Верш Званы – Марына Влада-Верасень

Ещё вершы:

1. Успамін пра маленства – пераклад Марына Влада Верасень Васільковае поле, Зацянённае з краю бярозкамі, Ты пакліч удалячынь І як страту маленства вярні – Басаногае, любае, мілае, Хоць з […]...
2. Восеньская песня – пераклад Марыны Влада-Верасень Восені скрыпкі Нудна галосяць Доўга, працяжна, Літасці просяць: Выюць, скуголюць, У сэрца трапляюць, Плачам катуюць, Болем праймаюць. Мярцвяна бялею. Мелодыя […]...
3. Царкоўныя званы Царкоўныя званы Царкоўныя звоняць званы, прыводзяцца ў рух званаром. Як хораша звоняць яны – паэт не апіша пяром! Няцяжка зусім […]...
4. Рыгор Барадулін “Бацьку” – пераклад на расейскую мову Марыны Влада Верасень “Бацьку” – Рыгор Бародулин Перевод Марины Влада-Верасень, ПОСВЯЩЁН 3 июля – Дню Освобождению города Минска от немецко-фашистских захватчиков. Не вышел […]...
5. Марына Кахаю, кахаю, кахаю! – Крычу ў найдалейшаю даль, Зноў позірк самотны кранае Вачэй тваіх холад ды жаль. Я пеў для […]...
6. Зноў пра любоў Там, дзе канец усім дарогам, Чарнее ў вечнай цішыні парог, Як апынуся я за тым парогам, Дык мне назад не […]...
7. Званы памяці Каля дзядулевае хаты Ёсць агароджаны бугор. На ім, бы вартавы зацяты, Нясе свой зорачка дазор. Гамоніць з ветрам бор сасновы, […]...
8. Вечар шостага жніўня Вечар шостага жніўня. Наш парог у трыццаты год. Дождж лятункам тужлівым Ападае на сад, агарод. Ацяжэлае лісце Да мяне – […]...
9. СВЕЖЫЯ СЛОВЫ Сад зацвiў бялёсым пухам, Быццам пена з аблакоў. Як духмянай завiрухай Цiсне вечар ад стагоў. I ляцiць праз наваколле Пiск […]...
10. Трамвай Уяўляеш, я спазьніўся на трамвай – Год на семдзесят, а можа і паболей. І раптоўна агарнуў мяне адчай, Што ніколі […]...
11. БАЛАДА АДАМА СТАНКЕВІЧА (24.12.1891–29.12.1949) Як канваір, мяцеліца збівае з ног І замятае, як агонь, крывавы след. І чорная тайга з дарогай на той […]...
12. Ля карціны П. Сергіевіча “Званар” А звон заве ісці на “вы”, Нібыта голас чалавечы. Ён Беларусь заве на веча, Каб адстаяць свае правы. …Былым павеялі […]...
13. Званар А звон заве ісці на вы, Нібыта голас чалавечы. Ен Беларусь заве на веча, Каб адстаяць свае правы. …Былым павеялі […]...
14. Усё адкладваў на заўтра Усё адкладваў на заўтра: “Ат, заўтра сваё наганю!” Жыццё выпіваў залпам. Не верыў у цішыню. “Ат, заўтра сваё адкахаю. Заўтра […]...
15. У парыве вечнага імкнення У парыве вечнага імкнення, Блукаў па краю пустаты, Шукаў я там душы свячэнне, Крыніцу светлай чысціні Я верыў, марыў, спадзяваўся, […]...
16. КРАІНА НАРАДЖЭННЯ І зноў прыходзіць да мяне у госці поўня з той краіны, мне сцяг з чырвонай палатніны на нашай вуліцы в’ецца […]...
17. Хоць жыццё не заўсёды сваёю атульвае ласкай Хоць жыццё не заўсёды сваёю атульвае ласкай, Толькі вера не гасне, пакуль ёсць над намі шчэ Бог, Што адчыняцца дзверы, […]...
18. НЕЗЯМНАЯ Х. А. Прыадчыняцца дзверы, Парушыўшы цішыню. Я – у тваёй кватэры Без дазволу і без агню. Прайду ля цябе неўпрыкметкі […]...
19. Званы – б’юць! ЗВАНЫ – Б’ЮЦЬ! Жахалі жудасна стронцыя стрэлы, Плоймы агню – увысь, да нябёс. Толькі нікога на свеце цэлым, Хто змог […]...
20. У Гомлі, дзе маўчаць званы У Гомлі, дзе маўчаць званы І дзе дрыгва люд паланіла, Стаіць, нібыта вартавы, Наш ГДУ імя Скарыны. Прырода невуцтва і […]...
