іх можна знішчыць адным толькі махам. Навошта нам золата і дыяменты, Калі вакол […]...

Я ўжо ў казкі не веру Я ўжо ў казкі не веру, Прывідаў, русалак ды лешых няма. Я ведаю, што цмок не вартуе князёўну, А я […]...

Вар’ят і вайна Паводле нямецкай народнай народнай казкі З травінкай любой размаўляў ён без слоў, Блукаючы ў джунглях аеру. Віталі вар’ята кіўкамі галоў Гарлачыкі ў белых самбрэра. А […]...

Як паклічуць – пайду! Як паклічуць – пайду! Пазавуць – абзавусь! З балацянак руду Грызьць пачну – меч скую! Так было – гэтак будзе, […]...

Пайду я ў сонечнае лета Пайду я ў сонечнае лета, Нап’юся хмельнага настою, – Настою сонца з цёплым ветрам, З травой духмянай лугавою. Пайду, паслухаю […]...

У гэтым доме вокнаў больш няма У гэтым доме вокнаў больш няма, Дар нябёсаў – ўсё пакрылі гурбы. Зачыніла дзверы снежныя зіма, Волю прапявала гукам трубным. […]...

Навошта сэрца я параніў? Даліны крыюцца туманам, І поле ў ветразі завей… Навошта сэрца я параніў Чарнявым погладам вачэй?! Навошта сэрца замарозіў Вянком халодных […]...

Заснула стомлена душа Заснула стомлена душа, Зняла блакітнае адзенне, Садрала скуру пры падзенні… Заснула стомлена душа. І сэрца не стукоча ў тахт, І […]...

Шчэ душа не паспела прачнуцца Шчэ душа не паспела прачнуцца, а зямля ўжо ўладарна і смела затапляе паводкай пачуццяў востраў сэрца майго здзірванелы. Зносіць смецце, […]...

Апусцела душа Апусцела душа, быццам Восеньскі клен, Мне не хочацца верыць У душэуную смерць. Мне казённые зямное- Нябесны праклен, Але сэрца мае […]...

Вецер зносіць апошні лісток Вецер зносіць апошні лісток І не вернецца ён больш ніколі. Вось таксама бывае ў жыцці: Пакідае ўсё, крамя болю. Разрываючы […]...

Цябе, як пушчу, адкрываю Цябе, як пушчу, адкрываю У зменах часу і святла. То ты прамая, то крывая, То немая, то гаваркая, То ты […]...

Навошта гэта мітусня Навошта гэта мітусня і перавод у грошы часу, калі нябёсаў вышыня чакае ад вачэй адказу. Навошта тлумам поўніць дні і […]...

Нас усіх аб’ядноўваюць вершы Нас усіх аб’ядноўваюць вершы – Гэта цяга да мовы бацькоў. Паспрабуй прачытаць толькі першы – Закахаешся ў шчырасць радкоў. Нас […]...

Навошта я так? Дзясятае верасьня. Чакаю яго, усё ж такі. Вясельле сястры заўтра. А я набыла такую прыгожую сукенку. Яго няма. Каляды. Ён […]...

Ліхтар у паветры больш за волю Ліхтар у паветры больш за волю Не запаліць, не падыйсці. Атрутны дым ужо пад столлю, І больш нікуды не ўцячы. […]...

Маўчыш, душа? Маўчыш, душа?.. А ўчора так спявала! І на аблоках польку танцавала, Анёла ў німб спакусна цалавала, Ў купелі шчасцем спінку […]...