Верш ХТО? ХЛУС?

– А хто там ідзе?
– Дзе?
– Ды вунь там з-за хат.
– Ат…
– А што ўмее рабіць?
– Піць.
– А што ўмее казаць?
– Аць…
– Мо яму заняло?
– Зло.
– Ці язык вінават?
– Мат.
– І душаць маўчыш?
– Мыш.
– Па шапцы даюць.
– Б’юць.
– Бо за словы ў астрог!
– Ох!
– І не выбрацца тут.
– З пут.
– А жыць так увесь век.
– Здзек.
– З-пад ілба ў свет глядзець.
– Ледзь.
– І пражыць не спазнаць.
– Знаць.
– Аніякіх даброт.
– От.
– І не зведаць свой род.
– Код.
– І памерці – не жыць.
– Быць.
– Ці не стыд, ці не срам?
– Хам.
– Хто ж ты такі, браток?
– Можа ты беларус?

Yury, 1991

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

З той пары З той пары, Як ты мне падарыла Маленькае сонца – дачку, Параўноўваць цябе Мне хацелася з нівай жывою, Што адведзена […]...

Мае вершыкі ў жаху ад крытыкі Мае вершыкі ў жаху ад крытыкі, што, бы дзяцел, іх шчыра дзяўбе, – знерухомелі, як паралітыкі, і замкнуліся самі ў […]...

Быццам у пекле Быццам у пекле вечар дагарае. Сонца зачадзіла чорным дымам. Чорт на скрыпцы грае, грае, грае, Цэліцца але ўсё міма, міма, […]...

Народ, Беларускi Народ! Народ, Беларускi Народ! Ты – цёмны, сляпы, быццам крот. Табою ўсягды пагарджалi, Цябе не пушчалi зь ярма I душу тваю […]...

Калі чалавек не такі як усе (прысвячаецца Якубу Коласу) Калі чалавек не такі як усе, Натхненне ён знойдзе ў жамчужнай расе, Адчуе каханне ў лесе і […]...

СОРАК ПЯЦЬ Люстэрка абмануць? Наўрад ці выйдзе. Гадзіны. Дні. Гады. Жыццё бяжыць… Не клічу маладосць. Яна не прыйдзе. “Зноў ягадкай” зусім нядрэнна […]...

Яшчэ планета не астыла Яшчэ плывуць ракою крыгі, Ледзь-ледзь праталіна відна, – Паволі раскрывае кнігу, Да нас прыходзячы, вясна. I ёй, закрыўшы кнігу сцюжы, […]...

Таленты Яны на нас сышлі, бы прамяні, Пяшчотна дакрануліся – І раптам Стаў звыклы свет для кожнага другім, Бо таленты яго […]...

Зайздрошчу Зайздрошчу адчуванням… Тых… З Майдану… Не пабаяліся паўстаць што Супраць гвалту… Паводле мар сваіх Пайшлі насуперак Уладзе гідкай… Вось як […]...

Беларускі крыж Беларускі крыж Моўчкі сонца палымнее На маўклівы крыж дарог… Леанід Дранько-Майсюк Беларусь ляжыць на крыжы дарог, на плячах штовек войнаў […]...

Брат прыехаў Гляджу, як слуп на манітор, Чытаю слушныя заўвагі. Даю і сам іх, калі што даволі вартае увагі. А за акном […]...

Выйсце Ледзь адчыніць хачу я вочы, Ізноў на спіну сон мне крочыць, Вачыма закрывае, б’е рукамі, Іх калупае дужа, як граблямі! […]...

Беспрэцэдэнтнае ў свеце Не, не вайна – зусім не тое. Напэўна, горай, як яна. Бо людзі страчваюць святое, А на вайне яго няма. […]...

Гуляй, беларус! Гуляй, беларус! Што табе застаецца – Магiлкi бацькоў ды гарэлкi глыток. I покуль не зломлена воля ў сэрцы, Жыве Беларусь… […]...

Старонка родная мая Старонка родная мая Прастор ад краю i да краю Люблю тут слухаць салаў’я Калi увечар ён спявае Люблю глядзець на […]...

Мне не страшна зараз быць вар’ятам Мне не страшна зараз быць вар’ятам. Было б горш, калі б я ім не быў. І ў цемры жыў сваім […]...

Хачу растаць Хачу растаць у руках тваёй пяшчоты, узрушана-салодка затрымцець ад пацалункаў прагных, ад ўпотай сказаных словаў, што пачутны ледзь. Ад подыху […]...

БАЛАДА ГЕНАДЗЯ КАХАНОЎСКАГА (8.01.1936– 15.01.1994) Па Віленскай зямлі, нібыта па Галгофе, Самотны беларус няспешліва ідзе. Ён ведае, што мы народжаны ў Еўропе, І […]...