21. Восені званы Восені чырвоныя званы зазванілі сумна і ўрачыста, паляцелі ў подыху зямным карагоды гукаў медналістых. Плаўны звон, меланхалічны звон, сцежка гаем, […]...
22. ВЕРАСЕНЬ, ЯК ВЕРАСЕНЬ Пабялiлi лес туманам – Густым, цяжкiм малаком. Нешта холад кроча рана, Енчыць зайцам пад акном. Трава раптам пажаўцела, Гарыць толькi […]...
23. Верасень Шапаціць румлёўскі гай. Птушкі ў вырай адлятаюць, А ў маёй душы складаюць Ноткі вераснёўскі рай. Хрызантэмамі пяюць Нават хмаркі ды […]...
24. Званы (Беларуская балада. XVI стагоддзе) – Што, званы, вы захадзілі, Так трывожна зазванілі? Хіба можна Так пужаць Ноччу соннай Гараджан? – Мы пачулі: Недалёка Свішчуць […]...
25. Вясковы верасень …У вёсцы ціха. Імжыць-церушыць верасьнёўскі дождж. Нехта, нягледзячы на слоту, яшчэ шчыруе-капае бульбу… Куры, нарэшце, атрымалі волю – дапушчаны пасьвіцца […]...
26. Анёл Ты прыйшоу адынойчы да мяне: пастукау, я адкрыла дзверы. Усе было нібы у сне, ты так прыгожы быу, павер. Ты […]...
27. Сумны верасень за вакном Нат не верыцца, што жывём, Жывём добранька да пары… Дожджык дробненькі на двары. Восень сыплецца на зямлю. -Чуеш, сын уста […]...
28. Чырвона-буры верасень прыходзiць Чырвона-буры верасень прыходзiць, I з iм лiстота ў парках карагодзiць. Пунсовых пацалункаў мiтусню Я назiраю, як гульню агню. Удзячны парк […]...
29. На арэлях памяці Кастры майго юнацтва дагарэлі, На расцяробах выраслі лясы, А успамінаў хісткія арэлі Яшчэ плывуць у даўнія часы. Гайдаюся то нізка, […]...
30. Горкі смак халадоў… Зіма Горкі смак халадоў… Зіма. Ноч ці ранак – ужо ўсё роўна. Калі нават заўважыш поўню – гэта будзе самотны ліхтар. […]...
31. Страх Страх – гэта няпройдзеныя дзверы. У праёме невядомасці – змрок ашчэрыўся зверам. Выматваюць нервы, высмоктваюць сілы Жудасці вілы*. Дзідай упёрся […]...
32. САЛОДКІ СОН САЛОДКІ СОН Ты да мяне прыйшла, праз доўгае растанне, З часоў, калі была не ў марах, і не ў сне, […]...
33. Жыцьцё А мне ня трэба шлях, дзе скрозь падковы, І ў сьветлы дзень я словы прыгублю, І ў злыбяду суцешуся высновай: […]...
34. Віталіне Не чакаў я, выяджаючы, Жа гэткую сустрэну я Здалося, ўсе пра цябе кажуць, ты Гэтак ладная й няпэўная Тое ймя […]...
35. Між сузор’яў далёкіх сусветаў Між сузор’яў далёкіх сусветаў, Між касмічных палеткаў душы Там, дзе цьмяцца абрысы паэтаў Там, дзе сняцца інакшыя сны, Напрадонні бязважкасцю […]...
36. Новы дзень пачынаецца зноў Новы дзень пачынаецца зноў – Паднімаецца сонца на ўсходзе, І пад гукі касцёльных званоў Людзі ў Храм памаліцца заходзяць. Кожны […]...
37. Бусел адлятае ў вырай Мінула цёплая пара, Трываць мароз няма ўжо сілы, І выправіцца ўжо пара – Ён пакідае край свой мілы. Чакае зноў […]...
38. Дазвольце з Вамі слухаць цішыню Дазвольце з Вамі слухаць цішыню, дазвольце разам быць у сьветлым суме, – бо за абодвух Ваша думка ў думе… Ў […]...
39. Падыдзі да мяне Падыдзі да мяне, але асцярожна, Не кранай цішыню, што трымае сусвет. Ты не хвалюйся – мне ўсё можна, Бо я […]...
40. Мая зорка … У далонях зорка Што у мой поспех верыць Адчыняе уперад Мне заусёды дзверы.. Ззяе мая зорка Ворагам на зайздраць […]...