Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Віланэль

Забытых гусляў гукі.
Салодкі напамін.
Плылі стамлённа рукі.

Над безданню разлукі
зацвіў зімой язмін.
Забытых гусляў гукі.

Гучалі без прынукі
ў квецені галін.
Плылі стамлённа рукі.

З гадамі сэрца мукі
гарчэюць, як палын.
Забытых гусляў гукі.

Плывуць стамлённа рукі.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Віланэль - Эдуард Акулін