Зыходзiць сонца па-над Бугам Зыходзiць сонца па-над Бугам, У колер руж фарбуе хмары, I араты iдзе за плугам, Увесь ў сваёй спрадвечнай мары Калi […]...

Ворагам Беларушчыны Чаго вам хочацца, панове? Якi вас выклiкаў прымус Забiць трывогу аб тэй мове, Якой азваўся беларус? Чаму вам дзiка яго […]...

У школе Мастацтваў Целяхан Брыл’янты матчынае спадчыны На спевах й гуках Радаводу У ўтульным Доме год ад году Грануюць таленты ад Бога! Дзе пасялілася […]...

Аматар? Дзіва-дзіўнае: “Аматар!..” – Кажуць мне, але – чаго? Роднай мовы ў роднай хаце (!?) Здзек, насмешка – ды ўсяго! Беларусам […]...

Мой крыж Ніколі картаю нябітай Не звабяць Лондан і Парыж. Мне дома ўладнаю планідай Наканавана несці крыж. Ішоў заўсёды напрасткі, Ва ўсякі […]...

Пераклад санета 66 У. Шэкспіра Так існаваць? Ды лепей я памру, Чым на бязвер’і цешыцца маной І назіраць абраных галайстру І перасыць нікчэмнасці дурной, І […]...

Быў такі са мной выпадак У жыцці маім выпадак колісь здарыўся такі: з ложка ўранку ўстаць бы рады, ды так сціснула бакі – варухнуцца немагчыма. […]...

Куды ісьці? Куды ісьці? Замкнёна ўсё наўкол! Ані няма у сьвеце гэтым шэрым. І сярод жыткі хвіля – быццам кол – працяла […]...

Не азірайся, – міф вучыў біблейскі Не азірайся, – міф вучыў біблейскі, – Іначай скамянееш назаўжды… …За стол засядзем – і пасады клейстар Прыклейвае да крэсла […]...

БАЛАДА САЛАМОНА РЫСІНСКАГА (1560 (?)-13.11. 1625) Ты ў князёў Радзівілаў прыдворны паэт. Ты не рыфмы рыфмуеш, ствараеш свой свет, У якім беларус мае […]...

ЗДАЕЦЦА Здаецца, я ведаю цябе век. Той век, што помню сябе самога. Азярынкі вачэй, з берагамі пушыстых павек. І позірк,– цёплы […]...

Гомельскія маскалікі (паходжанне жанра–глядзіце balachonau. puls. by ) Хто плявузгаў, што ліцвіны Ды не ўмеюць пахмяляцца- Паспытае ён дубіны Ля лядовага палаца. […]...

ДАРАДЦА ВЯСНЫ Вясна — як сам, як свае гады. Пасля зімы душа ледзь-ледзь не плача, бо на радзіме зноў цвітуць сады, сады […]...

Калі пагляджу я на карту Калі пагляджу я на карту, Ах, колькі шляхоў ляжыць!.. Такі ўжо ў мяне характар – Усюды хачу пабыць. Хвіліны не […]...

Тыран Тыран Узурпатар, людажэрца, кроў людскую любіць піць. Ну а дзе яна ліецца, там жадае вечна жыць. У путах рабскіх чалавек […]...

Горад святочны ГОРАД СВЯТОЧНЫ Як хлопец сабрауся наваградак у сваты Есць кветкі на шапцы на выпуск убор Ты сення галантнасць сама зухаватасць […]...

Вялікі дзень Ёсць многа дзён, што шчасце дораць, Ды больш усіх той дзень люблю, Калі магутны залп “Аўроры” Ускалыхнуў усю зямлю. I […]...

Не, мне не сорамна! Не, мне не сорамна, что я беларус, Бо да шчасця-не такі як усе. Я не выканваю кожны прымус. Мая краіна, […]...

Я мужык-беларус “Я мужык-беларус, – Пан сахі і касы; Цёмен сам, белы вус, Пядзі дзве валасы…” Я. Купала, 1905-1907 Я мужык-беларус, – […]...

А ты мне падабаешся А ты мне падабаешся: Твой швэдар… Такі цёплы. Пяшчотна-кафейнага колеру. Твае валасы… Такія падатлівыя. А ты сам… Ты такі прывабны. […]...

Ці верыць? Паверыць бы ў цуд, забыцца на няшчасці… З душы саскрэбсці бруд, не трапіць к зверу ў пашчу. Паверыць у цуд […]...

Роднаму народу Я – беларус, скажу вам з гонарам, Я – сын працавітага народа; Не раз народ наш ведаў гора, Але захопнікам […]...